sevilebilmek için kendimiz gibi olmamamız mı gerek?

1. Böyle saçma birşey olabilir mi ya? Mantığınız da mı yok? 

2. Bence taktik yapmak işe yarayan bir şey. Başta kendini olmadığın biri gibi tanıtmak, sürekli hesaplayıp ona göre hareket etmek vs. Ama benlik bir şey değil. Ben de düşündüm zamanında 'acaba şöyle yapmasaydım nasıl olurdu, farklı mı olurdu, kendimi bu kadar açık etmese miydim' diye. bütün ilişkilerimde suçu kendimde aradım. Çünkü hiçbiri devam etmedi. Ben olduğum gibi davrandım, taktik yapmadım, samimiydim her şeyde. Ya çok avuç içinde görüldüm ya bir sihrim büyüm kalmadı hayatımdaki insanlar da gitti. Ama şu an baktığımda pişman değilim. Çünkü başta olmadığım biri gibi davranmak bana uygun bir şey değil. Nasip işlerine inanıyorum. O insanla olmadıysa nasibimde değilmiş diyorum. Ben buyum ve benim olduğum kişiyi sevmedi, hayatına devam etti. Bunu bilmek, olmadığım biri olarak birinin beni sevmesinden daha iyi hissettiriyor garip bir şekilde. Sürekli aman o ne düşünecek aman şöyle davranmayayım diye düşünerek geçiremem hayatımı. Şey diyebilirsiniz, birbirimizle o samimiyete erişene kadar böyle davranacağım sonra kendimi göstereceğim. Bana çok plan plan geliyor. Bilmiyorum ama ben hayatımdaki insanın beni tanımak için çabalamasını isterim. Ben de hayatımdaki insan için çabalamak isterim. İki gün görüştük uyuşmadık bitti gitti hızında bir hayat ve ilişki istemiyorum. Hayatımda bu hızda çıkan insanlar için de üzülmemeye çalışıyorum. 

Sizin örneğinizdeki gibi bir şey de yaşadım. Dışarıdan ilişki konularında rahat bir insan gibi gözüküyorum ama 2 kişiyle öpüştüm ve aynı 2 kişiyle birlikte oldum. Birisi aşık olduğum kişiydi.  İkinci buluşmamızda sohbet ederken içimden geldiği için onu ben öptüm ve o gece benim isteğimle birlikte olduk. O günden sonra tekrar yüzyüze görüşmedik. Çok üzüldüm. Çünkü hata mı yaptım diye düşündüm. O beni 'farklı' bir yere koymuştu hayatında biliyordum. Biraz kendimi ağırdan mı alsaydım, o an içimden geldiği gibi davranmasa mıydım, beni önüne gelenle birlikte olan biri olarak mı düşündü... kafamda bir sürü soru işaretiyle kaldım. Biz bir sene sonra tekrar biraraya geldik. Ben çok üzülmüştüm, çok düşündüm O gün yaşanmasaydı her şey farklı mı olurdu beni nasıl biri olarak gördün diye sordum. Hayır,  Ben senin nasıl bir insan olduğunu ilk gördüğüm anda anladım, hakkında böyle bir şey düşünemem. Dedi. Bence de insan ilk gördüğü anda anlıyor. Karşımdaki kişi samimi mi, değil mi, olduğu gibi biri mi? Diye. Ama önemli olan anlamak istemesi, çünkü anlamak isteyen anlıyor. Diğerleri next geçiyor. 

3. Ne zaman kendimi kabul ettim ve olduğum gibi davrandım o zaman insanların beni samimi bi şekilde sevdiğini hissettim

4. 'Beni önüne gelenle birlikte olan biri olarak mı düşündü' bu cümleyi kendi fikrim olarak yazmamıştım ya şimdi okuyunca sanki ben yargılıyormuş gibi oldum orayı düzelteyim. Sadece benim ilişkilerimin böyle ilerlemediğini söylemek istedim. Kimseyi yargılamak ya da hayat yarıştırmak haddime değil. Herkes ne yaşayacağında özgür.

5. a2, bence bu biraz şununla alakalı. Yeni tanıştığım bir insanla hemen bir şeyler yaşamıyorum ben mesela, canım istese de yaşamıyorum ama kendimi farklı göstermek için veya taktik yapmak için değil. Hemen bir şeyler yaşayınca bir sürpriz kalmıyor, heyecanı kaçıyor. Benim için bu böyle yani özellikle. O adamla tekrar görüşesim gelmiyor. Bir süre flörtün sürmesi, benim bir şeyler yaşamadan önce kendi kendime yükselmem gerekiyor. Hemen sevişince tekrar görüşmemek bana çok doğal geliyor bu yüzden. Bu açıdan bakabilirsin belki.

6. Sevilebilmek için karşınızdaki insanın "sizi sevesi" olması lazım. Gerisi fasa fiso.

7. instagramda okuduğun her şey doğru olabilir mi sence

8. şimdi şurada şöyle bi ayrım var: sen kendim gibiyim diyorsun belki ama kendini cidden tanıyor musun? buna bilinçli şekilde kafa yormadıysan üzgünüm ama kendim dediğin şey muhtemelen başına gelen olaylardan şekillenen bir kabuk. sen daha travmalarından soyutlanamadıysan, kötü yanlarının farkında değilsen, sürekli başkalarına göre şekil alıyorsan, ne bileyim hala pick me bi kızsan gün sonunda kendin olduğunda ne kadar kendinsin ki?

sevilebilmek için önce kendini gerçekten tanımak, kendini sevebilmeyi öğrenmek gerekli. ama böyle boş bi sevgi değil. kendine duyduğun saygıdan dolayı içi dolu dolu olan bir sevgi. milletin iki sözüyle kendinden şüphe etmeyeceğin türden. işte böyle biri olursan taktik falan yapmana gerek kalmaz. ama tüm bu süreci es geçip kendini "tamamlanmış" hissetmek için birileri tarafından sevilmek istersen karşındaki o kabuğun altındaki güçsüz benlik algısını hissedecektir

9. Bir insanin sizi gercekten sevmesi,

1. Onun kadinlara bakis acisina,

2. Annesiyle babasinin iletisimine ve aile hayatina,

3. Olgunlasip olgunlasmadigina ve duygusal zekasina,

4. Gelecek plani ve vizyonunuzun uyusup uyusmamasina,

5. Guzellik ve koku uyumu gibi primitif sebeplere bagli.

10. mantıken bizi sevmesini istediğimiz kişiler gibi olmamız lazım. fakat bunu yapsan bu sefer de sevilsen bile anlamı yok çünkü sen olmayan bir şeyi seviyorlar. ben bir grup insan beni sevsin diye neler yapmış nasıl saçmalamışım her şeyi boşverdikten sonra görebildim. amaç sevilmekse evet onların sevebileceği biri olacaksın ama insan olarak seçmemiz gereken yol bu değil kendimiz olabilmek bence. o zaman da olduğun halinle sevilirsen sevilirsin. bence bu kumara girme, kendin ol etrafına da senin gibiler toplansın.