1. Ben 25 yaşındayım ablam 28. Ortalama-ortanın bir tık üstü okullardan mezun oldum ve fena olmayan bir işe girdim. Fakat işten çıkarımlar başladı ve müdürümüz bizimle biraz açık konuştu her şeye hazırlıklı olun diye. Ablam müstakbel eşini(adam zengin bu arada ahhahs bu da bir detay) tanıştırmak için gelirken memlekete ben işten çıkarılıyorum sanırım haberi ile gideceğim. Sıfır uzun ilişki tecrübemle zaten bazen ortamda meze oluyorum bu kızın evleneceği yok diye. Aile büyükleri sen zaten kimseyi tanıştırmazsın bizimle vb cümleler kurup moralimi bozuyorlar. Bunlar dışında da ne kaldı bilmiyorum açıkçası ablam gayet de iyi ve sevilen biri hani en azından ben de çok tatlı bir insanım falan diyemiyorum size. Lanet haset kız kardeş diyenleriniz olacaktır eminim ama insanın vallahi bir yerde elinde değil. Dürüstçe siz de iki kardeş görünce birinin daha iyi olduğunu fark ediyorsunuz değil mi? Söylemeseniz de bariz şeyleri anlatmaya gerek yok. Ondan daha iyi olup odaklanabileceğim bir yanım olmadığı için ve insan doğası gereği ablamla sürekli karşılaştırılacağım için (hem yakın hem uzak çevre) sadece kabullenmeye bak mı dersiniz? Bunun tek çözümü bu mudur sizce?
ablamın her konuda benden daha iyi olması ve kırılgan egom?
- cevaplar
6 haziran 11:50
6 haziran 11:55
6 haziran 12:00
6 haziran 12:11
6 haziran 12:44
6 haziran 14:33
6 haziran 15:37
6 haziran 16:23
6 haziran 16:38
6 haziran 18:24