cevresi olan insanlari kiskaniyor musunuz?

1. Ben de bazen imreniyorum ya. Özellikle kız arkadaş gruplarıyla yapılan tatiller falan. Ama bu tarz gruplarda çekememezlik dedikodu falan görünce de az insan öz insan mottosunu benimsiyorum. Özellikle bazı insanların çevresinin geniş olmasına da şaşırıyorum mesela. Çünkü çevresinde ciddi derecede davranış bozuklukları ve kötü niyet besleyenler var ama etrafı kalabalık. Ne bileyim insan ilişkileri tuhaf ya

2. Az bile degil benimki:) hic yok yani. Verici, alttan alan, vefakar biriyim o yüzden kimse beni ciddiye almıyor galiba. Bazen konuşmak istiyorum birileriyle ama kimse yok. Odamda yapayalnız oturuyorum günlerim oyle geçiyor. Yuzum niye gülmüyor diye sorgulayarak

3. Calısıyor musun süslü? Öğrenci misin? Çalışmıyorsan bir işe girmek iki insan yüzü görmene neden olur. 

4. evet ama çevremin olmamasının bir sebebi olduğunu hatırlatıyorum kendime. onların arasındaki bağı ben kuramazdım çünkü uyuşmuyoruz. uyuşmadığımız için arkadaş değiliz zaten. kafa yapımın az çok uyduğu insanlara derdimi anlatmayı tercih ederim, amaç çözümden de öte aldığın destek... yoksa 5 farklı açıdan çözüm yolunu 1 dakikada kuruyorum kafamda zaten. bu çözümlerin gerçekleşmesine de yardımcı olabiliyorlar aslında, çevrenin iş bulmada da etkisi büyük. iki kişinin arasındaki güven duygusu bir sürü kapı açıyor maddi manevi olarak.

bulunduğum konuma ben kendi seçimlerimle geldiğim için, ilişkilerimi belli sebeplerle bitirdiğim için onlara üzülmüyorum ama anlaşabilirim belki diye umutlanmaktan biraz yoruldum açıkçası, kaç aydır aynı senin dediğin gibi odamda yalnızım.

5. Süslü benim çevrem var ama insan da zor. Ne bileyim ya. İnsanlarla uğraşmak anlaşmak da zor. O da emek. Hayatındaki şeyleri o kadar kolay atlatmıyoruz yani.  

6. Ben de kıskanıyorum. Girdiği her ortamda bir konuşabilecek yakınlıkta arkadaş bulan. Hemen herkesle kaynaşıp çevre edinen insanları. Ben girdiğim her ortamda arkadaş bulamıyorum. Kimse yakınlık göstermiyor. Sessiz ve özgüvensiz görünüyorum ondan heralde. Bir insan üniversiteden kalıcı arkadaş bulamaz mı bulamadım işte. Sadece derse gelip gelmeyeceğimi sorarlardı yalnız kalmamak için otururlardı. Sonra ne arayan var ne soran. Gerçekten hiç yakın arkadaşım olmadı denebilir. Bir çocukluk arkadaşım var onla da ailelerimiz görüşüyor olmasa bağımız kopmuştu.

7. ben de daha önce buna benzer bi soru açmıştım ,bende çok imrenirim çekirdek arkadaş geubu olanlara az ve öz. çünkü nerede cokluk orada... eğlendiğim arkadaşlıklarım oldu hala da öyle ama konu sadece burada bitmiyor malesef insanlar birbirini anlamıyor dinlemiyor arkadaşlık kavramının bile içi boşaltıldı bu çağda. herkes birbiriyle kendisini kıyaslıyor herkes ben ben ben zaten türkler olarak fesat toplumuz bu netice şaşırtıcı değil. neyse ben olumlama yapıcam evrene ahretleklerimizle karşılaşmak dileğiyle ss ✨ 

8. benim de hiç yakınım yok ss. bir tane bile arkadaşım yok. arkadaşsızlık benim suçum, bağları muhafaza edemedim ama aile anlamında da yüzüm gülmedi. annemi erken kaybettik, teyzelerim dayılarım var aslında ama onlar da bizi hiç merak etmedi ya da yanlarında olalım demediler. ablalarım ve teyzelerim olmasını çok isterdim. insanlar arkadaşlarını değil ailelerini ilk plana koyuyorlar hep. kimsenin hayatında özel bir yerim olmadı ve olmayacak. kabullenmeye çalışıyorum.

9. Süslü benim çevrem geniştir, hatta kendi yaş gurubumdan biriyle tanışınca mutlaka 1-2 ortak arkadaş çıkar. Yakın arkadaşlıklarıma işim gibi özen gösteriyorum genelde, aynı özeni de bekliyorum ama bu kişilerin sayısı max 3-4. Onun dışındaki arkadaşlıklarımda da ne büyük fedakarlık yaparım ne de beklerim birlikte güzel vakit geçirmek yeterlidir benim için başka beklentim olmaz. İnsanların arkadaşlıklarından beklentisi bazen fazla oluyor diye düşünüyorum, yakın arkadaş ve arkadaş ayrımı yapmak lazım bence. Yakın arkadaşlık da yıllarca ortak bir şey paylaşmak üzerine uzun yıllarda gelişiyor.