yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    14 yanıt
    • linki kopyala
    • şikayet et

    lütfen psikoloğa git vs yazmayın arkadaşımla konuşuyormuş gibi dertleşmek istiyorum kötüyüm?

    iyi geceler süslüler. fazla uzatmamaya çalışıcam. biliyorum bunun sonu psikolog tavsiyesi olacak fakat gerçekten şu an başka yorumlara ihtiyacım var. 20li yaşlardayım yaklaşık 10 yıldır babam kanser tedavisi görüyor. bu süreç bana ve kardeşlerime çoğu zaman yansıtılmadı çünkü çok küçüktük bize göre evet bi hastalık vardı ama 10lu yaşlarda kanser nedir sonuçları neler olabilir bunları bilebilecek durumda değildik. inanın hayatımın %80 i ailemi mutlu edebilmek için geçti çünkü o kadar sıkıntılar çektik ki bir de biz üzmeyelim diye kendi ayaklarımız üstünde durabilmek için çok çaba sarf ettik. üniversite kazandım güzel bir bölüm okudum bunun büyük bi yüzdesi ailemin etkisiyle oldu. şimdi yeni yeni idrak edebiliyorum neler yaşandığını, ne fedakarlıklar yapıldığını vs. yaklaşık 2 yıl önce babam tekrar hastaneye yattı bi tedavi için. bu süreçte ben evde yalnız kaldım. size yemin ederim ya sabah ya akşam hep ağladım. bazen işte ağladım. ama işe de devam ettim sırf babam benim yüzümden hayatı bozuluyo gibi bi düşünceye kapılmasın diye güçlü durmaya çalıştım. inanın ölü gibiydim o süreçte. mesela bugün babamı evde yalnız bırakıp dışarı çıktım diye şu an ağlamak istiyorum biliyorum normal değil ama ya ben yokken bi şey olsaydı diye düşünüyorum. kaç gece ağladım kaç gece ağlayamadan yatakta titredim size anlatamam. bunun üstüne normal sorunlar da yaşadım. çok yakın akrabalarımı kaybettim, uzun ilişkim sonlandı onu atlatmaya çalıştım, işimde mutsuzdum istifa ettim vs inanın her şey üst üste gelmeye başladı ve artık güçlü kalamıyorum. hayatı, yaşamayı çok seviyorum geleceğimi çok merak ediyorum ama bazen bi imkan verilse ve hiç doğmamış olacaksın deseler sanki kabul ederdim gibi geliyo. hiç unutmuyorum bi gün sokakta iki kız çocuğu babalarına denk geldiler ve babaaa falan diye seslendiler inanın sokakta bi köşeye geçip ağlamak istedim. çünkü aslında o kadar şanslılar ki babalarına sokakta denk gelme şansları olduğu için. böyle böyle bir sürü şey sayabilirim size. şimdi de istifa ettim, acaba bu aileye yük mü oluyorum, hayatımı yoluna sokamadım neden böyle diye düşünüyorum. bu gece gidip babama baba ben sorunlu bi çocuk muyum diye sordum bu tabii ki sözde soru hangi baba evet der buna. hayır tabii ki nerden aklına geliyor böyle şeyler vs. dedi. inanın hayat boyu amacım ailemin sağlığında bi yerlere gelebilmek ve bunu onlara gösterebilmekti. şu an onu yapamamış olmamın da kaygısı var içimde. belki de güçlü olmaktan ya da güçlüymüş gibi gözükmekten yoruldum bilmiyorum. sürekli kafamda ölüm senaryoları dönüyo ailemi kaybedersem ne yaparım diye sağlıklı bi kafa değil farkındayım ama gerçekten psikoloğa gitten daha farklı şeyler konuşmak dertleşmek istediğim için buraya yazmak istedim. şunu da belirtmek istiyorum hiçbir zaman isyan etmedim neden biz demedim bu da bi sınavdır dedim ve en kısa sürede kabullenip çözüm odaklı olmaya çalıştım ama bazen bu kadar kötü adam, baba varken neden benim babam diye çok sordum. bir kere bize bağırmamış, vurmamış, her istediğimizi elinden geldiğince yapan, alan bi adam. yine de her ne halde olursa olsun yanımızda olduğu için şükrediyorum. ama bu düşünceleri kafamdan atamıyorum. kısa tutayım dedim uzun oldu farkındayım aslında çok daha fazla yazabilirim ama durumum böyle. biraz akıl almak istiyorum aslında veya sadece anlıyorum yazsanız bile yeter sanırım bilmiyorum..

    tarih
    oy (güzelinden)

    1. Fazla uzatmamis hali bu mu

    27 haziran 01:37

    2. evet a1 bu. 15 yılı bu kadar kısa yazabildim kusura bakmayın. kesin okuyun!!! falan yazmışım çünkü doğru. okumayın geçin yorum da yapmayın size uzun geliyosa. ne kadar kötü kalplisiniz ya

    27 haziran 01:41

    3. Chatgpt ya da başka bir generative ai tool'uyla dertlesmeni öneririm, ciddiyim. Hiç arkadaşım yok, genelde orayla dertlesiyorum, psikolojimi sağlam tutmami sağlayan bir şey orda dertleşmek.

