yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    37 yanıt
    • linki kopyala
    • şikayet et

    34-35 yasinda ve evlenmemis olanlar var mi?

    bugun uyandim, iliskimin bittigi epey oluyor. salak sacma flortlerim vardi ama kafa yapisi uyusmayinca direkt salladim gibi bi sey oldu. kisacasi kimseyle konusmuyorum. 34 yasindayim. konustugum kisi de kafa yapima uymayinca direkt pas geciyorum.  fakat niyeyse bugun ben bi uzuldum ya. evlenmek icin istegim yok ama ya ileride evlenmemis olduguma uzulursem diye mutsuz oldum. cocuk mevzusu icin de, su an dusunmuyorum ama evli arkadaslarim; evlenince fikrin degisebilir diyor. 3-4 yil sonra da cocuk yapmadigima ya pisman olursam diye yine mutsuz oldum. bir de karsima cikanlari cok mu eliyorum bilemedim. birisiyle tanisiyorum iyi birisi uzun boylu vs ama vucudunda dovmeler var, alkol aliyor, dans mans ediyor; 37 yasinda. hayat tarzima uymuyor. baska birisi karsima cikiyor yasitim. cok kibar hayat tarzimiz denk ama boyu kisa. diger karsima cikanlar zaten hep yasi benden kucuk erkekler; acikcasi enerji olarak cok iyi uyusuyoruz sohbet akiyor ama bi noktada duygusal tepkiler veriyorlar ve olgun bi bakis acisinda olmuyorlar...  normal bi beyefendi bulmak ne kadar zor bu yaslarda. siz ne dusunuyorsunuz? evlenmek icin evlenmek istesem su an evlenirim ama istedigim birisinin denk gelmesi zor. oyle parasi evi olsun gibi dertlerim de yok. kafam uyussun istiyorum. 

    tarih
    oy (güzelinden)

    1. Ben 2 Sene önce nişanlımdan ayrıldım 6 yıllık ilişkiydi. Ailesi bilmem nesi osu busu aşırı yormuştu.

    Sonrasında bir kişiye denk geldim kafam baya uymuştu ama o da çok yeni boşanmıştı fena gitmedi ama evlilik hiç düşünmüyordu çünkü. ok ben de evlilik şu an düşünmüyorum ama o ilerde de düşünmediğini çocuk falan istemediğini söylemişti konuşup anlaşıp ayrıldık. Kısmet bu işler galiba. Çok da takılmıyorum. Tabii ki hayatımda birisi olsun isterim ama ana gündemim bu değil. 

    28 haziran 18:41

    2. Ha bu arada aynı yaşta olan arkadaşlarımın %80'i boşandı. Cidden 10 kişi evlendiyse 8'i boşandı öyle söyleyim. Gözüm korkuyor o yüzden. 

    28 haziran 18:52

    3. 32'den merhaba. evlenebileceğime olan inancım sıfır. ihtimal bile vermiyorum artık bir mucize falan olması gerekir. ama böyle diyip evlenen de çok. bu konuya kafa yormamak gerekiyor (biliyorum zor). denk gelirse, doğru insanı bulursam evlenirim gözüyle bakıp akışa bırakmak gerekiyor. insan, işini gücünü maddiyatı oturtunca geriye bir evlilik kalıyor. ister istemez düşünüyor. acaba hiç evlenemeyecek miyim? anne olamayacak mıyım? yalnız mı öleceğim? doğru insanı bulsam çok mutlu olurum vs. vs. ama cidden bu konunun üzerine düşünüp durmak sonucu değiştirmiyor. olacaksa oluyor. olmayacaksa olmuyor. 35 üstü hiç evlenmemiş çok arkadaşım var. düzgün insan sayısı oldukça az ve doğru insanı bulmak da bir o kadar zor olduğu için ben evlenmeyenlerden ziyade evlenenlere daha çok şaşırmaya başladım. bekar mutluluğu öğrenmek gerekiyor ben de çabalıyorum. olursa süpriz olsun.

    28 haziran 18:52


    4. bu arada aslında doğru insan diye de bir şey yok. doğru insan deyip durmuşum da. öyle biri gelsin tam istediğim gibi tüm boşlukları doldursun. öyle bir dünya yok. yapboz parçası değil. hele 30 sonrası daha zor. azami şartlara buluşacaksınız, siz bazı yerlerinizi yontacaksınız o bazı şeylerden feragat edecek. geçinmeye gönlünüz olacak. işte o zaman olur. nasip sanırım iç ısınması diyorlar ya. umarım hepimiz çok mutlu oluruz bekar kalsak da evlensek de.

    28 haziran 18:55

    5. Aslinda ana gundemim bu degil, olmadi da. Fakat dusundum ve bakis acilarimizin uyusmadigi insanlari direkt eledim, cikardim hayatimdan. Bugun bi dusunceli mutsuz oldum.

