ailenin doğru dürüst olmamasının bütün hayatı mahvetmesi?
tabiki hayat seçimlerden ibarettir ama doğru dürüst bi aile ortamın yoksa da sağlıklı seçimler yapamıyorsun zaten. çalışma, emek vs anlamında ne yaparsam yapayım sadece günü döndürebiliyorum. benden daha az eğitim almış ya da keyfe keder yaşamış insanlar benden fersah fersah önde. oturup düşünüyorum neden diye önüme tek bie cevap çıkıyor. o da “aile” ailen ortalama bile olsa yanında varsa eş seçimin bile kesinlikle daha iyi oluyor. çevremde nerdeyse herkese ailesi tarafından bir ev verilmiş. araba alınırken destek olunmuş. o kişiye yapılamadıysa bile eşinin ailesinden verilmiş, dengeler sağlanmış. çocuk yapıyolar aileleri destekliyor, bakıyor. insanlar rahatça işlerini devam edip maddi olarak mevcut seviyelerini sürdürüyorlar. hatta akşam yemeklerini dahi ailelerinde yiyip mutfak masrafı dahi yapmıyorlar. üstüne bir de hala ailelerine laf söyleyip beğenmiyorlar. bir de kendi hayatıma bakıyorum ne çocuğuma bakan oldu. ne bir yatırım yapayım cüzi bir miktar borç verin dediğimde veren oldu. öyle tek başıma yaşam mücadelesi veriyorum ailemi ayakta tutmaya çalışıyorum. çok yoruldum. bir de bütün her şeye rağmen dağılmış ailemin çok fedakar, harika olduklarını falan dinliyorum. aslında hiç de harika olmadıklarıyla bile çok sonra yüzleştim. bütün bunların yanında bir de sağlık problemleri operasyonlarla uğraşıyorumki bunlar da beni daha da geri atıyor. yani herkes merdivenleri onar onar çıkarken ben yürüyen merdivene ters binmiş gibiyim. soru değil iç dökme oldu galiba..
