1.
Hiç Gitmedim ama küçükken annemin günü bizim evde olmuştu ona şahit oldum bi tek :d kimse evde bir şey hazırlamıyordu dışardan yemek söyleniyordu, ev sahibi tatlı yapıyordu sadece. Ama günlerin olmazsa olmazı gün tabağıdır bence ya.
2.
Gün tabağı geldi ama güne hiç gitmedim. Annem (eczacı ve akademisyen), anneannem (abiye terzisi), babaannem (yatılı okul öğretmeni yani nöbetleri vardı) çalışıyordu. Gün yapılabilecek saatlerde hep ev dışında oldukları için gmrebişe eğim bir ortam olmadı. Gün tabağı severim tabi :)
3.
Valla ben annemle de gittim kendim de bulundum. Annem de çalışan kadındı gündüz öğle saatinde değil haftasonu yaparlardı, maksat bir araya gelmek kadın kadına paylaşımda bulunup dertleşmekti sonuçta.
küçümseniyor sanki bu günler ama hem birikim yapmak hem güzelce hazırlanıp kendini iyi hissetmek ve arkadaşlarınla buluşmak için güzel bir aktivite.
Ben de birkaç arkadaşımla meyhanede buluştuğumuz bir güne katılmıştım. Valla güzeldi yine maksat birbirimizi görüp eğlenmek üç beş kuruşu de döndürmek ve toplu para almaktı. Bu tarz bir güne yine katılırım bu arada haha.
4.
Ev sahipliği sayılıyorsa annem emekli olduğu sene bizim evde olana mecburen katıldım shjgdf zaten o tur bitince bi daha annem de güne müne girmedi. Tabağı dahil sevmiyoz biz
5.
küçükken bakıcım götürüp duruyordu ilgilenmeyip diğer çocukların yanına salıyordu, annem hiç katılmadı o yüzden 7 yaş diyebilirim
6.
beni uzaklara daldıran soru işte bu danışman hanım
7.
Cok farkli altin gunune katildim ve misafir de oldum. Iki tane de hali hazirda gunum var. bir tanesini ayda bir toplanip yemege cikarak yapiyoruz. Bir tanesi de eve misafir gelmeli olandan. Hic biri hayal ettiginiz gibi recep ivedik filmindeki gibi degil. Kucukken annemin ve teyzemin gunleri de cok guzeldi. Insanlar guzelce giyinip hazirlanip sosyallesirdi. Hem de birikim yaparladi. Ben hepsine giderdim. Cok guzel zamanlardi.