yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    19 yanıt
    • linki kopyala
    • şikayet et

    2 aylık bebeğim var. kendi annem, babam, kardeşim kucağına alıp sevince rahatsız olmuyorum. hatta alsalar da biraz nefes alsam diyorum. ama?

    eşimin ailesinin (annesi, babası, erkek kardeşi özellikle) kucaklarına almalarını istemiyorum. hatta bebeğim koltukta yatarken yanına gidiyorlar bazen agucuk filan yapmaya, kaynım yanına uzanıyor parmağını tutturuyor bebeğime (hani bebekler tutar ya parmağınızı sıkı sıkı) sinir oluyorum. temizliklerinden de bir endişem yok aslında her gün duşlarını alan insanlar. dediğim gibi kendi ailem bunları yapınca hiç rahatsız olmuyorum. benim gibi olan var mı? sizce neden böyle hissediyorum?

    1. Sevmediğiniz insanlar mı eşinizin ailesi

    10 ağustos 03:05

    2. A1 - kavga gürültümüz yok, kötülüklerini de istemem, saygıda kusur etmem ama içten içe hazetmiyorum kendilerinden. Çoğu şeyleri batıyo bana

    10 ağustos 04:32

    3. berbat bir kişilik yapısı ya. 

    10 ağustos 05:09


    4. Bence yeni anne olmakla ilgili olabilir süslü 

    10 ağustos 05:48

    5. Süslü burada size berbat falan diyenlerin çocığu yok öncelikle bundan emin olun. Okullar tatil diye her soruya atlayan tipler. Şimdi çocuğum var falan yazarlar ama yalan tabii ki. Bu hislerinizi o kadar çok kadın yaşıyor ki. Öncelikle hala lohusasınız bu hisler onunla ilişkili. Size düşen bu farkındalik halinizi devam ettirip mümkün olduğunca sakin bir ruh haline bürünmek. Bu günler geçtiğinde siz hala siz gibi kalabilmek için sakin kalmalı, hislerinizi şimdi yaptığınız gibi akıl terazisinden geçirmeye çalışmalısınız. Bu yaşadığınız şey çok normal, çok normal ama akılcı değil ve zamanla geçecek. Sağlıkla huzurla büyütün bebeğinizi 

    10 ağustos 07:43

    6. Normal ya çocuk senin sonuçta

    10 ağustos 08:09

    7. Lohusalıktan bence. Ben de kayınvalidemden haz etmezdim ama zamanla geçti. Hatta şimdi çocuğa biraz baksa da nefes alsam diyorum

    10 ağustos 08:26


    8. Süslümm aynı durum bende de var kızım yaşına geldi anca azaldı vallahi. Takma kafana zaman lazım, bebişinin tadını çıkar ❤️

    10 ağustos 09:29

    9. Bir arkadasim bu yuzden bosaniyor suslu, kendine hakim ol lutfen. Bebek dogunca kendi ailesine her seye musade edip esinin ailesine bebegi dokundurtmadi, bu konu ama cok cok buyudu, erkek tarafinin ailesi de cok fazla alindi, kavgalar evi terk etmeler vs. Arkadasimin esi de aileme yaptiklarini kabul etmiyorum diyerek bebek 6 aylik olduktan sonra yavas yavas iliskiden gitmeye baslayip agzindaki baklayi cikardi, ayrilmak istedigini soyledi. Bebegi sapur supur opmuyorlarsa birak kendi hallerine ya da kendi ailene de ayni kurallari uygula, ona ayri buna ayri olmaz sakin girme o toplara.

    10 ağustos 09:56

    10. Daha iki aylık çok yeni. Ben anne kedi gibiydim bu aylarda. İnsan gibi değil de vahşi hayvan gibi hissediyordum kendimi. Ailenizi kendinizden bir parça gibi görüyorsunuz bence, eş ailesi sonradan tanışılan yabancılar aslında. Koruma içgüdüsü bence. Zamanla geçiyor. Ben başkası kucağına aldığında bile kıskanıyordum sonra düzeliyor hepsi. 

    10 ağustos 10:12