hep mi saçma erkeklere denk geliyorum? her şey çok güzel ilerlerken bir anda ortadan yok oluyorlar?
geçtiğimiz ay yeni biriyle görüşmeye başladım. daha önce de denk geldiğim, ortak arkadaşım olan biriydi. hatta bana yazmadan önce ortak arkadaşımıza hayatımda biri olup olmadığını sorup benden çok etkilendiğini söylemiş. bu çocuğun denk geldiğimizde olan tavrı, kibarlığı insani olarak hoşuma gitmişti. olumlu enerji almıştım. görüşmeyi kabul ettim.
biz 5-6 kez buluştuk. ve buluşmalarımız çok tatlı geçti.
aynı yaştayız, aynı mesleği yapıyoruz, aynı çevrelerdeyiz. birçok ortak noktamız var. ilgi gösterdi, gün içerisinde arayıp sordu. zamanını ayırmaya çalıştı, yeni yeni planlar yaptı. 2025 için dileğin ne diye sorduğumda seninle daha fazla vakit geçirmek dedi mesela. bunları söylerken de samimiydi. benden hoşlandığını da hissettim. biz normal yemek, kahve şeklinde buluşuyorduk. güzel bir restaurantta akşam yemeği şeklinde daha özel bir buluşma da teklif etti. yanlış hiçbir davranışını görmedim. biraz etrafa da sordum, onlardan da hep olumlu yanıtlar aldım.
cuma günü birkaç kez telefonla görüştük. aynı yerdeydik, ben onun da tanıdığı bir arkadaşımla buluşmuştum. arayınca davet ettim, ben o zaman x’in yanına geçeyim sizi bölmeyeyim dedi. gayet normal bir konuşmaydı. eve gidince ne yapıyorsun diye yazdım üç beş kelime mesajlaştık. normalde ben çok mesajlaşan biri değilim telefonuma çok bakmam bunu ona da söylemiştim o yüzden mesaj üzerinden akan bir konuşmamız olmuyordu. o yine yazıyordu ama kısa kısa konuşmalar yapıyorduk. ama yüz yüzeyken çok keyifli vakit geçiriyorduk. o yüzden bir gariplik sezmedim. ama koskoca haftasonu hiçbir şey yazmadı, aramadı, bir şey yapalım demedi. az önce aradım. hatta gülerek geçmiş olsun hastaydın sanırım konuşamadık (daha önce hasta olduğumda o beni bu şekilde aramıştı) dedim. anlamadı yok dün evdeydim hiçbir şey yapmadım şimdi de x’e gidiyorum dedi. e hiç konuşmadık yazmadın iletişim kuramadık dedim. sen yazabilirdin dedi. sen ne yaptın dün falan diye sordu ama o kadar öylesine sorulardı ki. ben de önemli değil neyse iyi eğlenceler görüşürüz diyip kapattım. böyle yazınca çok tripli biri gibi duruyorum ama öyle bir insan değilim hatta aksine ılımlı bir insanımdır. bu iletişimsizlikten çok rahatsız hissettim ve konuşalım çözelim diye düşündüm. çözmesek bile görüşmek istemiyorum desin kapansın konu. belirsizlikleri hiç sevmiyorum.
x ile ben çok yakın oturuyorum bir de. gelmiştir. ama telefon kapandıktan sonra ne aradı ne yazdı yine. arkadaşım sen yazmadığın için trip atıyor olabilir dedi ama trip atmış olsaydı ben aradıktan sonra yine yazabilirdi yani. ya da kendini açıklayabilirdi. niyet okuma yapar gibi elli şey geçiyor aklımdan hiçbir mantıklı açıklama bulamıyorum. çok düzgün olduğunu düşündüğüm bir insandan da aynı şeyi görüyorum. görüşmediğimiz bir iki saat içerisinde ne oldu da benimle görüşmekten vazgeçti? ghostlamak mı çözüm yani? ya da lovebombing dedikleri şeye çok mu çabuk kanıyorum? ama o kadar samimi geliyordu ki buluştuğumuzda. hiç kötü bir şey görmedim. hatta uzun süredir tanıştığım en düzgün insanlardan biri diye düşünmüştüm. pazartesi iş ile ilgili olarak tekrar benim bulunduğum yere gelecek. ne tepki vermeliyim sizce?