keşke sorumluluğumun olmadığı zamanlara dönebilsem?

1. Ailem beni dövdüğü için üniversitede de parasız olduğum için hiç özlemiyorum bi şey 

2. Üniversite yıllarımı ben de özlüyorum süslü asıl sorumluluğumuz okula gitmek, ders çalışmaktı, ailemizin bir maddi beklentisi yoktu bizden bir kısmımızda olduğu gibi. Arkadaşlarla vakit geçirmek güzeldi, tıklım tıkış otobüsün içinde trafik kitlendiğinde bile ayakta durmaya tahammülümüz vardı, insan ilişkileri daha kolaydı, insanların bu kadar kötü olduğunun farkında değildik, hayatın acımasızlığının da daha az farkındaydık belki de. Ara ara bunaltsa da sevdiğim bir işim var ama arada sırada benim de aklıma düşüyor bu düşünce. Geçmişte zorluklar, düşüşler, hayal kırıklıkları da vardı elbette ama geriye dönüp baktığımızda bizi iyi hissettiren şeyleri hatırlıyoruz daha çok, ne tuhaf. Yılların ilerlemesiyle farkındalığımızın artmasına bağlıyorum ben bu durumu, sorumluluklar ve farkındalık arttıkça zihin eski güzel günlere kaçışın yollarını arıyor. Uzun lafın kısası yalnız değilsin süslü💞

3. Bu arada a1 süslü, sana da geçmişteki o kötü günleri unutturacak, yaşadığın en güzel günlerden daha güzel günler ve güzel anılar diliyorum:))

4. maddi olarak çok daha iyi durumdayım, işim çok stresli ve gerçekten daha iki gün önce üniversite günlerime aşırı özlem duyduğumu fark ettim. o huzuru, sadece ders çalışmanın yarattığı stresi, arkadaşlıklarımı, gerçekten insanların kötü yanıyla henüz tanışmamış olmayı o kadar özledim ki. iş hayatına girdiğimde tam anlamıyla dumur olmuştum. hala çok şaşırdığım şeyler görüyorum ve etrafımdaki belli bir yaşa gelmiş sadece prim günü doldurmak için çalışan mutsuz insanlardan olmaktan çok korkuyorum.

5. Pandemiyi özledim 

6. İstediğim şehirde sıfırdan tek başıma yeni bir hayat kurdum, ekonomik olarak özgürüm, gezip tozduğum keyifli vakit geçirdiğim bir sevgilim var ama çok mutsuzum. Ailemle birlikte yaşamayı ve o basit zamanları o kadar özledim ki. Geri dönmeyi düşünüyorum ama pişman olmak da çok korkutuyor. Ne yapacağımı bilmiyorum...