1.
Çocukluğumdan beri hep bir arabamızın olmasını hayal ederdik. Her yere yürüyerek gidip gelirdik. Ben durumumuz olmadığı için arabamız yok sanıyordum. Meğer babam araba sürmek istemediği, sevmediği için arabamız yokmuş. Ablam ehliyetini alır almaz araba alındı. Babam 1 kere bile koltuğuna oturmadı. Her yere ablam getirip götürdü. O evlenince araba ona verildi ve biz yine arabasız olduk. Sonra ben ehliyet aldım ve bana da hemen araba alındı. Ancak babam yine 1 kere bile koltuğuna oturmadı. Her yere benim götürmemi istiyorlar. Kendimi şoför gibi hissediyorum artık. Markete , köye, düğünlere, oraya buraya her yere ben götürüp getirmek zorunda kalıyorum. Mesele götürmek değil ama benim de anksiyetem var. Akşamları, yoğun trafikte araba sürmekte çok zorlanıyorum. Stres oluyorum. 1 kere kaza yaptım bir yere hafif vurdum. Benim elim ayağım titriyor. Beni arabadan indirip yüzümü yıkadılar. Babam da yanımda. Arabanın oradan geriye alınması gerekiyor. Babam ben yapamam dedi. O halde gidip arabayı oradan kendim çıkardım. Bir tehlike anında ya da farklı bir durumda arabayı alabilecek gibi değil. Tüm sorumluluk bende. Ayrıca her şeyi eleştiriyor. O yanımdayken stres seviyem 2 kat artıyor. Gel baba sen sür diyorum sürekli bir şey uyduruyor. Yok şu yolda sürcem ben , yok dönüşte sürcem ben , yok şöyle şöyle olunca sürcem ben. Süremiyorum da demiyor. Profesör gibi her şeye konuşuyor, her şeyin en iyisini biliyor ama sür diyince sürmüyor. Sırf bu yüzden araba sürmekten nefret etmeye başladım. Babası böyle olan var mı? Bazen buna kızdığım için üzülüyorum. Herkes her şeyi yapmak zorunda değil evet ama bilmiyorum ya. öyle içimi dökmek istedim.
Not:ehliyeti var 30 yıl önce almış
2.
Yani buna yapılacak bir şey yok ki adam istemiyor. Geçmişte yaşadığı bi kaza falan vardır belki
3.
Herkes her şeyi yapmak zorunda değil ama kendi yapamadığı şey için size bık bık konuşmamayı öğrenmek zorunda. Sizi eleştirip dururken kızımı kırmıyım diye acımayana siz de acımayın. Benim babam araba kullanıypr süslü ama ablama anneme öğretirken bağırdığı için ve kullanırlarken sürekli eleştirdiği için ben babamla araba kullanmayı öğrenmedim. Biliyordum onunla öğrensem bana bağırsa stres olacağım, kavga edeceğim ve sonra kullanmayı bırakacağım. O yüzden evlenene kadar bekledim araba sürmeyi öğrenmek için.
Sağ olsun eşim son derece anlayışlı şekilde yaklaşıyor asla sesini yükseltip panikletmiyor. Neyse ben de iç dökmeye gelmiş gibi oldum ama bu babaların eleştirip eleştirip kendileri eleştirilince egolarının asla kaldırmamasına çok sinirleniyorum.
4.
Geçmişte yaşadığı bir kaza yok süslüm. Arabalara hiç ilgisi olmamış. Sorumluluk almayı sevmiyor, stres olmayı sevmiyor.
5.
Ah bu piyemses babalar:) suslu benimki de kullanıyor ama maganda gibi kullanıyor, her an yuregimiz agzımızda, 12 saatlik yolu 7 saatte gitme gibi fantezileri oluyor ve yapıyor da. Hani surmesi her zaman hayırlı degil. Ama size laf etmesine musade etmeyin. Eger bir kere daha laf edersen asla bir yere getirip goturmeyecegim diyin yukselin biraz, kaba saba biri degilse hani ters bir durum olusmayacaksa.
6.
Kullanmak istemiyor adam neyini sorguluyorsunuz. Araba kullanmak istemiyor ki araba almamış. Siz de Şoförlük yapmak istemiyorsanız aldırmasaydınız araba.
7.
Babam babasını trafik kazasında kaybetmiş. Emekli olana kadar araba kullanmadı. Ehliyeti vardı, kullanmayı da biliyordu. Emekli olduktan sonra hobi olarak gördü herhalde. Şimdi kapalı otoparkta dursa da her gün camları siliyor jkcfkd
8.
benim babam da bunun farklı versiyonu süslü. küçük bir ilçede yaşıyor ve sadece orada araba kullanabiliyor, orasının dışına çıkamıyor çıkmak zorunda kalırsa inanılmaz panikliyor. şu andaki erkek arkadaşım da aynı gibi arabalara hiç ilgi duymuyor; ehliyeti var ama daha hiç direksiyon başında göremedim kendisini. ne yazık ki böyle erkekler var, ben artık bunu kabul edip zorlamıyorum. daha doğrusu zorlayamıyorum çünkü zorlayıp trafiğe çıkarsam allah korusun bir kaza falan olsa kendimi sorumlu tutarım. senin durumunda allahtan sen ehliyetini alıp kendini bu açmazdan kurtarmışsın. benim ne yazık ki ehliyetim yok ve çok zorlanıyorum. çok da korkuyorum direksiyon başına geçmekten.
9.
Benim babam bu. Askerde ciddi bir kazadan dönmüş ondan sonra da direksiyona geçmemiş hiç. Bunun eksikliğini her yaşta ara ara hissettim düğün dönüşlerinde, geç ziyaretlerden dönerken falan hep birileri bıraktı bizi. Arkadaşlarımın babası beni hep bıraktı ama benim babam hiç onları bırakmadı mesela. 2017 de annem iyi kötü bir araba aldı ondan beri arabamız var sadece, annem her yere gidip geliyor artık. Babamın ve bizim hayatımızı ciddi manada kısıtlayan bir şey bu ve o bundan şikayetçi değil. Neyseki eşim her arabayı Türkiye'nin her yerinde kullanabilme yeteneğine sahip :d çok değil daha kışın annem pasaportunu unuttuğu için ABD uçağına binemiyordu, eşimle o tipili havada resmen uçtuk, evden alıp geldik ve annemi yetiştirdik. Biz değil başka biri bırakmış olsa kesinlikle yetiştiremezdi. İyi şöforlük hayat kalitesini artırıyor resmen
10.
kullanmak zorunda mı ya? seni eleştirmesi falan hayvanlık ama sen de bu kadar tedirginsen kullanırken, kullanmamalısın. hayır deme, sınır koyma yetin yok diye adama yükleniyorsun. seni şoför gibi kullanıyorsa kullandırmayacaksın. uzun yola çıkamıyorum/çıkmak istemiyorum diyeceksin. ya da arabayı satacaksın diğer insanlar nasıl otobüsle/uçakla gidiyorsa siz de öyle gideceksiniz. neden olduğu gibi kabul etmiyorsun adamı onu anlamadım. yani nereden baksan saçmalık şu yaptığın.
