hayatı boyunca hiç kimsenin "en sevdiği insan" olamayan var mı ?

1. Benim. Bir zamandan sonra bu durumun benim için hiçbir önemi kalmadı. Tıpkı senin gibi düşünür üzülürdüm. Şimdi umrumda değil. Ben yine aynıyım sevdiklerimi çok severim ama benzer karşılık alamıyorum diye üzülmem. Tam tersine sevilirsem şaşırırım 

2. Sen kendinin en i ol bak gör sonra nasıl değişiyor bu durum

3. Bu aksam tam da bunu dusunuyordum ss. Ustelik hep aptallik derecesinde fedakarlik yapan, sevdiklerime gercekten deger veren biriyim. Ama onlarin gozunde varligim yoklugum bir. 

4. bu gün bir söz gördüm. üzgünken arayabileceğin kimsen yoksa yalnızsın bu hayatta. ha deyince arayabileceğim tek bir arkadaşım yok, çünkü insan ilişkilerim hep tek taraflı, ben çabalamayı kesince onlar da bırakıyor ipin ucunu. biraz sal dedim bu bikaç aydır yazmıyorum kimseye :) hala tık yok. belki de böyle insanlar da olması gerekiyordur süslü, kalabalıklar içinde yalnız olma sözünü hep olumsuz anlamışımdır ancak şimdi düşünüyorum belki de o kadar da olumsuz değildir. kendi kendine yetebilmeyi öğrenmemiz gerekiyordur. yardımcı olamadım ama yazmak istedim

5. Sevilmenin de kısmet işi olduğunu iyice anladım artık. Nasibindeki kadar seviliyorsun. Kimisi ne yapsa yaranamazken kimisi de huysuz olduğu halde dolu dolu seviliyor.

6. Of yine arabesk arabesk cevaplar.

Siz kendinizi sevmezseniz kimse sizi sevmez tatlı kızlar.

Bayılın kendinize. Her gün aynanın karşısına geçin, allahım bu ne güzellik, girdiğim yeri aydınlatıyorum vs içinizden ne geliyorsa söyleyin. Başta garip gelecek, zaman içinde buna inanmaya başlayacaksınız. 

Kendinizi sevin korkunç derecede, sonra bakın insanlar size nasıl davranıyor :)

7. Anonim 5 o kadar haklı ki bi arkadaşım o kadar toksik biri ki bakın anlatamam burada aşırı yani zorba bir insan. Ama uzun ilişkisiyle evlendi bakın bu kişinin uzun ilişkisi vardı ve evlendi eşi üzerine nasıl titriyor seviyor anlatamam gerçekten nasip işi

8. Ben kendime bayılırım ama ben de kimsenin en sevdiği kişi değilim çünkü politik değilim zora da gelemem. Eskiden üzülürdüm ama artık umrumda değil bu aydınlanmayı yaşadığımdan beri de her şey daha kolay sanki prangalarımdan kurtuldum. Canımın istemediği hiçbir şeyi yapmıyorum annem dahi hasta olsa canım istemiyorsa ilgilenmiyorum (o da benimle ilgilenmez) sevilmek için kendimi paralamıyorum. Aynı konumda olup benden çok sevilen kişilere baktığımda (anne babam tarafından daha çok sevilen kardeşim, müdür tarafından daha çok sevilen iş arkadaşı gibi) politik olduklarını görüyorum o kişilere karşı aynı öfkeyi hissetsek de ben saklayamıyorum onlar saklayabiliyor mesela. Ama ben de buyum olmadığım hissetmediğim şekilde davranamam ve seviyorum bu halimi. Ben kendimi sevmeyeceğim bi hale geleceğime başkaları beni sevmesin ✍🏻

9. Ben de böyleydim hala böyleyim. Ama bir süre bundan kurtulmak için kendimi gereksiz yordum hırpaladım yine de bi faydası olmadığı gibi asıl sorunun kendimi sevmeyişim olduğunu idrak ettim. Şimdi de kimsenin en sevdiği kişi değilim ama umrumda bile değil ben kendi değerimi biliyorum kimseden bu konuda bi beklentim yok. Olursa ekime olmazsa sikime kadar artık

10. Evet annemin bile en sevdiği insan değilim. Ama ben kendimi çok seviyorum çok kez kendi kendimi ateşlerden aldım canım kendim helal bana 💙💙💙