1.
selam süslüler. annem ve babam 60 yaşında boşandılar, tamamen babamın isteği üzerine annem mecbur kaldı diyebilirim. babamla aram iyi olmasına rağmen bu süreçte bana tek kelime etmedi, her şeyi annem aracılığıyla öğrendim ve süreç çok hızlı gelişti 2 ay bile sürmedi olup bitmesi. araları berbattı babam zaten çok toksik iğrenç biriydi ama beraberler diye aramızı asgari seviyede iyi tutuyordum açıkçası, olması gerektiği kadar muhatap oluyordum yani ama bu haber annem ve benim için tamamen şok etkisi yarattı.
babam resmen kaçarak gitti şehir değiştirdi aylardır beni aramadı kendisinden haber almadım, ben de ulaşmaya çalışmadım zaten bitirdim tamamen kafamda ilişkimizi. çünkü bize şimdiye kadar toksikliğini yaymasını ve her güzel/normal anı burnumuzdan getirmesini geçtim, kendi isteğiyle boşanırken bu kısacık süreçte dahi annemi özellikle manevi açıdan çok zor duruma soktu. 35 yıllık karısına da ailesine de saygı duymayan iğrenç bir adam yani. onu da geçtim kızına gelip tek kelime etmedi boşanacağına, şehir değiştireceğine vs dair.
yıllardır sevgilim var beraber yaşıyoruz ve ilişkimiz evliliğe gidiyor. babam maalesef birlikte yaşadığımızı anlamasına rağmen ciddi ilişkim var tanıştırmak istiyorum dediğimde reddetmiş biri... üstüne anneme benimle ilgili telefonda bağırarak söylediklerini duydum, kendi evlenmeden sevgilisiyle yaşıyor benim boşanmama mı laf edecekmiş boş yapmasın tarzında iğrenç korkunç söylemler. maalesef çok ikiyüzlü ve kendine gelince aydın, başkasına gelince yobaz biriymiş onu öğrenmiş oldum.
neyse evlenmeyi planlıyorum şimdi ve bu boşanma daha çok yeni ama öfkem bile kalmadı sadece tiksiniyorum babamdan ve hayatımda istemiyorum. kaçıp gitmesi işimize geldi diye düşünüyorum. ama bir de gerçekler var ki sevgilimin ailesi düğün yapmayı çok istiyor, yıllarca altın taktık geri almak lazım diyorlar. ben hiçbir aşamaya dahil etmeyeceğim gibi nikah veya düğüne de çağırmak istemiyorum. ama yıllarca annemle birlikte gidip altın takılan insanlar hep babamın arkadaşlarının çocukları, böyle olunca annem de 1babanı çağırmadan arkadaşlarını nasıl davet edeceğim, birebirde konuşmuyoruz, boşanınca bile arayıp sormadılar, çağırsam bile gelmezler" dedi. benim taraftan gelecek insan sayısı çok üzücü ama 15 falan maksimum.
annem istiyor ki dışarıyla karşı "güçlü" durayım, babası hayatta ama gelmedi görüşmüyorlar diye dedikodu yapılmasın, damadın ailesi zaten babası yok gibi rahat davranmasın. düğün değil nikah yapsanız bile gelinin babası sorulacak laf olacak dedi. gelip babalık görevini yapmak zorunda, gelsin görünsün gitsin istemezsen hiç konuşma hayatına dahil etme onu kullan falan dedi ama kafam çok karışık. bir yandan yıllarca takılmış olan altınların karşılığı nı almayı istiyorum, bir yandan işin dedikodu boyutu var kimseyle yüz göz olasım yok, bir yandan da o pisliği hele ki benim hakkımda böyle iğrenç laflar etmişken bırak düğünüme çağırmak yüzünü görmeye tahammülüm yok. böyle bir durumda düğün zaten yapmayız diye düşünüyorum, çünkü davetli taraflar arasında müthiş bir dengesizlik olur, sevgilimin ailesinin çevresi baya geniş. çok uzun oldu burada kesiyorum düşüncelerinizi merak ediyorum. kafam çok karışık süslüler buraya kadar okuyan varsa teşekkürler şimdiden.
2.
Süslü amcam yok dayımı çağıracağım ama gelir mi emin değilim yıllardır görüşmüyorduk. Babam öldü diyemem çünkü sevgilimin ailesi biliyor babamın hayatta olduğunu işini gücünü vs. Yıllardır beraber olduğumuz için haberleri var yani sadece boşandıklarını söylememedim henüz.
3.
Altını iade edecek olan eve ziyarete gelip yine ediyor. Bunun için babama muhtaç olmazdım şahsen.
4.
