1. süslü seni o kadar iyi anlıyorum ki hatta duygusal bir günümdeyim oturup ağlayacağım neredeyse şimdi ya her neyse hala böyle hissediyorum ama eskisine nazaran azalttım, uyguladığım taktikler 1) bu durumdan sıkılıp kendimi sosyal ortamlardan kısıtlamadım, canım istiyorsa gittim. 2) sürekli iç sesimle (buluşmalardan sonra) konuşmayı bırakmak inanılmaz zor aynı senin şu an yaptığın gibi. bu yüzden dönerken hep müzik falan dinliyodum gerçi müzik dinlemek bile zulüm gibi geliyor insana öyle sosyal pil çekilmiş oluyor ki o zaman açıp derslerimin pdflerine bakıyordum 3) buluşmalarda çok ortaya atılıp konuşurdum ben (hala bile biraz öyle) ama kendimi frenlemeye çalışıyorum. soru sorulmadıkça yanıtlamıyorum, konuyu karşıdakinin üstünden açmaya çalışıyorum vs. doğru bir çözüm yolu mu bilmiyorum psikolog süslüler dönüt verir belki ama kendimce böyle bir şey buldum
bir ortamda kendimizi ezmeyi eleştirmeyi nasıl bırakabiliriz ?
- cevaplar
24 mayıs 15:55
24 mayıs 16:34
25 mayıs 00:20
içerik sonu