101. Ben bambaşka bi etkisinden bahsedicem, 28 yaşındayım, 5 yaşından beri günün her saati büyük bir keyifle dudaklarımı koparıyorum.
Kalkan kısmı kaldırmak, kuru kısmı koparmak gibi değil, günlük olarak düzenli bir şekilde, iyileşen deriyi soyup tekrar parça pinçik hale getirmekten, kanatmaktan, o derinin mümkünse tek parça halinde ayrılmasından inanılmaz keyif alıyorum.
Koparmamaya çalıştıkça parmak uçlarım karıncalanıyor, yıllar yılı şu huyumdan hiç vazgeçemedim. Bağımlılık resmen.
Beni bundan alıkoyabilen tek şey de protez tırnak.
Nasıl bi bağlantısı var bilmiyorum, protez tırnağım varken o sapık gibi kafamı meşgul eden "hadi şu dudağını kopar" düşüncesi aklıma gelmiyor, canım dudağımı koparmak istemiyor. Bu berbat bağımlılığımın şu ana kadar bulabildiğim tek çözümü bu.
Olay uzun tırnak mı diye kendi tırnağımı da uzattım, hayır. Olay protez tırnak.
Sırf bu sebepten üşenmesem ömrüm boyunca yaptırırım çünkü çıkarttırdığım an tekrar başlıyorum.
Bu arada tırnağa zararı yok diyen net yalan söylüyor, tırnakları çok zayıflatan bir şey ama dudağımı tırnağıma tercih ederim.
seninannenbirmelekti
eyeroll
ruhumjuliet