ailesi, akrabası olmayan var mı?
herkesin var akrabası tabii ki ama görüşmeyenlere soruyorum soruyu... ben o kadar sorunluyum ki ne anne tarafımdan ne baba tarafımdan görüştüğüm biri var. kısaca söylersem annemi 25 sene önce kaybettik. nedense anne tarafım bizi unuttu gitti. öncesinde nasıldık hatırlamıyorum ama şu son yıllarda dedem birkaç kez geldi. belki 5-6dır. en fazla üçünde anneannemle geldi. bunlar da bize özel değil buraya geldiklerinde (çocukları burada) uğradıkları zamanlar. bir halam ve amcalarım var ama onlarla da öyle yakın ilişkilerimiz yoktu bayramdan bayrama ve bazen telefonlarda görüşürdük. sevdiğim bazı akrabalarım vardı, babamın kuzenleriydi bunlar ama onlarla da sonradan gördüm ki gerçek bir yakınlığım olmamış. babamı da kaybedeli 5 yıl oldu. kızlar ben kendimi inanılmaz şekilde sorunlu ve suçlu hissediyorum. her şeyi ben mahvetmişim gibi, sanki iyi bir insan olsaydım çevremde insanlar olurdu diyorum. terapi diyeceksiniz, şu an maalesef alma şansım yok. zaten bu yalnızlık da daimi. gidip kimseyle aramı düzeltme isteğim de yok. o sevdiğim insanlar babamı kaybettikten sonra hiç gelmediler cenazeden sonra. bahaneleri işe dönmüş olmamdı belki. zaten sonra da pandemi patladı. uzunca bir süre geçti diye hatırlıyorum ama sonra da numaramı değiştirdim zaten. herkesin yakınları var; teyzeler halalar kız kardeşler... benim iki erkek kardeşim var. hani annemden sonra hep yalnız hissederdim ama okul mokul arkadaşlarla daha kolay geçti herhalde. şimdi gerçekten bok gibi hissediyorum kendimi. kimsemiz yok birbirimizden başka.
cizgiliyula