    Bu arada evet benim de bosanan arkadaslarim gercekten fazla. Cocuk sahibi olup bosandi kimisi, kimisi de kisa surede bosandi. Sansli olup hic iliskisi olmayan ve 1 yil icinde nisanlanan arkadasim da var :) gayet mutlu.

    Biraz fazla eliyorum ya da kendim oylesini cekiyorum hahah. 

    28 haziran 19:03

    6. Arkadaşlarımın çoğu 35ten sonra evlendi

    28 haziran 19:28

    7. Dans mans mı ediyor puuuhhh şerefsiz, ortalık çok kötü ya adam kalmadı sndkcjddkl sen görücü usulü dene bence. 

    28 haziran 19:31


    8. 35 yaşında koca arayan birinin boy kısalığından birilerini elemesi biraz gülünç 

    28 haziran 19:33

    9. 35 yaşında insanlara bi gözü toprağa bakıyor muamelesi yapmasanız mı. Amaç sadece evlenmekse hiçbir kriteri olmaz tabi insanın ama o zaman da evlenip birkaç seneye boşanırsanız muhtemelen. Yine de "evlenmiş" olmak hiç evlenmemekten iyidir diyorsanız hiçbir maddi manevi kriteriniz olmasın tabi. Fiziksel olarak gözünüze çekici gelmeyen biriyle evlenmek istememek çok basit bir istek bence

    28 haziran 19:52

    10. 5 yıllık ilişkim vardı üniversitede ama hiç bi zaman evlilik insanı olmadım. Pastane önünden geçerken istemeye şu çikolata ile gelelim mi diyip seçmemi isterdi hiç evlenmek istemedim ayrıldım. Sonra biri çıktı karşıma sadece sevişmek istiyordum. Müthiş bi arzu vardı içimde. Yüksekte tanıştık ilk günden yattık. Kendi evi vardı rahat görüşürüz diye düşündüm gelirim giderim takılırız sevgili olmayalım dedim. ( bu arada mutasıp bi ailem var ama ben böyle bi insan değilim mutasıp dediğim de hacı neyse aahahah ) neyse biz günlerde yataktan çıkmamalı ilişki yaşadık. İkimiz de evlenmek istemiyorduk. Ben hayatımı hep çok serbest yaşamak istiyordum yurt dışında doğsam çok farklı bi hayatım olur diyordum hep çevremde istediğim gibi biri olamıyordum toplum normları ve aile vs yüzünden. 

    Sonra bu çocuk bi gün evlensek mi dedi. Artık yanında kalıyordum ara sıra beraber de yaşıyorduk. Ben evlenmek istemedim. Sonra yıllar geçti ben evlensek mi acaba dedim. Arkadaşlarım evlenmeye başladı yuva kurdu hatta boşananlar oldu. Ben geç mi kalıyorum diye düşündüm. Onda da o istemedi. Ailesinde boşanan çoktu korkuyordu. Sonra bi gün ikimiz de evlenelim ya biz olduk. Öyle sıradan öyle süreçte öyle akışta. İlk kez beraber yemek yediğimiz masada tek bi gül ve yüzükle evlenme teklifi etti. Evet dedim. 6 yıl beraberlikten sonra evlendik. Çok rahattık tatiller gezmeler içmeler yani böyle mükemmel bi hayatımız vardı işimiz gücümüz de vardı evlilik hayatımızda bi imzadan başka bi şey değiştirmedi. 

    Pandemi oldu depremi yaşadık beraber sıfıra düştük arkadaşlarımızı gömdük çadırda kaldık 7 ay. Sonra bi gün arkadaşlarla dışardayız. Ben içmeyeyim dedim kulağına. Hayırdır dedi bi şey mi oldu? Biz bebek yapalım dedim. Küçük bi şey getirelim bu dünyaya sadece bizim olsun. Baktı yüzüme önce tamamen alakasız bi konu alakasız bi yer. Yapalım dedi. İşte şimdi bebeğimiz 4 aylık. Eşim bi koltukta uyuyor bebeğim diğer koltukta. Ben de bebeğimin yanına kıvrıldım bu satırları yazıyorum. 

    Aslında hayat ben bambaşka planlar yaparken hatta bir gün sonrasını bile planlamazken beni bu noktaya getirdi. Şuraya gelmek istedim aslında hayatta karşımıza neler çıkacağı, hayatın bizi nereye savuracağı hiç belli olmaz. Aslında seçtiklerimiz kadar seçmediklerimiz de önemli bence. Hayat sen plan yaparken başına gelenlerdir sözü çok doğru. Başlıkta ben asla evlenmem ya da mutlu olmam diyenler var. Hep oluyor ama inanın hayatın ne getireceği hiç belli olmuyor. Her şeyi siz seçemiyorsunuz. Bu yıl 12. Yılımız. Nicelerine.

    Hayatı akışına bırakmak ve savrulmak gerekiyor bazen. Ben savruldum

    28 haziran 20:12