çocuk istemediği ve sevmediği halde evlendikten sonra sırf eşi çok istedi diye çocuk yapan var mı ?

1. Süslü ben soruda bahsettiğiniz durumu yaşamadım ama çocuk isteyenler için bile zor bir olayken çocuk büyütmek istemeye istemeye yapmanız kimse için sağlıklı sonuçlar vermeyecektir

2. Bu senaryoda cok buyuk yanlislar var. taraflardan biri cocuk istemiyor digeri col istiyorsa evlenene kadar akillari nerde? Bu cok temel bir konu yani. Ben kesinlikle cocuk istemiyorum bu konuda kafam hep net oldu. Evlenirken de cok kere konustuk bunu. Esim de istemiyor. O bana ben ona sorduk hani su an istemiyorsun ilerisi icin emin misin diye. Sonucta ben onun o zamanki cevaplarina guvenerek evlendim. Su an kalkip cok istiyorum derse bosanirim. Baskasi istedi diye cocuk mu yapilir? Bir omur sorumluluk. Sonradan bosansaniz veya adam olse cocugun sorumlulugu daha cok size kalsa ne yapacaksiniz? Erkeklerin cogunun cocuk bakiminda is bolumu de malum. Ha gidip bu sekilde cocuk yapan sonradan haliyle sever. Ortada masum bir cocuk var ama ne kadar iyi ebeveyn olur bilemem.

3. Eşim ve tüm aile çok sıcak bakıyordu ben ise istemiyordum. Zamanla sıcak baktım ama yine de hazır değildim. Derken düzgün korunmadığım için hamile olduğumu öğrendim ve aldırmak istemedim. Şimdi 6 aylık. Keşke olmasaydı demiyorum iyi ki olmuş da demiyorum. Eşimi çok seviyorum boşanmak istemedim hiç. boşanmaktansa çocuğumun olması benim için daha iyi oldu.

Eşiniz aileniz ne kadar yardım ederse etsin çocukla en çok ilgilenecek olan sizsiniz. Bebek bakmak gerçekten insanın sınırlarını görebildiği bir şey. Hamilelik, doğum, lohusa hepsi ayrı ayrı zor şeyler. Konfor alanından bayağı bir çıkıyorsunuz. Size yardım edecek kimse yoksa tuvalete gitmek 3 saat aralıksız uyumak bir süre lüks oluyor. Benim bebeğim sakin bir bebekti ilk üç ay kolik vs değildi ona rağmen zorlandım. Örneğin biz şu an 6.ay atağındayız ve gece 45 dakikada bir uyandı. Emzirdiğim için ben ilgileniyorum. Çocuk yap diye baskı yapanlar gelmiyor. Şimdi de ikinciyi yap birlikte büyüsünler diyorlar ama bu konuda netim düzgün korunacağım. Neyse biraz dağınık yazdım ama uykusuzluktan ve başımın ağrısından metni bütünleyemiyorum. Saat 4.45te uyanınca ağlaya ağlaya uyutmaya çalıştığımı ama uykusunu aldığı için uyumadığını ben biliyorum. Çocuk yap diyenler değil. Kollarımın ağrısını ben biliyorum. Çocuk yap diyenler değil. Öyle işte süslü gerçekten fedakarlık isteyen bir şey. Ama bir gülüşü vaarrrr her şeyi unutuyorsun klişesi de doğru değil. Yoo unutmuyorum hepsi aklımda. Ama bebeğim için de elimden gelenin fazlasını yapıyorum. Bu dünyaya getirdm bari hakkıyla bakayım kafasındayım. Sırf Çocuk için daha sağlıklı diye normal doğum yaptım mesela. Özetle yaşamadan bilemezsin ama gerçekten çok çok iyi düşünmek lazım. 

4. Bu konuda yorum yapabilecek bir tecrubem yok ancak su an yasadigimiz su ulkede cocuk isteyen birinin bile 10 kez dusunmesi lazim. Eger ekonomik anlamda rahatsaniz bir gun ister miyim sever miyim diye dusunun tabii ama artik o fakirlesen orta siniftansaniz bircougumuz gibi hem istemeyip hem sonradan isteme ihtimaliniz zor gibi

5. Ha bu arada biz beşer altışar çocuk yapılan bir memleketteniz. Bu yüzden üzerimde her taraftan müthiş bir baskı vardı. Aileniz sizin arkanızdaysa kararınızı destekliyorsa yapmayın. 

6. Ve bir de yeniden okudum yazdığımı ağlaya ağlaya uyuttuğumu derken ben hem ağlayıp hem de uyutmaya çalışıyordum. Kendisi uykusunu aldığı için oldukça mutlu ve pozitifti yanlış anlaşılma olmasın. 

7. annem AHAJAJAHJA