sevgilime aşırı sinir oluyorum artık ama ayrılmaya bir sebep de yok?
yani bugün kahveyi fazla kaçırdığım için bende biraz sinir yaptı. o da etkilemiş olabilir ama düşününce çıldırtıyor beni bazı şeyler. mesela sorumsuz olmasi beni itiyor, işten çıkarıldı tamamen kendi hatası yüzünden, şimdi yeni iş bakıyor ama bir hedefi, amacı yok gibi. adhdsi var ve bu okul ve kariyer hayatını baltalamış hep. anne ve babaya sinir oluyorum evlerini bok götürüyor (gerçekten çok pis) özellikle anne kisisi sürekli uyuyor ve sigara içiyor. ne yemek yapıyor ne bi şey (şimdi yapmaması değil sorun ama çocukken de yapmıyormus doğru düzgün) şimdi onlara şöyle bi bakınca çocuklarına yeterince iyi ebeveynlik yapmadıklarını düşünüyorum yani evlerinin halinden bu yorum açıkça çıkıyor bence. ve hiç sevmiyorum bu insanları ya görmeye tahammülüm yok. sevgilime gelince böyle amaçsız düz adam olarak yaşamak istemesi ve sorumsuzluğu dışında bir red flag yok, kendisi çok temiz, odasını benim için temizliyor, ilgi ve sevgisini hep belli ediyor, beni mutlu ediyor, ama geleceğe bakınca bundan baba olmaz diyorum mesela, ya da annesinin kayınvalidem olmasını istemiyorum asla (bir de ailesine düşkün) ama bir yandan da henüz genciz olgunlasmasina zaman var diyorum, ama sonra da denenmisi deneme aptal diyorum, neyse ki evliliğe gelene kadar daha çok var ikimiz de hayatimizi yoluna koymadık bile şimdi mutluyum sonrasını o zaman düşünürsün diyorum, onunla aile kurmak zorunda değilim ona o zaman karar verirsin diyorum, çünkü güzel gidiyoruz ve ayrılmak istemiyorum ama sanki artık sevgimin azaldığını hissediyorum ama seviyorum da. sizce benim sorunum ne
