1.
Çok klişe olacak belki ama değişik bir şey süslü. Uyurken bile özlüyorum yavrumu. 5 aylık kızım, yavaştan spora başladım, spordu duştu 2 saat falan annem ilgileniyor. O arada da özlüyorum. Kalbin artık onunla atıyormuş gibi.
2.
Hem çok zor hem çok güzel. Kalbim dışarda atıyor diyebilirim. Artık en çok ölmekten korkuyorum kimse ona benim gibi bakamaz. Bütün annelerin de en büyük korkusu bu cidden. Bazen illallah ediyorum çünkü eşimle aynı anda yemek bile yiyemiyoruz sırayla yiyoruz ama yine de iyi ki doğurmuşum diyorum günün sonunda. Çünkü dünyanın en güzel gülen küçük kızı olabilir kendisi 🥹
3.
Gerçekten oğlum doğduğu an kalbim dışarda atıyor gibi gelmişti. Canım yavrum yaa
bak şu an uyuyor gidip koklayasım geldi ama biliyorum ki gece 10 kere uyandığında yine oof pof diycem. Öyle de iki uçlu bişey.
4.
annelik benim için gün geçtikçe gelişen, köklenen bir hal. oğlum şu an dört aylık. ona olan sevgimin şu anki boyutu ile ilk doğduğu andaki boyutu arasında dahi o kadar çok fark var ki ileride sevgimden çıldırmam umarım.
5.
3 aylık anneyim. Çok acayip bi şey. Zaman geçtikçe duygu yoğunluğu artıyor aşırı derecede. İlk başlarda emzirmek çok yorucuydu, hiç keyif almamıştım yara vs olmamasına rağmen. 2 yıl emzirenlere oha filan diyordum. Şimdi mesela onun mememde uyuması, emerken rahatlayıp kaka yapması filan gözlerimden kalpler çıkarıyor. Doğum anını zihnimde tekrar tekrar yaşıyorum. Çok güzel bi şey ya Allah tüm isteyenlere versin
