süslü sözlük günlük

1683. Ben bugün anne olacağımı öğrendim :)

1682. ilk defa benimle sadece 20 dk geçirmiş bir psikolog tarafından güçlü kadın olarak tanımlandım. sorun şu ki güçlü kadın olmak istemiyorum artık ben. pamuklara sarıp sarmalanan bir prenses olmak istiyor içimdeki küçük kız. çok yoruldum.

1681. İsimle ilgili bir kurumdaki belgelere ihtiyacım doğdu. Yarın umarım ilgili personel bu konuda bana yardımcı olur isim rahat yürüsün amin.

Gün sonu editi: öyle rahat olmadı...

1680. sabahın 8inde işe gitmek üzere evden çıkıp arabamıza yürürken, yan bloktan bi kadının terörist köpeği (link: https://nettepet.com/uploads/images/blog/yorkshire%20terrier.jpg ahanda şu) kapıdan çıkar çıkmaz, direkt üzerime havlayarak bi koşşş. ama sanki böyle anasına sövmüşüm. öyle bir koşmak ve öyle bir sinirlenmek ısıracak beni. ay tövbe yarabbim safsfhds etrafımda dönüyor zıplıyor havlıyor. salmıyor bi gideyim :D çü be!!! de diyemiyorum ayıp olmasın diye kjfsdfksj :DD ehehh:)) sorun değil falan. kadın da sanki hayvan çok anlıyormuş gibi ''kuuukiii!! çok ayıp amaa...'' kuki benim paçayı alıyor o esnada? ve kadının yanındaki max 6 yaşında olan oğlundan mantıklı cümle ''anne şuna bi tasma taksaydın ya! niye böyle çıkarıyon''

1679. insanların kendileri birilerinin marabalığını yaparken biz yapmak istemediğimizde bize sinirlenmelerini anlayamıyorum.

iş yapmayanlara bir şey diyemezler, iş yapanlara laf ederler bir de. aynı ekipte olup da iş yapmadığı halde hiçbir laf işitmeyen eleman varken ben yaptığım işin üstüne bir de "neden daha fazla çalışmıyorsun" azarı yiyorum. hem bu azar kayma hakkını size kim veriyor? aynı seviyede çalışan insanlarız, patronum değilsin, bir şey değilsin. kimsin yani...

1678. Bugün şarm el şeyhte 1. Günüm. Buraya gelmeden önce indrive uygulamasını indirmiştik, havalimanından çıkar çıkmaz 3 dolar karşılığında taksi bulduk bekliyoruz. Allahım yamyamlar hemen etrafımızı sardı.

Taksi de taksi. Kaç para diyoruz 15 dolar diyor. Oldu paşam :d indrive kullanıyoruz diyorum sinirleniyor onlar mafya mafya!!! He aynen mafya. siz de biraz mafya olsanız keşke 15 dolar saplamaya çalışıyor enayi sandı heralde. Neyse bunlar yapıştı gitmiyor bakırköy çingeneleri gibi gittikçe etrafımızda çoğalıyolar. Tipler korkunç. En sonunda ben gerçekten sinirlendim, la havle vela kuvvete diye yükseldim jsjsjajs ve anladılar elhamdülillah falan diyor. Burası böyleyse kahireyi düşünemiyorum gelirseniz otelden çıkmayın

1677. Kendimi seçtim...

1676. Ankara'yı çok özledim 

1675. İnsanların ulaşılabilirlik konusunda artık bu derece takıntılı olması beni çok sinirlendiriyor. Birinin kalbini çok fena kıracağım diye korkuyorum. Gün içinde Telefonla aradıklarında işimin yoğunluğu gereği bazen hemen açamıyorum. Açamadığımda mesaj atıyorlar. Mesaja cevap veremediğimde gene arıyorlar. Ya Ne var aq(gizlinot: Cinsiyetçi küfür için özür) ne olabilir bu kadar acil diye bir hışımla arayıp sorduğumda cevap şu oluyor "kanka naber niye açmıyorsun :)" acil bir şey olur anlarım, o an açmasam biri ölecek olsa anlarım ama yani insanlar artık saçma sapan muhabbetleri için bile yazıp işim ancak bittiğinde cevapladığımda "yani artık bilerek geç cevap verdiğini düşünmeye başlıyorum .s .s" tarzında siksok şeyler yazınca cinlerim tepeme çıkıyor. Herkese gerekli cevabı veriyorum çok şükür ama bu da insan yani biz ne ara her saniye boş muhabbet için ulaşılabilir olduk bilemedim.

1674. çok yalnız hissediyorum ve bu kadar yalnız hissetmek istemiyorum. ona sarılmak istiyorum, biraz güvende hissetmek istiyorum, biraz da ağlamak. olan biten her şeye. sonra geri kaldığı yerden devam ederim belki ama yapamıyorum. belki ona sarılmak işleri benim için daha kötü yapar. bilemiyorum. bir süredir kayboldugum yerden çıkışı bulamıyorum. önceden zemine sert bir şekilde düşüyor gibi hissederdim. sonra cakildim sandım, o kötü dususu hissettim. kendimi ayağı kaldırmak istedim, bak zaten kötü bir noktadasin ama buradan daha fazla kötü bir noktaya gelemezsin ki diye ama öyle değilmiş. ondan sonrasi da geldi. önceden sert cakildigim ani kötü sanardim, ama öyle değilmiş. şimdilerde dibi olmayan bir boşlukta düşüyor gibiyim, hissiyatim aynen bu yönde. bu belirsizlik beni mahvediyor. artık kabuslarla uyanmak istemiyorum,bu yalnızlığı ve üzüntüyü kaygıyı da istemiyorum. ama ben istemiyorum diye de kötü hisler geçmiyor.