insanlar nasıl bu kadar mutlu ve enerjik?
bakıyorum böyle herkes çok enerjik görünüyor ve çoğu insan doğal değil hareketlerinde. istesem de yapmacık olamıyorum.
bazen hiç konuşmak istemiyorum, sürekli konuşmayı sevmiyorum bir de sürekli düşünüyorum ama çevremdeki çoğu insan, çok yüzeysel bakıyor her şeye. çevremde kültürlü insanlar var ama derin sohbetler edecek kişiler bulamıyorum. veya muhabbet ederken samimiyet hissini çok az yakalıyorum. bu sağlıklı bir zihin yapısına sahip olmamamdan dolayı mı bilmiyorum. geçmişte depresyon yaşadım hatta uzun sürdü o süreçte felsefe ve psikolojiye çok merak saldım.
bir şey sorduğum halde 10 saniye sonra cevap veren biri var mesela iş yerinde birkaç keredir yapıyor aynı şeyi. tınlamıyor yani. veya muhabbet ederken bir insanın sürekli kendisini anlatmasına benim ona verdiğim ilgiden karşılık almamama dayanamıyorum. benmerkezci gibi düşünmeyin. o kişiyi tanımak için çaba sarfederken onun hiç tınlamadan hala kendini anlatmaya devam etmesi ve benim hayatımı merak etmemesi rahatsız edici değil mi?
böyle şeyler bile beni etkilemeye başladı. çünkü her şeye dikkat ediyorum maalesef ve çoğu kişinin umrunda bile değil. neden böyle bir insana dönüştüm keşke onlar gibi gamsız olsaydım