Süslü ben de öyle düşündüm ama annemin iletişimi yok babamın arkadaşlarıyla birebirde, ben yine de davetiye atarsın belki gönderirler dedim. Mesele altın meselesi değil aslında, nikahta düğünde karşı tarafın çevresi genişken benim taraftan 15 kişi gelebilir en fazla, büyük dengesizlik olur. Onun dışında insanlar nikahta düğünde gelinin/damadın anne babasını soruyor tanışmak istiyor falan ben evlenirken ve sonrasında aa babası hayatta ama kızının düğününe gelmemiş gibi hayatımın dedikodu maşzemesi edilmesini istemiyorum açıkçası. Bu konuda sevgilimin ailesine de çok güvenemiyorum maalesef, çevreleri de çok dedikoducu. Sadece nikah yapsak ve sonrasında arkadaşlarımızla ufak bir after planlasak daha hafif atlatabilirim gibi geliyor ama annem nikah da olsa dedikodu olur falan dedi, bir yandan da kime ne ama bunun bana karşı ilerde kullanılmasını, imalı laf sokulmasını, arkamdan zaten ailesi de kaç yaşında boşanmış ne biçim baba ortada yok gibi laflar edilmesini istemiyorum.
5.
Annen de kendi içinde haklı doğru bir şey söylemiş sen çağır üstünden yükü at gelmezse sen çağırdın o gelmedi olur herkes yaptığından utansın.
6.
bana tüm bu senaryoda en mantıklı seçenek küçük bir nikah ve sonrasında çok istenirse arkadaşlarla organizasyon gibi geldi. ola ki baban düğüne gelmezse arkadaşları hiç gelmez, diğer aile tarafından da altın verecek olan yine verir zarten, o yüzden de erkek tarafı atıyorum 200 kadın tarafı 15 kişilik düğündense böylesi daha iyi bi fikir gibi
7.
İsteme törenini nasıl yapmayı düşünüyorsunuz süslü? Nikahtan önce bu var bi de.
8.
bi kere görünüp gitmesi seni arkasında babası olan kız yapacak mı ki? bence haber ver ama bu sebeplerle değil. gerçekten baban olarak bulunsun orada gelmek isterse. istemezse zaten gölgesine de gerek olmadan ayakta kaldığına göre gene ihtiyaç duymayacaksın.
9.
A8 o küfürlerini ağzına geri sokarım sik kadar beyninle tırnağı etmeyeceğin insanlar hakkında konuşmaya kalkamazsın bir daha aşağılık sürüngen seni.
10.
A5 süslü isteme gibi adetlerden pek hoşlanmıyorum, bir araya gelinir aileler birbiriyle tanışır söz kesip kutlarız diye düşündüm, onu çağırmayacağım böyle bir etkinliğe.
A6 ve a7 sevgilimin ailesine zaten haber vereceğim durumu ama insanların ağzına laf vermek istemiyorum açıkçası biraz kafam karıştı bu yüzden çünkü sevgilimin annesinin boşanmış ailesi olan genç biri hakkında saçma sapan konuştuğuna şahit oldum daha önce ve bu beni biraz tetikledi açıkçası. Yüzüme karşı asla bir şey söylemezler ama bu konularda biraz geri kafalı insanlar ve ellerine koz vermek istemiyordum. Ama sırf insanlar konuşmasın diye onu özel günümde hak etmediği halde onu çağırmış olmayı hiç istemiyorum çünkü bence kendisi pek utanç mahcubiyet gibi insani duyguları olan biri değil, laf sokup çağırsam bile sırf çağırmış olduğum için egosu okşanabilir, hiç güvenemiyorum o kadar ikiyüzlü biri.
Klasik Düğün sevmiyorum bu arada ama nikah + arkadaşlarla after düşünüyorduk sevgilimle. ailesi çok ısrar etmezse öyle yaparız herhalde, nikah da kısa süreceği için arada kaynar. Zaten nikah da olsa düğün de, gelinin babası nerde gibi bir soru soran çıkacaksa onların arkadaşlarından çıkar. E her türlü sevgilimin ailesi ne konuşmak istiyorlarsa onu konuşacaklar, dedikodumu yaparlarsa da kendi ayıpları ne yapayım. Formalite icabı babayı çağırsam bile konuşmak isteyen yine konuşur, sonuçta söze, aile tanışmasına falan çağırmayacağım ve babamla görüşmediğimi onlardan saklamayacağım. Son tahlilde sevgilimin ailesinin nasıl insanlar olduğunu görürüz diye düşünüyorum. Zaten rahatsız edici bir durumda ben altta kalan biri değilim, gerekirse onlarla ilişkimi de bozarım. Biraz düşünüp Kararımı verdim sanırım.
