abimin eşiyle yaşadığım tartışma?
kızlar selam, birkaç gün abimde kaldık. farklı bir şehirde yaşıyoruz normalde, düğün vardı, gelmişken de biraz kalalım istedik. emrivaki yapmadık, onlar da kalın diye ısrar ettiler. neyse benim eşim biraz gamsız biri maalesef. bu konuda ne kadar konuşsam da onu değiştiremedim. eve misafir gelince de aynı, bir yere gidince de aynı. bilgisayarını alır çekilir kenara, sohbete katılmaz. kafasına göre buzdolabını açar, atıyorum dolapta bir tatlı mı var alır yer. börek mi gördü, alır yer. böyle biri ve defalarca uyarmama rağmen değişmedi. bu şehirde halam da var. ailecek onlara yemeğe gittik. eşim sofrada salatayı görünce "oh be marulsuz salata sonunda" dedi. abimin eşi de "sevmediğini söylesen koymazdım" dedi. eşim de "bana ne ne koyarsanız koyun" gibi bir şey söyledi. kızın suratı düştü iki seksen. ben de akşam eve gelince balkondayken konuşmak istedim. neden herkesin içinde bozdun falan dedim, o da ne dedim ki, kötü bir şey söylemedim dedi. ben de "insanların içinde küçük düşürdün, surat astın" falan dedim. o da kim kimi küçük düşürdü, kaç gündür elimden geleni yapıyorum, memnun edememişim gibi davranan senin eşin dedi bana. yine ben yumuşatmaya çalıştım, işte onu biliyorsun öyle napalım falan dedim. o da bana "iyi o zaman bana dediklerini eşine söyle o zaman, beni kenara çekip azarlıyorsun eşinin huyunu bilmene rağmen" dedi. neymiş eşimin huyu dedim. e çekinecek biri değil, istediğini yapıyor zaten, marulu sevmediğini mi söyleyemedi yani dedi. ne demek istiyorsun dedim. sonra abim geldi balkona ne oluyor diye bakmaya. o da bana bozuk bozuk konuştu. sonra sabah döndük zaten. şu an konuşmuyorum abimle. anneme anlattım. annem de eşimin kimseyi beğenmediğini, tenezzül edip konuşmadığını falan ima etti. eşimin ağırlanması zor biri olduğunu falan söyledi. tamam ama ben ne yaptım ki yani, eşim evet aileme karşı soğuk ama benim bir suçum yok ki bu konuda, arada yanan ben oldum resmen ve eşimin yine umurunda bile değil. sizce ben abimi arayım mı yoksa özür mü bekleyeyim?
