yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    11 yanıt
    • linki kopyala
    • şikayet et

    eski sevgiliyi boşverin de eski yakin kız arkadasinizi ozluyor musunuz? ?

    onun birkac hatasi yuzunden arkadasligimiz 1 yil once bitti ama birdaha onun kadar iyi anlastigim kimse girmedi hayatima ve cok ozluyorum onunla olan hallerimi

    tarih
    oy (güzelinden)

    1. Ss boğa-yükselen aslan olarak yürüyen bir olgunluk ve sabır timsali olduğum ailem-arkadaş çevrem-iş arkadaslarımca dahi çocukluğumdan beri söylenir. Hayatına çok zor insan alır,onu cok zor çıkarır , eğer karşı tarafın yanlışı varsa siler pek de üzülmez.fakat yaşım 32,bir sürü insan sildim, bazısının soyismini hatırlamıyorum bile fakat bi tanesi var ki küsmemizin üzerinden 5 yıl geçti.kimse onun gibi anlamıyor beni, saçmasapan şeylerin komikliğini bir bakışla anlamak, bir bakışla dedikodu yapmak, ses tonumuzdan birbirimizin üzgün kızgın veya her neyse ne halde olduğunu anlamak vs vs onun gibi bir dostum bir daha asla olmadı.neden koptunuz derseniz onun da hassas dönemiydi benim de ve saçma sapan bir şeyi o çok büyüttü ben de alttan alamadım.koptuk.deprem vs olmadıkça birbirimize yazmıyoruz , görüşmüyoruz.öyle işte

    23 mayıs 23:25

    2. hiç özlemiyorum. arkadaşım dediğim kişi hayatımdan çıkınca o kişi hiç varolmamış gibi siliyorum. çünkü çıkarana kadar gerçekten şans veriyorum. huzurumu bozduğu an vazgeçiyorum. arkadaşlık çok kıymetli bir şey değil. bunu kesin olarak anladım. insanların kardeşim dediği kişileri sırf görev yeri değişti diye nasıl sildiğini de gördüm yani. tayinciydik il il gezdik can ciğer dediğim arkadaşlarım il değiştirince yazmayı bıraktı. ben de bıraktım zaten. bu arada çok normal bunlar. hepsini anlıyorum. ama mesela affetmesi imkansız şeyler yapan eski sevgilimi özlüyorum. sanırım sevgiliyi kaybedince potansiyel hayat arkadaşını da kaybettiğim için. olması mümkünken olamayacak şeyleri düşünüp üzülüyorsun falan. ama arkadaşlık bence zor bulunan bir şey değil herkesin muadili var. gönül ilişkisi pek öyle olmuyor.

    23 mayıs 23:57

    3. ben onu değil onunla yaşadığım anıları özlüyorum beraber çok eğleniyorduk. karakter olarak kötü biriydi diyemem ama fazla saftı sevgilisinin ve birkaç aptalın dolduruşuna geldiği için arkadaşlığımız bitti. bende artık onun triplerinden sürekli kendini düşünmesinden bıkmıştım. sevgilisiyle kavga edince yanında olmam için beni ayağına çağırıp sonra canı sıkılınca sen git artık demeler, sevgilisiyle ayrıyken buluştuğumuzda "sevgilim çok daha eğlenceliydi onu çok özledim" demeler. benim o zamanlarki sevgilim onun sevgilisiyle yakın arkadaştı ondan öğrendim ki tek amacı onu kullanıp atmakmış yara bandı olarak kullanıyordu kızı. bu kadar yakın arkadaş olmamızın sebebi de aslında birbirimizden başka hiç arkadaşımız olmamasıydı ben yeni insanlarla tanışmak istemediğim için o da istese bile kimse onu ortamlarına almadığı için. neyse ben onunla arkadaşlığımı kestikten kısa süre sonra hayatımın aşkıyla tanıştım şuan çok mutluyum arkadaşım da ailem de sevgilim de o benim için. kızı da geçen pinterestte stalklamıştım arkadaş falan manifestlemiş vision board yapmış bir sürü. good for her ne diyim yani bi acımadım desem yalan olur ahahdjskpeğwlrlwğwğe

    24 mayıs 00:03


    4. Hiçbirini özlemiyorum hatta iyi ki şu an arkadaş değiliz diye düşünüyorum. Hatta bazıları ile keşke en baştan hiç arkadaşlık kurmasaydım ve/veya onlara tolerans göstermeseydim diye içimden geçiriyorum. Hepsi Bana uzak Allah'a yakın.

