yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    13 yanıt
    • linki kopyala
    • şikayet et

    salak ve bir şeyden anlamayan olsanız ne yapardınız ?

    insanlarla konuşurken söyledikleri şeyleri anlamıyorum. çok hızlı ve kelimeleri düzgün söylemiyorlarmış gibi geliyor. bir kere daha söyletiyorum. sosyal iletişimim çok kötü. staj yapıyorum. bana anlatılanları 2 snde unutuyorum yanlış yapıyorum. kolay kolay anlamıyorum. çok yavaş anlıyorum. gerçekten salak olduğumu kabullendim gibi bir şey. dikkatim çok kötü. önümdeki şeyi zor farkediyorum. bir şeye dalıp dalıp gidiyorum. gören alık falan diyordur.

    1. belli ki bilişsel bir problemin var doktora gitmeni öneririm yoksa hayatını hep böyle yarım yaşayacaksın eksik hissedeceksin. belki bir ilacı tedavisi var. 

    18 ağustos 23:00

    2. A1 sanmıyorum. Okul hayatım da başarısızdı. Pek zeki değilim. Kolayca öğrenip aklımda kalmaz bir şeyler. Dışarı çıkıp sosyal ortamlardayken daha alık oluyorum.

    18 ağustos 23:07

    3. Süslüm ben Türkçe'yi çok iyi kullanan ve kendini çok iyi ifade eden birini okudum, kendine karşı fazla eleştirel ve acımasız olabilir misin? İşe odaklan ve sık tekrar et gerekirse notlarını akşam da çalış, er ya da geç öğreniliyor dikkatini verip pekiştirince. Lütfen kendine de böyle şeyler söyleme, ilgini çekmediği için sıkılıyor da olabilirsin, iş hayatı kolay alışılan bir yer değil. Ben teknik üniversitede mühendislik okudum ancak iş hayatına çok zor alıştım ve uzun bir süre de kimseden iyi geri bildirim almadım. Sonunda yolunu, yapmayı sevdiğin şeyi buluyorsun ve her şey daha da kolay ilerliyor. Kendine yüklenmeden sakince ilerle

    18 ağustos 23:35


    4. A3 teşekkür ederim. Yazarken kendimi daha iyi ifade edebiliyorum. Ama sosyal ortamlarda çok kötüyüm gerçekten. Muhabbet ederken bile söyleneni hemen anlayamıyorum. Gerildiğim ilk defa muhabbet kuracağım insanların yüzüne bakıp da konuşamıyorum. Biraz alıştıktan sonra daha iyi iletişim kuruyorum. Sadece ders işi anlamak da değil sosyal iletişim becerilerim çok kötü. Bazı insanlara söylenilmeyince anlamaz ya ona döndüm. İlla şurdan şuraya geç denilecek. Bir şeye odaklanırken birisinin söylediği kafama girmiyor ne diyor duymuyorum bile.

    18 ağustos 23:43

    5. Belki öğrenme güçlüğü veya mr olabilirsin süslü neden bi doktora gitmiyorsun ki belki yardımı dokunur 

    19 ağustos 00:10

    6. Ss, büyüme çağınızda evde babanız mı dominanttı? Katı kurallar var mıydı? Annenizin fazla fedakar olduğunu düşünüyor musunuz? Yer yer kaos-huzursuzluk ortamı olur muydu? Kendinizi içe dönük bir çocukluğum oldu şeklinde tanımlar mısınız? Küçük yaşlarda yetersiz olduğunuza dair ailenizden herhangi bir yorum olmaksızın kendinizi çocuk sosyal çevrenizde yetersiz hatta bazen bundan dolayı uyumsuz-yalnız hissettiniz mi? 

    Kücüklüğünüzde kendinizi oyun başlatan-bütünleştiren-yöneten rollerinde görmekte güçlük çektiniz mi? Hayatınızda lider konumdaki insanlardan (ilkokul öğretmeni-lisede zor ana derslerinizin hocaları-varsa takım koçunuz) çekinir miydiniz? Onların onayı-takdirini almak sizin için çok önemli miydi?

    Yukarıda yazdıklarımın bir ya da birden fazlası var mı ss?

    Bahsettiğin durumun nörolojik olarak değil  psikiyatrik olarak değerlendirilmesi gerektiğini düşünüyorum .

    19 ağustos 00:56

    7. anon 5 çok güzel yazmış, katılıyorum bende. benzer bir sorunum olmuştu, terapi işe aştım.

    19 ağustos 02:05


    8. İşitsel bir sorun da olabilir gibi geldi bana duyma testi yaptırın bence. Birde burada yqzdığınız kabullenmeler okurken beni bile kırdı cidden kendinize iyi davranın. Üç aşağı beş yukarı herkes aynı zekada kendizi bu tarz bir kabullenme ile geriye çekmeyin

    19 ağustos 03:16

    9. Suslum ben de ayni durumdayim. Ilkokul hocamiz cok sert bir insandi, sirada kafam egik defterimle veya okul kitabimla ugrasirken yanima dikildiginde o ayaklarini gordugumde kafama vuracak diye cok korkardim, yazdigim veya ugrastigim seye asla odaklanamaz sacmalardim yani. Beynim yok gibi hissederdim o an.

    Yillar gecti uniye basladim, hazirlik sinifindayiz. Ozel bir okuldayim hocalar inanilmaz nazik ve birebir ilgileniyordu. Hazirlik hocam ben yine defterimle ilgilenirken oyle basima dikildi ilgilenmek icin, aynisini birebir yasasim. Beynim yok gibi kaldim hicbir sey yazamadim, isin garip yani kafami da kaldiramiyorum. Kaldim oyle.

    Caliskan bir ogrenciyim esasen ama hassaalastigim donemlerde yasadiklarini birebir olmasa da benzerlerini yasiyorum, cumle kuramiyorum.

    Bu sey aslinda beynimin bir tepkisi, siddete karsi hicbir sey dusunmeyerek olayin vahimligini azaltmaya calisiyorum, sadede aciya odaklanip gecince aha bittiye getiriyorum. Bir cesit koruma mekanizmasiydi ama izleri kaldi.

    19 ağustos 08:16

    10. bu dönemde staj bulmak çok zor olmasına rağmen bulabilmişsin. eğer torpil değilse bence kendine çok yükleniyorsun. belki de staj yaptığın alan senin yeteneklerine uygun değildir?

    19 ağustos 17:42