işimden ve hayatımdan memnunum diyen avukat var mı peki?

1. ben memnunum süslü. eşimle ofisimiz var kendi işimizi yapıyoruz. tabi ki bu ay yeteri kadar dosya aldık mı almadık mı gibi hesaplamalar ya da bağlı çalışmanın aksine müvekkile karşı her türlü sorumluluğun kendi üzerimizde olması, tatilleri genelde adli tatilde yapmamız gibi sıkıntılı durumlar var. ülkenin genelinde olduğu gibi verdiğimiz emeğin karşılığında aldığımız vekalet ücretleri kuş kadar kalıyor ve bu bakımdan enflasyon avukatları çok vuruyor aslında. ancak genel olarak hayatımdan memnunum.

2. Ben de memnunum süslü.

Serbest çalışıyorum. Gider kaygısını elbette yaşıyorum ama serbest avukatlığın 3. yılındayım şu an. Her şeyi sıfırdan kurdum. Ofis hariç, orada şansım yaver gitti. Çevrem ilk zamanlara göre daha çok, iş işi getirmeye başladı.

Tek sıkıntısı bazı insanlara laf anlatmak çok zor. Ben salak insana tahammül edemiyorum, sinir krizine sokabiliyorlar beni. Çok yüz vermemeyi öğrendim. Bir de Yaşıma göre fazla küçük duruyorum. Beni gören stajı yeni bitirmiş sanıyor ama mesleğin 6. yılındayım. Ortağım bana göre çok daha kıdemli, bazı görüşmelerde yanımda o da oluyor da öyle alabiliyorum dosyayı. Zamanla aaa x hanım, çok teşekkür ederiz diyor bu insanlar. En çok dosyaları da onların çevrelerinden alıyorum hatta. Genç ama gözü kara diye çevrelerine direkt öneriyorlar.

Ortağım bazı alanları yıllardır çalışmamış. O alanlarda ortak vekalet alıyoruz. Ücreti de en çok hangimiz çalıştıysak ona göre bölüyoruz.

3 yıl bağlı çalıştım. Çok zorlandım serbest avukatlığın ilk 2 yılında. Ama şu an yavaş da olsa sefa dönemine geldim galiba. İşin en güzel kısmı da amirin olmaması, ofise gelme - ofisten çıkma saatimi kendim belirlemem. Büyük bir nimet bu

3. kızlar peki davayı kaybedince napıyosunuz yani müvekkile nasıl izah ediyosunuz? bazıları cidden sıkıntı çıkartıyolar. benim mesela perşembe günü kararlık dosyam var. kestiremiyorum da sonucu. günlerdir aklımda...

4. a2, hiçbir zaman sonuç garantisi vermemeliyiz ve zaten veremeyiz o ayrı da; ben ayrıca dosyada bir şeylerin aleyhe ilerlemeye başladığını fark ettiğimde müvekkili arayıp uzun uzun izah ediyorum. mevcut durum bu, kaybetmeniz halinde bunlar olabilir, elimizden geleni yapmaya devam edeceğiz ama gidişat çok olumsuz değil diye. insanların hazırlıklı olması son gün süprizle karşılaşmasından daha iyidir. bir de tabii hiç beklemediğimiz redler geliyor, o durumda önce bi düşünüyorum mahkeme haklı mı değil mi diye, kararın doğru olduğunu düşünüyorsam yine bunu açıkça anlatıp ne yapabileceğimizi söylüyorum, eğer bozma geleceğini görüyorsam o kısım kolay zaten, karar yanlış istinafta toparlarız diyorum. asıl önemli kısım bilgilendirme, müvekkillerin süprizle karşılaşmadığı müddetçe kızsalar da toparlanıyor, süprizle karşılaştıklarında sertleşiyor ortam.

ha yalnız birkaç sene önce yargıtayın yıllarca devam ettiği görüşünden döndüğü bir dosyamda red kararı verilince sinirlenip hakimin odasına gitmiştim bu hak mı hukuk mu ben bunu müvekkilime nasıl anlatacağım diye, her avukatın yaptığını yap avukat hanım hakim salak anlamadı dosyayı de demişti. benim tercih ettiğim bir yol değil ama çok mecbur kalırsan bu da bi yöntem :))