başkalarının mutlu aile tablolarına bakıp iç geçirmekten nasıl kurtulacağım?

biraz içimi dökmek istiyorum. 30 yaşındayım ve yaklaşık 10 yıldır ailemin asla değişmeyeceğini, hayalimdeki ilgili, saygılı, destekleyici ebeveynler olmayacaklarını mantıken biliyorum ama duygusal olarak bunu hala kabullenemedim. sürekli "eğer daha düzgün arkamda duran bir ailem olsaydı şu an hayatım çok daha farklı yerlerde olurdu" hissi yakamı bırakmıyor. etrafımda ailesiyle arası iyi olan onlardan maddi/manevi destek gören insanları gördükçe inanılmaz bir özenme ve itiraf edeyim kıskançlık duyuyorum. şu hayatta mutlu bir aileden daha çok kıskandığım hiçbir şey yok. köklü eksiklik hissiyle ve keşke benimkiler de öyle olsaydı düşüncesiyle nasıl başa çııkabilirim? bu kabulleniş nasıl geliyor?

1. Bir an bu soruyu geçmişte ben sordum ve yine birinin sorumu kopyaladığını sandım. Harfi harfine yaşıyorum hissediyorum her cümle beni ve hayatımı hislerimi hallediyor. 30 yaşındayım son üç senedir özellikle aileme olan içimdeki kırgınlığımı halledemiyorum

linki kopyala
şikayet et

7 kasım 21:35

2. Anlatıyor olacaktı

linki kopyala
şikayet et

7 kasım 21:36

3. Süslü onları değiştiremezsin mecbur kabul edeceksin. İnsan tabiiki özeniyor ama Ah vah etmenin faydası yok. Kendi aileni sevgi dolu saygılı kuracaksın zinciri kıran sen olacaksın.

linki kopyala
şikayet et

7 kasım 21:39

4. Bu konu cok hassas ve derin terapi almanizi oneririm birda tartışilacak bisey degil profesyonel birine ihtiyacınız var

linki kopyala
şikayet et

7 kasım 21:54