bıktım bu haddini bilmezlikten, sınırsızlıktan ya?
üç yıllık evliyim süslüler. şimdiye kadar çocuk düşünmedik. birkaç ay önce karar verdik. ben eşime dedim ki beş altı ay bakalım, olmazsa bir doktor kontrolüne de gidelim. çünkü daha önce hiç gitmedik, ne durumdayız bilmiyoruz.
tam doktora gittik muayene oldum falan derken o arada ben hamile kalmışım. şimdi birkaç aylık oldu. henüz kimseye söylemedik.
kayınvalide de henüz çocuk olmadan demiş ki eşime, 'artık bir tane olsun oğlum olmuyorsa doktora falan gidin'. olup olmadığını bilmiyoruz o sırada çünkü iki buçuk yıl biz istemedik. demek ki kv kafasında olmuyor gibi bir şey kodlamış. benimle de bu konuyu hiç konuşan olmadı. laf geçtiyse de her zaman 'şimdilik düşünmüyoruz, bakalım' diyip geçiştirirdim.
işte kv doktora mı gitseniz vs dediğinde eşim de demiş ki 'bakarız'. bu bakarız ona açık kapı oldu. annesinin huyunu biliyordu, aslında kestirip atmalıydı. ona da çok kızdım.
şimdi kadın her yerde diyormuş ki 'ben dedim ki bir tane olsun, olmuyorsa doktora gidin. x şehrine doktora gidecekler çocuk icin'. biz oraya arada gezmeye falan gidiyorduk, bir de hamile kaldıktan sonra doktora orada gidiyoruz. demek ki bizim gittiğimizi duyunca kafasında böyle bir yorum yapmış, biz oraya çocuk için gidiyoruz. tüp bebek falan yapıcaz diye zannediyor. hadi bunu düşündün de herkese anlatılır mı?
ben kendi akrabamdan bunu duydum. çocuk için x şehrine gittiniz mi muayeneye diye. çok canım sıkıldı. çünkü ona gelene kadar kimbilir nerelerde konuştu. kv'min asiri dedikoducu kuzenleri falan var sürekli birlikteler. kendisi de anlayacağınız üzere özel seylerinizi hiç anlatmamanız gereken biri. zaten o yüzden de daha hamileliğimi bile söylemedim. ben hissediyordum eşimin kardeşi, yeğeni falan her gittigimizde neden gittiniz diye sorguluyordu. detaylı detaylı ne aldınız, ne yaptınız diye soruyorlardı eşime. meğer bu yüzdenmiş.
eşime dedim dün. 'bu özel bir konu. biz şu an tedavi de oluyor olabilirdik. ve o zaman gerçekten daha fazla üzülürdüm böyle bir şey duysam. o hassasiyetle belki vazgecerdim bile. herkes gidiyor doktora, kim kendisini böyle reklam ediyor. demek ki çocukları olmuyordu üç yıldır. acaba kimden kadından mı kocasından mı. x şehrine tedaviye gidiyorlarmış. şu an böyle şeyler konuşuluyor, üstelik ortada böyle bir şey de yokken. annen söylemiş sağda solda. biz kendimiz söylemek istersek zaten söylerdik. veya öyle bir şey yapsak, evet tedavi olduk da derdik. benim akrabama varana kadar konuşmuş.' dedim. hiç böyle konusmazdim ailesiyle ilgili ama artık çok sinirlenmistim.
önce savunmaya geçti 'kimin ne düşündüğü umrumda değil' dedi. 'valla benim umrumda, ben benimle ilgili özel konuların ortalıkta konuşulmasını istemiyorum. kimseye düşmedi, ben istersem kendim söylerim.' dedim. gerçekten ben özel seylerimi hiç anlatmayı seven biri değilim. kendimle alakalı çok şey paylaşmam. tabii ki saklayacak değilim tüp bebek olsa tüp bebek denir. ama şu an hiç zamanı ve yeri değil yani. zaten yorucu her şey.
sonra annesini aradı. 'böyle böyle bir şeyler demişsin. öyle bir şey yok. nereden çıktı bu? kimseye öyle şeyler anlatma. konuşma sağda solda' dedi. kadın yalan söyledi. ben demedim. hiç görmedim, konuşmadım bile dedi. ama o akrabam olan kişinin bu kadar detaylı bir şeyleri konuşması bilmesi mümkün değil. mesela x şehrine gidip geldiğimizi falan nereden bilsin. sonra kurduğu cümleyi detaylı olarak söyleyince eşim de anladı annesinin söylediğini. unutmuş demek ki falan dedi. ben hassas olduğum için mi bu tepkiyi veriyorum diyorum ama bence değil ya. çok büyük haddini bilmezlik, boş boğazlık. sınır bilmezlik. siz olsanız sinir olmaz mıydınız?