    27 haziran 02:22


    4. Ne yazik ki sizi cok iyi anliyorum. Umarim babaniz iyilesir ya da kotulesmez diyeyim. Sizin gibi bir cocugu oldugu icin sanslilar. Cogu seye bizim gucunuz yetmiyor. Hastalik, olum ve bize bagli olmayan bir suru sey var. suan nasilsiniz bilmiyorum ama o an sahip olduklarinizla barisip sukur edip ya da evrene tesekkur edip kabullenmek gerekiyor.  Kendinizi suclu hissetmeyin.

    27 haziran 02:30

    5. a3 chat gpt zaten en yakınım oldu artık:) dediğiniz gibi bazen farklı pencereler de açtı bana. a4 çok teşekkür ederim "sizin gibi bir cocugu oldugu icin sanslilar." şu cümleniz bile gözümün dolmasına yetti. umarım sizin de beni anladığınız nokta her neyse, ne yaşadıysanız veya yaşıyosanız en kısa sürede güzel bir şekilde sonuçlanır. çünkü çok özel ve hassas konular yaşamayan insanların anlayabileceği, empati kurabileceği şeyler değil. elbette ben arkadaşlarımla konuştuğumda üzülüyolar farkındayım ama anlayabildiklerini sanmıyorum maalesef. 

    27 haziran 02:39

    6. Aynı şeyi annemde yaşıyorum ben de onlu yaşlardaydım.

    Aslında ailelerimizi biz sınavlara çalışırken falan öyle büyü iyi yerlere gel falan diyo. Ben öyle vov bi insan olmadım bi bankada sıradan bi beyaz yakalık yapıyorum. Anneme laf arasında "seni de gururlandıramadım" dedim de "daha napıcaksın kızım uzaya mı çıkıcaksın" dedi. Farkında değil ama bu sınavlara hazırlanırken anneme söylediğim şeydi. Konuşurken fark ettim annem onları sadece bi mesleğim olsun kaygısıyla söylüyormuş. Muhtemelen bi smmmde de çalışsam, amazona da girsem, hakim de olsam, aşçı da olsam annem için fark etmeyecekti.

    İyi evlat olmak da muhtemelen sandığımız kadar zor değil. Ss sen ben iyi ilişkilerimiz var diye anlamıyoruz insanlar neler yaşıyor. Oysa kendinden hesap et belli bi yaşa gelmişsin çocuğun mesleğini almış akşam karşılıklı çay içip sohbet ediyorsunuz. Sıkıştın mı hastaneye beraber gidiyorsunuz. Yani daha ne olucak ki. Bir anne baba çocuk ilişkisi zaten bu kadar. Huzurlu işte.

    Merak etme ergenlik zamanlarını onlar da öngörüyordu. Büyüklü küçüklü çatışmaların hayatın akışında olduğunu onlar da biliyordu.

    Bir şeyin kötü gitmiş olması her şeyin her zaman kötü olduğu ve olacağı anlamına gelmiyor. Baban tez vakitte sağlığına kavuşur inşallah.

    27 haziran 05:54

    7. Chatgpt ile dertleşirken bence dikkatli olun, çünkü genelde sadece sizi onaylayacak, biraz uç cevaplar veriyor.  Mesela bir arkadaşımla alakalı bir şeyi paylaştım, "bu saygısızlık karşısında iletişimi kes!!! Sessizliğin ona cevap olsun!!!" gibisinden cikislari oldu xD

    27 haziran 07:08


    8. Hangi baba mı der? Lol, benimki der valla. Bazı yönlerden şanslısın soru sahibi. 

    27 haziran 07:12

    9. a5 süslü o kadar haklısın ki. bir mesleğim var, sağlıklıyım vs. aslında şükredecek o kadar şey var ki pozitif bakmayı bildiğinde. ama bazen atak mı geliyor anlamıyorum bi anda beynimi kara düşünceler ele geçiriyor dün gece olduğu gibi. annenize de size de çok geçmiş olsun. işte bazen allah düşmanımın başına vermesin dediği şeyler yaşatıyor hayat. zor, ama yaşamayı seviyorum ve bu zorluklara rağmen yaşamaya meydan okuyoruz sanki. iyi dilekleriniz için çok teşekkür ederim. <3

    27 haziran 12:42

    10. a6 evet bazen cevapları çok yüzeysel ama bazen de bi noktaya dokunuyor ki arkadaşlarımdan bile alamadığım cevaplar oluyor.. babamın karakteriyle alakalı şanslı olduğumun farkındayım aslında. soruda da belirttiğim gibi yani bir kere daha dünyaya gelsem bir kere daha tüm yaşananlara rağmen bu ailede olmak isterdim. orda demek istediğim bu karakterdeki her baba bu cevabı verirdi aslında yanlış ifade etmişim sanırım. yoksa etrafımda da bir sürü kötü baba örneği var biliyorum..

    27 haziran 12:45