gratis'in olmadığı zamanlar

87. for you vardı çok da güzeldi

86. açık deterjan satan bir dükkan vardı, her türlü temizlik malzemesi ve pastel flormar var ruju göz kalemini ordan alırdım o rujun kokusu hala burnumda.

85. Ben ortaokula giderken istiklal caddesi üstünde golden rose'un büyük bir mağazası vardı. İlk göz kalemimi ve rujumu da oradan almıştım. Sonra antalya'ya taşındık ve orada da cosmetica vardı, her şeyimizi oradan alıyorduk. Ayrıca semtimizde eskiden bir milyoncu dediğimiz dükkanlardan biri vardı ve orada golden rose, flormar, gabrini vs gibi markaların kozmetikleri de satılıyordu. O yıllarda golden rose ve flormar hala merdiven altı görülüyordu tabi.

84. Eskişehir'de odak parfümeri vardı belki hatırlayanlar çıkacaktır belki hala vardır bilemiyorum uzun zamandır gitmedim. Öğrencilik yollarımda Antalya da cosmetica vardı. Gençtik, heyecanımız vardı merakımız vardı. Önümüzde uzun ve güzel yollar olduğunu düşünürdük. Hala genciz ama heyecanımız yok. Merakımız ve ilgimiz çok kısa sürüyor. Önümüzde uzun ve güzel yıllar olmadığını anlayacak kadar yaşadık. Ne bileyim nostalji güzellemesi yapmak da istemedim ama güzeldi işte kabul edelim 

83. doktorların dudak kuruluğuna karşı reçeteye ruj yazdığı, rujların sadece eczanede satıldığı, asırlar öncesiymiş gibi gelen o zamanlar...

82. İstanbulda ilk hatırladığım gratis tarzı kozmetik mağaza 'for you' mağazasıydı. İçeride bir sürü ürün vardı ve çocukken annemle gidip gezmek, o alışveriş yaparken bir sürü renkli kozmetiği bir arada görmek aşırı hoşuma giderdi. Sonra kapanıp gittiler, neden hatırlamıyorum. Ergenlik sivilcelerim ilk başladığında annem buradan bana sebamedin bir kaç sabununu almıştı,ve lorealin yağlanma karşıtı bir kremini. Kreme öyle bağımlı olmuştum ki piyasadan kaldırılana kadar kullanmıştım. Mavi tüpte, sürüldükten sonra gün boyu yüzde yağ hissini alıp götüren bir kremdi.

81. Benim makyaj olaylarına sarmaya başladığım yıllar üniversite zamanlarıma denk geliyor. O zamanlar büyük şehirlerde vardır illaki ama benim yaşadığım yerde de okuduğum yerde de zincir kozmetik mağazaları yoktu. Ama inanılmaz bir merakım vardı ve arada internetten bir şeyler beğenip İstanbul'da oturan arkadaşıma aldırıyordum, o da üniversiteye dönerken getiriyordu.

Şehir merkezinde bir iki tane yerel parfümeri vardı sadece, birine çok sık giderdim ve yeni gelenleri mıncıklamaya bayılırdım. O zaman tester falan gırla tabii. Hatta peeling denen bir şeyin var olduğunu oradaki çalışandan öğrenmiştim. Fondötenin güzel durmasını istiyorsanız haftada bir peeling yapıp makyajdan önce nemlendirmelisiniz demişti. Kuru yüze sıva gibi fondöten sürüp üstüne allık bile geçmeyen ben şok tabii. Saçımı da ilk defa oradan aldığım bir boyayla boyamıştım hatta. Organik bilmem neydi adı unuttum, çok da güzel olmuştu. Ayy anlattıkça duygulandım. Şimdi alıp alıp denedikten sonra bir kenara fırlatıyorum her şeyi. O zamanlar bir ürünü alıp dibini görene kadar kullanırdım. Zaten öğrencilikte de anca o kadar alabiliyorsun. Hey gidi.

80. nedir ki?... (1983 doğumlu bir insan olarak) 90'ların ortasından itibaren rahat rahat anlatabilirim, fakat şu çerçeveyi biraz küçültelim. bana göre 2001 senesi türkiye'nin tarihinde 1980'den sonraki ikinci en önemli tarihtir. çünkü her ikisinin ardından da çok farklı tüketim alışkanlıkları ve buna dayalı bir kültür oluşmuş, yerleşmiştir ülkede. birileri çok zenginleşirken, diğerleri daha da fakirleşmiştir.

2001 yılında bir gece düşünün. o gün tekin acar'a gittiniz ve 50 ml'lik lolita lempicka parfümü 34 tl'ye ("milyona") aldınız. o geceden sonra aynı parfümün fiyatı bir daha geri dönüşü olmaksızın ve de arttıkça artmaya yazgılı bir biçimde 68 tl'ye çıktı şak diye. ekmek dahil her şeyin fiyatı ikiye katlandı. bu durumu stabilize etmeye uğraşarak farklı bir sistem oturttukları birkaç yıl içinde, ondan öncesinde görece kolay erişilebilen ürünler lüks (veyahut duble lüks) kategorisine girdi. sevil'den, tekin acar'dan alışveriş yapmak haliyle tercih meselesi olmamaya başladı. ikinci bir tane guerlain rujunuz olmadı. parfümler, yurt dışına gidecek eş dosta sipariş edilmeye başlandı. onlar bile çok iyi zamanlardı, bugün o alım gücünüz yok. yurt dışından kozmetik sipariş etme imkanının canına çoktan okunmuş zaten.

ve türk lirasından tekrar bir sıfır atılması gerekecek haldeyiz... para biriminden bile ancak öyle sayılır da, küresel enflasyon karşısında ancak biraz değeri olur da tutunur...

olaya, eski günlere kıyasla ürün çeşitliliği açısından bakarsak, var ama sadece parası olan için, ve 2015 yılından sonra bu çeşitlilik azaldığı gibi, dünyamızda üretilen "her şeyin" kalitesinde inanılmaz bir düşüş oldu; artan fiyatlara rağmen... bu da vahşi kapitalizmin bir sonucu.

79. Avon, Ankara'da pino kozmetik, YKM, tekin acar. Benim gücüm o dönem ancak Avon 'a yeterdi. Sonra ben üniversiteye başladım ve gratisler türedi.

Güzel zamanlardı ya, 3-5 parça malzeme ile harikalar yarattığımızı zannederdik. Şimdi dünyaları da alsak doymuyoruz, bir türlü beğenmiyoruz, yenisini denemek istiyoruz. İmkanlar arttıkça insanın iştahı da artıyor.

78. 90ların ortalarında Capitol AVM yeni açılmıştı. Orada "Cosmo Shop" diye bi mağaza vardı. Bir süre sonra zaten o da Watsons oldu. Capitolden önce de Altunizade de "Sultanlar" mağazası vardı. Kocaman böyle 3 katlıydı. Herşeyimizi oradan alırdık. Lise zamanlarıydı. Benim gibi 80lerde doğanlar çok iyi bilirler bizler parfümeri deposuna gider herşeyi orada bulur çıkardık. Yani gratislerin mahalle bakkalı versiyonuydu o parfümeriler. Hatta ürün isterdik getirirdi falan. Herşeyi bulurduk orda, bulamazsak haftaya gelirdi. Orjinali çakması herşey vardı. İstanbuldaki ilk AVM olan Galeria'ya buz pateni yapmaya giderdik 7-8 yaşlarındayken. Göztepeden Ataköye götürürdü babam. Neyse maziiii güzelmiş.