hiç kimsenin “en yakın arkadaşı” olmayan var mı?

hayatımda insanlar var, sohbet ediyoruz, gülüyoruz ama kimsenin aklına ilk gelen kişi ben değilim.kimsenin birinci sıradaki dostu olamamak bazen çok yalnız hissettiriyor.

1. Ben varım

linki kopyala
şikayet et

10 ağustos 19:48

2. Ben. Ama eşim sayesinde kötü hissetmiyorum

linki kopyala
şikayet et

10 ağustos 20:10

3. biri de benim

linki kopyala
şikayet et

10 ağustos 20:58

4. Ben de varım. Zamanında birilerinin en yakın, bazılarının da yakın arkadaşıydım ama insani anlamda gram fayda görmedim bilakis bana çok zararları oldu. Kendimle ilişkimi düzelttiğimden beri eskisi kadar yalnız hissetmiyorum. Etrafımda insanlar varken daha yalnız ve boşlukla dolu hissediyordum.

linki kopyala
şikayet et

10 ağustos 21:43

5. sanırım ben de kimsenin en yakın arkadaşı değilim. hatta benim de öyle nitelendirdiğim biri yok.

zamanla oldu bu. yaşla beraber araya mesafeler girdi en yakın dediğim arkadaşlarımla. öyle nahoş olaylar yaşanmadı. belli bir yaştan sonra tanıştıklarımla da yakın arkadaş olduysak da en yakın olamadık. zaten çoğunluk evli, herkes hayat koşturmacasında. birbirine zaman ayırabilmek bile çok zor. aynı evde yaşamasak eşimi bile göremezdim belki.

bu yüzden biraz da yaşa vermek gerekiyor böyle şeyleri. kadının çocuğu var, eşi var, çalışıyor. beni aramasa kırılmam yani.

linki kopyala
şikayet et

11 ağustos 01:08