avukat olup mutsuz olan var mı?

1. mutlu olan var mı olmalıydı bence soru. insanlarla uğraşmak çok zor. daha bugün bir ton beddua yedim birinden

2. ne oldu a1?

3. Avukatlık eğer erkekseniz, ailenizin parası ve çevresi varsa insanı mutlu eden bir meslek. Öteki türlü koşturmaca, bekleme, saçma sapan insanlarla cebelleşmeden ibaret. 

4. çekişmeli gibi bir anlaşmalı boşanma. hakim bir maddeyi karşı tarafında onayını alarak iptal etti. bende şaşırdım ama bir şekilde her şey tamamlandı, herkes gitti. bu beni aradı. benim en önemsediğim şey oydu, beni kandırdınız, sizden hiç beklemezdim, karara itiraz edeceğim ve birçok beddua. süreç boyunca onu mağdur etmeye yönelik hiçbir işlem yapmadığımı, hakimin tavrını anlayamadığımı, o maddeyle alakalı gerekirse farklı bir şekilde sözleşme yapılabileceğini falan söyledim ama dikkate almadı. sonra birkaç avukata danışmış galiba onlarda hakimi anlayamamış böylelikle normale döndü. taraflar birbirleriyle muhatap olmak istemedikleri için mecburen bende normale döndüm. içim sıkışıyor ya. nefret ediyorum.

5. Sülalede 4 avukat var hepsi paşa gibi lord gibi, mutsuz olanı görmedim. Alan uzmanlığı ile ilgili galiba.

6. Parasızlık ve zerre hukuk bilmeyen icra dairesi memurlarına iş öğretmeye çalışmak.

7. avukat değilim. ama tahminim herkesin derdine derman bulmaya gelip sorunlarını anlatması bir noktadan sonra can sıkıcı olabilirdi. dert dinlemek en çok sevmediğim şey olabilir.

8. Ben kurum vekiliyim insanlarla çok muhatap olmuyorum haliyle. Ama resmen yaşlandım yaşam enerjim bitti. Geceleri sürelerim kaçtığı rüyaları görmekten uykumdan o dosyayı ne yaptım diye fırlayıp uyanmaktan bıktım. 

Neyse böyle işte

9. mutlu olan var mı desene ss. ben de nefret ediyorum tiksiniyorum bu meslekten artık. haftaya perşembe karar duruşmam var. kaybedersem diye şimdiden uykularım kaçıyor. ne diyeceğim insanlara anksiyetesi var. zaten iyi de bi avukat değilim bence.. imdat ya.

10. dört mutlu avukat arkadaşım var.

birinin babası bir partinin ilçe başkanı. ilçe de baya önemli bir ilçe bu arada. kendisi erkek ve bilmem ne genç iş adamları* derneklerinde aktif rol oynuyor. bir yandan ticaret yapıyor. avukatlığı da ticaret olarak yapıyor.

diğer bir erkek ve mutlu olan avukat arkadaşım da inşaat işine girmeye hazırlanıyor. ailesinin şirketi vardı. ama kendi kazancıyla audilendi. (bkz: erkek avukatların av plakalı siyah audi sevdası)

biri zaten aile boyu göktürk'te yaşıyor. gelir durumunu siz düşünün. mesleği çok seviyor. severek yapıyor çünkü gelir kaygısı yok. gelir kaygısı olmayıp severek yaptığı için başarılı da oldu. bence alanında çok iyi bir avukat.

biri yine aynı şekilde staj biter bitmez duvarlarını çıtalattırdığı bir ofis açtı. ailesinin tanıdıklarından dosyalar gelmeye başladı oradan da devam etti. "avukatlık çok güzel çok seviyorum" dediğinde şok olmuştum. bir gün önce başka bir arkadaşım "avukatlıktan nefret ediyorum profesyonel yardım almaya başlayacağım ama ona bile param yok çok kötüyüm" diyerek ağlamıştı yanımda.

en çok yoran şey para. kendi hakkın olan parayı almaya çalışmak. sorumluluk. insanlarla birebir muhatap olmak. devlet memuru çalışanlarla birebir muhatap olmak. iş yaptırmaya çalışmak. geleceğinin belirsiz olması. bağlı çalışmıyorsan hiçbir sosyal hakkının olmaması. bağlı çalışıyorsan yine hiçbir sosyal hakkının olmaması ve bir de mobbinge uğramak. patron avukatların senin üzerinden egolarını tatmin ettiğini görmek.