eşim beni hayattan soğuttu sadece evliler bana yol gösterebilir mi?

1. Sürekli gergin sürekli mutsuz. Ben genel olarak mutlu biriyim olumluyum psikolojik danışmanım aynı zamanda sürekli kendimi ruhsal anlamda da ilişkisel anlamda da geliştirmeye çalışıyorum. Sabah kalkıyorum mutluyum oğlumuz var onun varlığı beni mutlu ediyor sonra eşimin tepkileri el kol hareketleri mimikleri bütün enerjimi sömürüyor söylediğim şeyleri tersliyor ve bütün günüm kötü geçiyor. Gün içinde de telefonda konuşasım gelmiyor. Akşam oluyor aynı surat üzerine yorgun uykulu oluyor. Sonra da yorgun savaşçı diyor bana. Neden acaba? Kısır döngü gibi her şey tükeniyorum artık. Çıkar yol da bulamıyorum. Başka bir ortama girsem eve gelince yine surat asıyor. Bitirdi beni ya resmen ışığım söndü sönecek buna izin veremem ben kendime yıllarımı adadım bir noktaya geldim hayır hakkı da yok ki bana böyle hissettirmeye

2. Geçen soru da açmıştım arabayı istediğim fiyata satıcam deyip telefonu kapatmıştı. Arabayı satamamanın gerginliği de var. Ailelerimiz gelir gerilir yani hep bir şey buluyor gerçekten 

3. 27 yaşındayım büyük konuşmayım da şöyle bir evlilik yapacağıma bekar yaşlanırım daha iyi. Korkunç. 

4. Psikolojik danışmanım demişsiniz, çift terapisi alın.

5. eşin hep mi böyleydi? ne oldu da böyle oldu? depresyonda olabilir mi? hiçbir ayrıntı vermemişsin

6. bazı insanlar böyle, ortada hiçbir sorun olmasa bile bir türlü mutlu olamıyorlar. bazıları da dünyanın derdini sırtlasalar bile yüzleri gülüyor. mizaç meselesi bence. kocan hep mi böyleydi? 

7. boşan bacım ya

8. 13 senelil evliyim. el kol hareketleri bile batıyorsa sevgin bitmiştir. çift terapisi dene, olmuyorsa ayrıl. yoluna bak.

9. Süslü benim babam böyle. Drama queen insanlar çekilmiyor. Buluyor bir şey. Bak sinirlenme, olabilir, herkesin başına her şey gelebilir diye pozitif pozitif konuşuyorsun. Fi tarihinde babasının ona bakmadığını anlatıyor. Herkesin psikolojisini bozdu evde. Ben ayrı yaşıyorum, henüz okuyan kardeşlerim terapilik oldu. 

10. Hep böyle değildi belki de ben fark etmedim bilemiyorum ama çocuk doğduğundan beri böyle. Ve çocuğumuz 3 yaşını geçti. Çift terapisi beni suçlamaya devam edeceği bir fırsat olacak onun için, bu artık beni o kadar yordu ki gücüm kalmadı resmen. Kendisiyle daha önce konuştum bireysel yardım almayı da reddediyor. Ben nasıl olduğum halimle kalıcam ruh halimi ele geçirmesine nasıl engel olabilirim?