arkadaşımın histeri kriziyle gelen gerçekler ?
üniversiteden beri görüştüğümüz bir arkadaş grubumuz var. senede 3-4 buluşuruz. bir arkadaşımız çok kendi halinde daha pasif bir kız, kimseye zararı da dokunmaz. severim onu ama özellikle de dur şunu arayayım bir kahve içeyim diyeceğim bir kız değil. bu kız son 5-6 aydır sürekli benimle buluşmak istiyor. açıkçası şaşırdım ilk, sonra özel hayatıyla diğer arkadaşlarımızla paylaşmadığı şeyleri benimle paylaşmaya dertleşmeye başladı. paylaştıkça çok üzüldüm. bunca zaman neler yaşamış hem içine atmış hem de biz de fark edemedik diye suçluluk duydum. neyse bu kız görüşme sıklığını artırmaya başladı haftada bire kadar indik. bu arada konuşurken ee ne yaptın bu hafta diye sorarsın, anlatırsın ya kız aslında hep bunları öğrenmek istiyormuş benden, ben fark edemedim. mesela o hafta görüştüğüm bir arkadaşım olursa sinirleniyor benim de arkadaşlarım var bende görüşüyorum falan demeye başladı ve sonra bu haftada 2-3 görüşmek istemeye başladı ben de kabul etmedim. bunaldım da biraz. bu sinir krizi geçirdi geçen durup dururken benimle az görüşüyorsun hep başka insanlarla görüşüyorsun benim hayatımda senden başka kimim var, senin yüzünden abuk sabuk bir adamla evlendim, sen çocuk yaptın diye bende yaptım başıma bela aldım 2 aydır doğalgaz faturasını ödeyemiyoruz diye bas bas başırdı. ben beynimden vurulmuşa döndüm. bu arada bunlar bir anda vedalaşırken oldu ve kız kendinden geçti ne dediğini farkında değildi. nasıl desem benimle değil de kendiyle konuşup beni suçlar tavır içindeydi. bu kız benim için üniversite grubundan sıradan bir kızdı ama anladım ki ben onun için değilmişim. biz bu arada hepimiz iyi eğitimli, benzer aile geliri olan arkadaşlarız. grupta önce ben evlendim. bu kız en son evlendi ve sanırım 3-4 yıl sonra. evlendiği adam a101 de reyon da çalışıyordu. ailesi de biz de sakın yapma dedik gidip evlendi. adam evlenip ayrılmış. düğün gecesi sanırım ayrılmış. arkadaşım alınan tüm eşyaları kullanmıştı hatta ona yeni bir eşya bile almamışlardı. ama asıl en kötüsü sonradan öğrendik: adamda zihinsel bir gerilik var. saf gibi, çocuk gibi. iq mu düşük engelli mi bilmiyorum. biz arkadaşımın neden bu adamla evlendiğini hiç anlamadık. çocuk mevzusu da ben hamileliğimin 6. ayında söylemiştim ona o da 1 ay sonra hamile kalmış. çocukların arası 7 ay. ben çocuktan sonra evden proje bazlı keyfi çalışmaya başladım. o da işten tamamen çıktı. onun işi uzaktan çalışmaya müsait değil. maddi sıkıntı çektiğinin farkındaydık ve neden çalışmadığını da hiç anlamıyorduk. kız benimle rekabet etmek için bunları yapıyormuş. bunlar benim hayatta aklıma gelmeyecek şeyler. hiç kafa yormamışım niye yorayım ayrıca. bana hayatın akışına aykırı gelen bir tek o adamla evlenmeseydi. onu da beni kıskandığına ya da rekabet için yapacağına hayatta imkan veremezdim. neyse bu kızı ben o gün orada bırakıp gittim, sonra bu kız geçen bana mesaj attı. canım görüşemiyoruz seni çok özledim dedi. ben de söylediklerinin hiç sağlıklı olmadığını görüşmek istemediğimi söyledim. bugün yine geçen günkü mesajının aynısını atmış. sanırım benim bir sapığım var, değil mi? bu bahsettiklerim son 5 gün içinde oldu. üniversite arkadaşlarımızla daha paylaşmadım. nasıl bir yol izleyeyim kızlar? bu kız 12 yıldır hayatımda, çocuğumun okuluna kadar herşeyimi biliyor. korkmak da haksız mıyım?