herseyi cok kafaya takiyorum ornegin asagidaki durum icin sabaha kadar uyumadim. bunu kendi icimde nasil asarim?
esimle hollanda'da yasiyoruz 2 yildir, ailelerle sik sik goruntulu gorusuyoruz. esim de dun annemlerle konusurken birden bosbogazlik yapti ve 3 yil icindeki planlarimiza asla uymayacak bisey icin biz de katiliriz dedi (maddi bir konuyla ilgili). ben de su an hamileyim zaten her seyi uclarda yasiyorum, anneme nasil "biz boyle dedik ama dusunmeden konusmusuz katilamayiz" diyecegim diye sabaha kadar uyuyamadim. annem de cok hayalperesttir bir yandan, yani esim evet dese bile "cocuklar bu durum sanki size uygun degil" diyemedi hemen hayaller kurmali mesajlar atmis, gorseller atmis. bu devirde hayalperest insan da kaldiramiyorum dusunmeden konusan insanlari da kaldiramiyorum ya.