    24 mayıs 00:30

    5. Biz hala arkadaşız ama o eski yakınlığı yitirdik bazen ağlıyorum bile.

    24 mayıs 03:57

    6. Anonim 3 +1 

    Keşke tanışmasaydım. Zarar ziyandan başka bir vermemişti bana. 

    24 mayıs 05:44

    7. Özlüyorum çok. 30 yaşındayım biz yan yana evlerde birer ay arayla doğan iki kız çocuğuyduk birlikte büyüdük oyun arkadaşım sıra arkadaşım her şeyimdi. Yani ben öyle sanmışım saf salak gibi dfhdhd kıskançlık sebepli uzun süre konuşmadık sebepsizce terk eden ghostlayan sevgililer olur ya o da beni aynı şekilde zor bir dönemden geçerken böyle ghostladı. Tek sorun o işe başlayamamış ben başlamıştım. Destek olmak istedim yanında olmak istedim izin vermedi aramadı sormadı yan yana evlerdeyiz ve bir mesajıma dönmedi. Sonra da ayrı şehirlere dağıldık ve onu o kadar özledim ki yıllar sonra ben yazdım yine ve konuşmaya başladık ama hiçbir şey eskisi gibi değil ve olamaz da kabullendim. Hala kalbimi kırar bu durum beni aslında o kadar da yakın görmeyişi ve aslında karakterinde aşırı kıskançlık barındıran biri olması. Onunla bu yaşlarımızda hala iki yakın arkadaş olabilmek çok güzel olurdu birbirimizi sürekli desteklediğimiz sırdaş olduğumuz bir arkadaşlık harika olurdu ama demek ki her şeyin ve herkesin bir ömrü var. 

    24 mayıs 10:16


    8. lisede çok iyi arkadaşlarım vardı ama hepsini kaybettim. onlar muhtemelen benim yüzümden bittiğini düşünüyordur ama ben emin değilim. onlar da beni yeterince sevmemiş.

    24 mayıs 17:21

    9. kimisini ozluyorum. kimisini hic ozlemiyorum, zaten hic ozlenmeyecek tipler oldugu icin hayatimdan ciktilar. ama 12 yil once vefat eden yakin kiz arkadasimi coooooook ozluyorum. yasasaydi hala hayatimda olurdu ve yakin arkadas kalirdik gibi hissediyorum gercekten naif, hassasiyetlerime onem veren birisiydi (ben de genelde oyleyim, belli bir yastan sonra da oyle olmayan insanlari hayatimda yakin arkadas olarak tutmuyorum, o yuzden pek arkadasim yok). onun yeri dolmaz yine de onunla kurdugumuz iliski gibi bir yakinligim olan kiz arkadasim olsun cok cok isterim.

    24 mayıs 18:18

    10. 3 yıl önce biten arkadaşlığımı hiç özlemiyorum. zaman içinde kötü olduk ve tamamen koptuğumuzda benim hiçbir duygum kalmamıştı. hırsından öfkesinden o kadar zor durumda bıraktı ki beni, özleyecek hiçbir şeyim kalmadı.

    1 yıl önce de en yakın arkadaşım benim için hiçbir sorun yokken 1 gecede hayatımdan çıktı. saçma sapan bir olaydan tartıştık ve sürekli aynı ortamda olmamıza rağmen bir daha hiç konuşmadık. ben konuşmak istedim aslında ama o hiç yanaşmadı. o çok güçlü sandığım bağımız birden kopunca çok zorlandım. sürekli görüyor olmak da işimi çok zorlaştırdı. zamanla bir şekilde alıştım. ama eski günlerimizi, birlikte geçirdiğimiz zamanları, paylaştığımız her anı çok özlüyorum. arkadaşın da ötesinde, kız kardeşim gibi gördüğüm birini ortada doğru dürüst bir sorun bile yokken kaybetmek çok zor.

    en yakın olduğum 2 kişi bu şekilde hayatımdan çıkınca da bir daha hiç kimseye güvenemedim. ağır bir depresyon geçirdim, herkesi kendimden uzaklaştırdım. şu an sadece denk geldiğim insanlarla aramdaki zorunlu arkadaşlık bağı dışında gerçekten yakın olduğum hiç kimse yok. eskiden cıvıl cıvıl, arkadaş canlısı bir insandım. şu anda insanlarla iletişim kurmak bile beni çok zorluyor

    24 mayıs 19:35