gezmeyi sevmeyen var mi?? ?

1. Benim motivasyonum önümüzdeki yıl bebek düşünmem ve gezemem diye düşünüp tüm tatillerimizi gezerek değerlendirmek üzerine. Farklı yerleri kültürleri öğrenmeyi çok seviyorum özellikle antik kent gezmeyi çok severim eşim de öyle. Ama yorgunluk kısmını kabul ediyorum otele gelip duş alıp direkt uyuyup ertesi günkü plana başlıyoruz direkt. Bizim tatiller çok dolu geçer mesela. Yıl içinde iş sebebiyle hep aynı şehirde yaşamak zorundayım memurum ve bu yüzden tatilleri istediğim şehirlerde dolu dolu geçirmek güzel geliyor. Siz zaten güzel bir şehirde yaşıyorsanız ve yıl içinde de kısa kısa gezme imkanınız varsa böyle hissetmeniz bence normal süslü. Ben de evcimen biriyim gerçekten evimi özlerim hep ama sonuçta sonsuza kadar tatilde gezide kalmayacağım bilinciyle dolu dolu geçirmeye çalışırım 

2. benim bir arkadaşım böyle. değil gezmek, kız 15 dakika yürüme mesafesindeki yere bile yürümek istemiyor. gözü hemen taksi araba falan arıyor. azıcık yürüse hemen oflamaya başlıyor, yazın çok terlediği için ölüm kalım meselesi değilse evinden veya ofisinden burnunu çıkarmıyor. gittiği max tatil yazlık

3. ANONİM 1 bende önmüzdeki yıl bebek düşünüyorum ve asla gezemedim diye içimde kalacağını sanmıyorum dsfdsfsd

4. ben spor yapıyorum ya, yürürüm bol bol, sporu da bazen evde yaparım fdgdgd

ne bileyim bir sahile iner yürürüm, mahallede yürürüm.

benim dediğim böyle bavullu mavullu, sadece bir yeri görmek için gitmek yoruyor beni.

5. Ben de böyleyim ya. Gezip yeni yerler görmeyi seviyorum yalan söyleyemem ama akşam evim yerine otele dönecek olma fikri çok geriyor beni, böyle garip bir his çöküyor, evsiz yersiz yurtsuz gibi hissediyorum niyeyse. 

6. Gezmeyi değil de valiz hazırlama ve havaalanı kargaşasını sevmiyorum. Yurtdışı uçuşu için duty free gezmek motivasyonum oluyor ama yurtiçi valizi indir bindir öf yani. Sabaha bilet alırsan gecenin karanlığında uyan, giyin, havaalanına git. Bunlar yoruyor beni. 

7. Süslü, kilolu musun? Sadece meraktan soruyorum

8. ss olabilir, bence kendini bir şeyler yapmak için zorlama. sevmiyorsan sevmiyorsundur, herkes gezip de hayatını yaşayacak değil ya. 

9. ayvalık dediğin için oradan örnek vericem süslü. beni deniz kenarında püfür püfür rüzgarla bir kahve içmek bile çok mutlu ediyor. bütün sene sıkılmış daralmışım iş güç zaten. şöyle sırtımı yaslayıp martılara dalgalara karşı bi kahve mesela. bunu niye sevmez biri ben de onu anlayamam mesela :) ha seninki de gayet ok gezmek zorunda değilsin yani.

ayvalık değil de yurt dışı olduğunu düşünürsem de, en basitinden(?) müzeler var mesela. evde oturduğum yerden de bazı şeylerim fotoğraflarına bakabilirim ama gidip gördüğümde yaşadığın atmosfer ve algı başka oluyor bence.

10. Ben bazen yeterince gezemediğim için şakasız ağlıyorum ya. Gerçekten bu kafayı çok kıskanıyorum. Ben de sağlık nedenleriyle ailemin yanındayım gezemiyorum ve cidden geçen akşam her şey üst üste gelince "6 aydır yerimden oynamadım beeeğn" diye bağıra bağıra ağladım.

Gezmeyi birkaç alt başlığa ayırmak lazım, şehir/kültür gezisi benim favorim. Dünyanın herhangi bir yerine gidip o insanlar nasıl yaşıyor, nasıl giyiniyor, metroları nasıl, kültürleri nasıl izlemeye bayılıyorum ve özellikle akşam içtikten sonrası hariç mutlaka toplu taşıma veya yürümeyi tercih ediyorum. Şehri gezerken turistik yerleri hızlıca geçip filmlerin çekildiği yerlere, mahallelere gitmeye çalışıyorum çünkü genelde normal hayat oralarda akıyor.

Doğa gezisinde de aynı motivasyon kendime yönelik oluyor. Bir de doğada ister istemez her gün görmediğimiz hayvanları (tilki gibi) görüyoruz ve kafayı yiyorum. Yani teknik olarak bilsem de o hayvanla güvenli bir mesafede aynı anda aynı yerde bulunmak beni çok rahatlatıyo. Onun dışında orman yürüyüşlerinde vs sanki her ağaç her dal her kaya kendi zihnimin bi parçası gibi geliyo. Deniz kamplarında ya da bungolovlardaysa mesela daha çocukluğumla buluşmuş hissediyorum. Hani şu çocukluğunu kahveye çıkar geyiği var ya. Onu yetişkinliğimden beri deniz tatillerinde yapıyorum aslında. Sırt üstü uzanıp denizi dinlemek, 27 yıldır ege denizini dinlemek çok hoşuna gidiyor.

Antik kent gezmenin de ennn sevdiğim kısmını bir şaman atasözüyle özetlemek isterim "zamanı yalnız tanrı yaşar". Antik kenti gexerken tanrıyla berabermişim gibi hissediyorum. Benim gibi milyonlarca insan oradan geldi geçti, belki bi liman şehriydi ama artık denizi doldu. Şimdi da çinden bi çocuk gelmiş koşuyor. Şehri yaşamaya devam ediyor.

Böyle yani param olsa bir ömür sadece ve sadece gezerdim. Umarım bir gün para sağlık ve zaman üçlüsünü birleştirebilirim. Amin.