bireyselliğime çok düşkünüm.     ?

1. Kendini doğru bir şekilde ifade edersen süslü seni ısrarla çağırmazlar eğer çok laftan anlamaz insanlarla ilişki kurmuyorsan. Bazı insanlar doğru ifade etsen de anlamaz tavır alırlar onlara da yapacak bir şey yok. 

2. ya ben de çok iyi anlıyorum bu durumu da bir iki gitmezsen de hiçbir yere çağırılınmıyo unutuluyosun :/

3. Süslü bende de bu durum var, tel takdir eden de üniversite hocamdı. Bunlar meğersem x'in sorunu için x,y,z hep beraber hocanın odasına doluşuyorlarmış. Ben genelde tek giderdim kendi sorunlarım adına. Sanırım bunun adı Türkiye'de olmak, herhangi bir Cafe buluşmasından bahsetmiyorum bu arada. Her yere beraber gitmek, spora beraber gitmek bir iş halledilecekse beraber gitmek, markete beraber gitmek. Bu şekilde insanlar kendilerini güçlü hissediyorlar sanıyorum. 

4. Ben de böyleyim ya evliyim. Eşimi çok seviyorum ama her zaman onunla bile zaman geçiresim gelmiyor. Yalnız olmak , bi şeyler içmek , kendi başıma dizi / film izlemek istiyorum. Çok şükür ki eşimle birbirimizin özel alanlarına hep saygı duyuyoruz. Evime yatıya gelen ailem ya da eşimin ailesi bile elime ayağıma dolanıyor sanki. Ben insan sevmiyor muyum diye düşünüyorum çoğu zaman. Gelen insan gitsin diye gözünün içine bakıyorum sanki. Yani ben yalnız olmayı çok seviyorum. Evde biri olunca elime ayağıma dolanıyor sanki

5. of ben de böyleyim. bir tane komşu edinmiştim kendime. tek başıma yürüyüşe çıkıcam, ben de geleyim diyordu. spora gidiyordum o da yazıldı. çocuğumu yazdırdığım okula kendi çocuğunu yazdırdı. avm'ye gidicem peşime takılıyo, kursa gidiyorum kaydoluyo, kahve içmeye çıkıyorum bakıhorum geliyo... bunun yüzünden girdiğim tüm ortamlardan çıkmak zorunda kaldım. neyse ki şimdi arkadaşlığımız bitti de hayatımın tadını çıkarıyorum. 

6. Bana da oluyor bu çok zor cidden anlatamıyorum

7. ben de böyleydim. erasmustayken orada edindiğim arkadaşıma venedik'e gideceğimi söylemiştim o da ben de geleyim dedi. sırf tek başıma gitmek için haber vermeden sabahın köründe trene atlayıp gitmiştim. her şeyi tek başıma yapmaya çok okeyim. 30'larıma geldiğimde bu özelliğim yüzünden pek arkadaşım kalmadığını fark ettim  törpülüyorum şimdi kendimi.