küçükken herkes ne istiyorsa büyüdüğünde onu oldu bir ben bir şey olamadım?

1. Gerçekten sorunun hayal kurmamak olduğunu mu düşünüyorsunuz? Tembel, çirkin, başarısız olan sizsinizdir belki de. Standartlarınızın altında olduğunu düşündüğünüz şeyleri bile elde edememişsiniz bence sizin sorununuz biraz narsistlik gibi

2. a2 sakin... burada guzelim, basariliyim, superim demem bir sey ifade etmeyecegi icin bunlari yazmadim. sadece çabama bir yön veremiyorum, ne için çabalamalıyım, neyi hedeflemeliyim bilemiyorum. evet hayal kurmamanin bunun bir sebebi olduğunu düşünüyorum çünkü küçükken karşıma ilham alacağım ve beni derinden etkileyecek bir şey çıkmamış. hani bir doktor görürsünüz ve çok etkilenip büyüyünce doktor olmaya karar verirsiniz ya da anne babanızın ilişkisini görüp ilerde mutlu bir aile kurmam gerekiyor fikri kafanıza yerleşir ya. ya da uzun süre bir şeyin hayalini kurarsınız ve bu hayal çalışırken size dayanma gücü verir, sabır verir. böyle olumlu bir etkiden bahsediyorum. gelecek konusunda hala kafamda bir tablo oluşturamadım.

3. a4 motivasyon kaynagi olmasi disinda soyle bir sey var. hayatinda cakili bir nokta gibi oluyor. kucukken istedigi meslegin bolumunu kazanan arkadasima sormustum yillardir istiyordun, seni ne bu kadar cekti diye, bilmiyorum sadece hayalimdi diyor. yani o kadar uzun zamandir istiyor ki artik sebebini unutmus ama yine de sorgulamadan calistigi ve basarili oldugu bir sey var elinde. elimi nereye atsam gercekten bu beni mutlu eder mi diyorum, sorgulamaktan odaklanamiyorum. ya da mesela kafasinda bir erkek tipi olusturan arkadaslarim ona bagli kalip kriterleri karsilamayanlari direkt eliyorlar. cok absurt olsa da 1.90 boyu olsun, meslegi su olsun, gozu bu olsun, ailesi boyle olsun diyor ve bunun disinda kalan erkekleri gormuyorlar bile. ben ise sadece flortlesip datelesiyor/dum ve elimde bir suru sacma sapan tatsizbflort anisi birikti, cunku onlari istemedigimi zor anliyordum ve kafamda bir sey olmadigi icin herkese aciktim. sanirim absurt olsa bile hayal kurmak gerekiyor en azindan devam etme enerjisi veriyor insana.

4. a1 ay kusura bakmayin. coktan mezun oldum da universiteden. simdi 2. universiteyi dusunsem istedigim bolume bile karar veremem ahahhhs

5. Belirsizlikle baş etmeye çalışmak yerine, belirsizlikten kaçmak ve hayal kurup onun olmaması ihtimalinde hayal kırıklığı ile üzülmektense hayal kurmamayi tercih etmek gibi. Ben de böyleyim, belirsizlik konusunda kendimi zorluyorum ama hayal işini hala yapamıyorum.

6. Çocukluğumdan beri kafama yastığa koyduğum an ilerde böyle böyle olacağım diye hayaller kurmuş biri olarak söylüyorum, hayal ettiğim hiçbir şeyi başaramadım. Belki de hata bende yeterince çabalamadım ama demek istediğim hayal kurunca da olmuyor ss. Kendini şartlama bu konuda. 

7. a1lerin yuz akısın a1.

soru sahibi sana ne söylesem bilemedim cunku ruh ikizim gibi bi şeysin. gerçi ben değişik değişik şeyler olmak istemiştim bir ara ama hepsi yalan oldu. bir kere hayatım kimsenin hayatına benzemiyordu. benim baska yonlere agırlık vermem gerekti kucuk yasta anne kaybı sebebiyle. sonra da surekli yalpaladım ne istediğini bilmez bir insan oldum. simdi 33 yasındayım ve yıkık bir haldeyim. bir an önce kendini tanımaya basla. neler sevdiğini bulmaya calıs, umarım basarılı olursun.

8. a8cim ben de kisa donemlerde bir suru sey olmak istedim. mesela bir insanin bir sey yaptigini goruyorum aaa cok guzelmis ben de baslayayim buna diyorum, basliyorum ama tatmin olamiyorum. yani bana ozel, bana uygun orjinal bir sey bulamiyorum. kendi yolumu bulmak isterdim ya da sabit bir hayalim olsun. beni heyecanlandiran bir seyler olsun. :(

a1cim seni kirdim mi::( gercekten 2nin sorusuna cevap verirken unutmusum. yeniden universiteyi okumak yerine onumdeki sinavlarla kariyer yarstmaya calisacagim herhalde. cunku ise yarar bir bolume puanim yetmeyecek galiba. heriflerden de umudu kestim kskdj

9. ben de böyleyim. 2 yıl önce mezun senemde üniversite sınavında ilk dört bine girmeyi de başardım ama istemediğim bir bölüm geldi. odtü psikolojiyi en başa yazmıştım ve herkes olur gözüyle bakıyordu ama olmadı. onu da isteyerek mi yazdım, yoksa artık bir takıntıya mı dönüştü bilmiyorum. şimdi yatay geçiş başvuruları var ama hala ne yapacağımı bilmiyorum. kariyer testi çözüyorum birbirine yakın sonuçlar geliyor. bulunduğum bölümü sevmiyorum ve bana uygun olmadığını düşünüyorum ama kendimi ve kişiliğimi kaybetmişim gibi sanki. bu konuda o kadar dertliyim ki kolaylıkla seçim yapan insanlara çok imreniyorum. arkadaşlarım 1-2 yıla mezun olacak ama ben başarımın keyfini bile çıkaramadım, kararsızlığım nedeniyle zehir oldu. karar veremedikçe her sene daha da dibe çekiliyorum. nasıl yaşanır kariyer inşa edilir bilmiyorum sanki herkes bir el kitabıyla öğrenmiş de bir ben kalmışım gibi. kısaca sizi çok iyi anlıyorum. iç dökme gibi oldu kusura bakmayın ama gerçekten çok çaresiz hissediyorum ben de.

10. Üniversiteden mezun olalı yıllar oldu. Başta kendi alanımla ilgili çalışmaya hevesliydim mezunken, sonra iş bulamadım. Sonra hevesimi kaybettim alanıma olan. Ne istediğimi bilmiyorum hala. Sanki artık hiçbir şeye hevesim kalmamış gibi hissediyorum. Her şey zorunluluk gibi gelmeye başladı. Kişi nasıl kendini keşfeder, keşfettiğinden nasıl emin olur bunun cevabını arıyorum uzun zamandır.