çalışmadığı için arkadaşlarım tarafından aşağılandığımı hissediyorum. arama mesafe mi koysam?

1. Paran var, birikimin var, gençsin ama güzel bi ailen var, spora gidiyosun, sosyal olarak aktifsin, kendini geliştirmeye devam ediyosun..

Kıskanılıyosun işte

2. Bu kadar mutluysanız başkalarının size bakış açısına dair nasıl böyle olumsuz çıkarımlar yaptınız anlamadım ben.

Belki yorgun oldukları için gerginler, belki konu tamamen sizden bağımsız.

Benim de sizin gibi bir arkadaşım vardı, sürekli gittiğim tatilleri sporunu, dansını, dil kursunu anlatırdı, sürekli çocuklarını anlatırdı. Bıkmıştık ve bir kaç arkadaşımız artık laf sokmuştu ona. Belki de siz hayatınızı fazla gözlerine sokuyorsunuz. Bilemem bir ihtimal sadece. Ayrıca çok rahatsız işeniz zaten sosyal çevreniz varmış uzaklaşın yani, nedir bu kadar dert olan ben sizi anlamadım.

3. Ya çalışmayan insan bana da boş geliyor yalan yok ama mesela çalışmayan bi arkadaşım var asssla laf söylemem herkesin kendi hayatı. O arkadaşım da benzer bir şey anlattı ona da dedim sana da diyim: aşkım bizi deli skmedi mecbur olmasan biz de çalışmayız o yüzden hiç ayak bacak yapmaya gerek yok. Ben naçizane gıpta ediyorum djfjfj

Hayatta nasıl bir tercih yaparsak yapalım kimsenin bizi hor görmeye hakkı yok ya da kimseyi hor görmeye hakkımız yok bence.

Ama eğer böyle buluşmaları iş saatine falan teklif ediyorsan belkş sinirlenmiş olanilirler. Yani o arkadaşım ben 6da işten çıkarken 6.30da buluşalım dese kızarım ben de.

4. Çalışan kendi için çalışıyor, çalışmayan da yine kendi için... laf aokuyorlarsa ve kendilerine uygun değilse görüşmesinler. Çalışan kadınların çalışmayanlara laf sokması, çalışmayanın çalışana, evlilerin bekarlara sallaması, bekarların evlileri boklaması falan artık gına geldi... herkesin hayatı, yolu farklı. Ben de uzun yıllar çalıştım, çalışırken yüksek yaptım sonra evlenip yurt dışına taşındım ve 3 sene çalışmadım. Bu benim eşimle aramdaki bir durum, tr de ki arkadaşlarım birkaç kere lafını yaptı, çalışmamam sizi neden bu kadar rahatsız etti anlamadım, açıklayabilir misin diye sordum, kem küm etti birşey diyemedi ki asla oh çalışmıyorum rahatım demem ya da çalışmayan ama çalışmak isteyen insanın yanında işimi övmem, empati yeteneğim çok yüksektir, ama aynı özeni alamadım arkadaşlarımdan. Sonra tr ye dönünce başladım yine çalışmaya bu sefer de ay ne güzel çalışmıyordun, paraya mı ihtiyacın vara geldi konu, neden diye sordum gelen cevap ee herkes para için çalışır oldu. Gün sonunda para için çalışsak da herkesin motivasyonu farklı, kiminin ihtiyacı var kiminin yok ama kariyer yapmak ve evde kalmak istemiyor, kiminin iş harici bir hayatı yok, kendini tanımlayabildiği tek yer orası. Herkesin çalışma ya da çalışmama motivasyonu farklı, eşin ve sen harici kimsenin yorum yapmaya hakkı yok. 

5. Anon 2 iyi günde kötü günde yıllarca birileriyle arkadaş dost olunca hmm başkası da var dur diğerine geçeyim demiyorsunuz yani ben demiyorum açıkçası, ilişkilerimi yürütmeyi seviyorum. Saydıklarınoz konusunda benden aşağı kalır yanları yoktur ama hissettiriliiyor işte. herkesin hayat meşalesini anlattığı bı masada kendi meşgaleni anlatmak istediğin de alaya alınınca gayet hissediliyor. Planı yapanlar genelde onlar olur hatta, ama atıyorum haftasonu oğlumun kursu nedeniyle "ben gelemiyorum maalesef" dediğimde "ne işin var da meşgulsün" diye bı kaç defa sorulunca e yeter diyesi geliyor insanın. Bir de çok şükür memnunum demişim, olağanüstü mutlu harika kusursuz falan gibi bir şey demiyorum ben. Yukarıda yazdıklarım durumu anlatmak için, kimsenin gözüne soka soka oooww wooww gibi bir durumum yok.

6. 32 yaşındayım Sadece 2 aydır işsizim ve bomboş olduğum için aşırı rahatsızım. Gencim, enerjim var ama bir şeyler üretemiyorum ve kendimi inanılmaz kötü hissediyorum. Henüz çocuğum yok ama çocuğum olsa da benzer şekilde hissederim bence. Açıkçası çalışmamayı tercih eden insanları ben de anlamıyorum. Gelirden bağımsız, şu an benim de gelir sorunum yok ama işsizlik, çalışmamak asla bana göre değil. Keşke işim olsa da yoğunluktan kafamı kaldıramasam diyorum. Birini bu yüzden aşağılamak kötü tabii ki ama işsizliği tercih etmek de kötü bence:/

7. Master mezunuyum bekarım ama ilerde maddi durumum iyi olursa yatırırım veya kocamın geliri yeterli olursa ben de çalışmayıp çocuklarımı büyütmeyi tercih ederim 

8. Anonim 6 dediğin şeyi anlıyorum ama ben evde olduğum 3 sene boyunca ilk 1 hafta harici hiç boş kalmadım. 2 ay hiçbir şey yapmamak, yapacak şey bulamamak da bana normal gelmiyor. Birçok kurs var, spor yapma imkanı var. Ben yeni bir dl için kursa gittim mesela, fotoğraf klubüne ve konuşma kluplerine katıldım, evde sulu boya yapmaya başladım, hatta sipariş bile aldım çevremden. Çocuğum yok ama çocuğum olsadyı zaten onun kursu, eğitimi, yemeği derken çok vakit kalmazdı diye düşünüyorum. Ayda 2 kitap zor bitirirken haftada 2 kitap bitirdiğim bile oldu (kitabın içeriğine ve sayfa sayısına göre değişiklik tabii), işimle ilgili online seminerlere katıldım mesela çalışmadığım dönemde geri kalmamayım diye. Boş durmak da bir seçenek ama. 

9. Karakter meselesi ya. Kimi için gerçekten düzenli hayat iş güç oldukça önemli geri kalan her şey boş beleş yaşamak gibi geliyo. Bana göre değil keşke maaşım bana aylık yatsa ama çalışmasam :d yani çok kişisel bişey bana kalsa ben öyle illa aktif olcam diye dil mil de öğreniyim diye kasmam bu hayatta bomboşş yaşamak istiyorum biraz:d

10. Siz alınganlık yapmış olabilir misiniz süslü? Bence kendinizi adadığınız bir sey yoksa insanlara biraz boş geliyorsunuz ama bu kimseyi ilgilendirmez.