ailesinden şiddet görmüş kişilere sormak istiyorum?

1. Hayır hiçbiri bilmiyor. Bir kere sevdiğim birine babamın hakaret ettiğini söylemiştim sonrasında tartışma esnasında beni buradan vurdu. Kimseye duyurmamakta haklıymışım. Benim utanacağım bir şey değil ama insanı kötü hissettiriyor. Ben hem annemden hem babamdan şiddet görüyordum babam bir kere vursa bile bana çok gelirdi eli sertti (komiser) ama yere düşürecek kadar vurup tekmelediğini hatırlarım. Annem daha uzun süre döverdi hırsını alamazdı ısırır etimi çeker tırnaklar boynumu kollarımı falan. Sağ olsun saçlarıma asılıp sürüklemeyi duvara vurmayı sevdiği için hala saç problemi yaşıyorum. Oh anlattım sonunda 

2. Çekingen biri değilim aksine babamın nüfuzunu kullandım okulda benden çekinirlerdi. Zorba olmadım ama zorbalığa da uğramadım, görece zayıf arkadaşlarımı ben koruyordum. Ama sanırım özgüvenimde öğretmenim etkiliydi. En büyük sorun herhangi bir el jestinde irkiliyorum, hele kardeşim ellerini siper eder kendisine (24 yaşında) babam genelde arkamdan gelip vurduğu için sırtımı boşluğa vermemeye çalışırım mesela bu da absürt bir şey olarak bende kaldı

3. Geçmişi yok saymak daha mantıklı geliyor benim de o konuda bir travmam var.  Öyle şeyler olmamış gibi davranmak lazım

4. Söyleyemezdim ama artık umursamıyorum bir konu açılsa şiddete uğradığımı söylerim (yakınımsa, uzak tanıdıklarla zaten bu tür konular konuşulmaz) beni bununla vuracak kişi s.ktirsin gitsin zaten hayatımdan. 

Beni de annem çok dövdü şimdi inkar ediyor hepsini. Bir de bana bunu al beni şuraya götür falan diyor devamlı.

5. ben de korkak ve çekingenim, bazen evin zili çaldığında bile irkiliyorum... çok üzgünüm hepimiz için. hayat dolu, güçlü zamanlarımıza döneriz umarım...

6. Şiddet sayılır mı bilmiyorum. Hatırladığım annem parmaklarımı burgalıyordu. Ağzıma acı biber sürüyordu. Terlikle bir kere çok feci dövmüştü kızarmıştı popom. Bir kere de çok canımı yaktığını hatırlıyorum. Ortaokuldayken. Dış kapının önüe atıp beklettiğini de hatırlıyorum birkaç kez. Öylece beklerdim. Hatırlamadığım şeyler de vardır. Arkadaşlarım bilmez ne yapacaklar ki sanki. Başka şeyler de var da onları yaşım ilerledikçe travma olduğunu anladım.. a1 sana sarılıyorum. Ben de özgüvensiz çekingen biriyim. Ortamda hemen özgüvensiz olduğum farkediliyor. 8 -10 yaşındayken adımı bile söylemezdim o kadar sessizdim. En ufak eleştiriden çok alınırım hassasım.

7. Psikolojik şiddet sayılıyor mu? Babam yıllarca küfür hakaret ve beddua etti bana. O kadar çok şey duydum ki ondan. Ağza alınmayacak küfürler.ölmem için öyle şeyler söylerdi ki. Bir yete gezmeye gitmek için heves ederdim hep baltalardı.evde bir şey döksem azar işitirdim. Öyle korkardım ki ondan. Hiç baba nedir bilmedim hiç sevmedim hala sevmiyorum. Onun yüzünden küçükken okulda sessiz kalırdım. Sesim çıkmazdı hiç. Arkadaşım yoktu hep alay edilirdi benimle. Çünkü ses çıkarmayı haksızlığa karşı gelmeyi öğrenmemiştim. Herkesten her şeyden korkardım. Pısırık birisi olduğum için liseyi terk edip açıktan okudum. İşe girmeye biriyle konuşmaya korkardım. Yaşım 30 bunu zamanla aştım ama hala pek sesim çıkmaz. En basiti tek başıma dışardaysam hala rahatsız olurum korkak birisi olduğum için. Hani birisi gelip laf söylese karşılık veremiyorum. 

8. utanmıyorum ben. çocuktum ve güçsüzdüm. mağdur olarak ben niye utanayim ki. kendisinden kat kat küçük bir çocuğa vuran babam utansın.

9. ben çekingen biri değilim bu arada, isyan eden bir çocuktum hep zaten. çok küçükken bile korktugumu belli etmemek, ağlamamak için dişlerimi sıkardım karşısında güçlü durayım diye (ben de 28 yaşında ve üzüntüsünü korkusunu istese de belli edemeyen bir insana dönüştüm maalesef)

10. annem lise sona kadar dövdü beni. kollarımı ısırırdı. sırtıma tekme atardı. yere düşünce bacaklarımı ezerdi ayağıyla. el iyisi bir insan kendisi. çok güler yüzlü ve neşeli başkalarına karşı. eşim ilk evlendiğimizde annen ne tatlı ya hep gülüyor demişti. kollarımı ısırırken gülmüyordu pek demiştim.

aramıyorum sormuyorum annemi de babamı da. onlar ararsa açar iki dk samimi olmadığım biriyle nasıl konuşuyorsam öyle yüzeysel konuşuyorum. kapatıyorum. sürekli bizi özlemedin mi niye aramıyorsun vs. diye soruyor. özlemedim. özlenecek ne var ki diyorum. aa niye öyle diyorsun diyor yüzsüz yüzsüz.

burada da çokça yazıldığı gibi büyüyünce bana bunları neden yaptın diye sordum. inkar etti. uyduruyorsun ya da rüyanda falan gördün gerçek sanıyorsun herhalde. ben hiçbir çocuğuma fiske vurmadım diyor. doğru abime bir kere vurduğunu görmedim.