seyahat etmekten konfor alanımı genişletmekten çok tedirgin oluyorum?

1. tedirgin olduğunuz kısmı söylememişsiniz ss. yolculuktan mı, başka bir yerde yaşamaktan mı, evinizden ailenizden uzaklaşmaktan mı, neyden korkuyorsunuz? 

2. asıl sorunum evden uzaklaşıyor olmak bence.

3. ben hiç evcimen olmadım, küçüklüğümden beri başka yerde kalmak ailemden uzağa gitmek falan hiç etkilemedi. ama bu bir huy, annem ve kardeşim çok öyleler, bir gün uzaklaşınca duygusallaşırlar özlerler. ama hayat bu, üniversiteye gitmek, çalışmaya gitmek, evlenmek derken "ev" den uzaklaşmak bir yerde yapacağınız bir şey. sizi tedirgin eden şeyi tam olarak bulun ve gerekirse yardım alın. 

mesela evinin rahatını aramak mı? ailenden kopamamak mı? sırf çok titiz olduğu için evden çok da uzaklaşamayan birisini tanıyorum. anksiyete mi, başıma kötü bir şey gelecek gibi mi?

4. Ben de çok evcimen ve rahatına düşkün biriyim. Her yerde uyuyamam yerimi ararim garipserim. Is yerinde bile eve gitmeye dakika sayarim. Benim evi bu kadar seviyo olmam bazı insanlara saçma gelebilir ama sutyensiz ayakkabısız rahat kıyafetlerle uzana uzana dinlenebilmek. İşim olmasa evden çıkmasam pek sıkılmam ama kendimi dengeliyorum. Muhtemelen senden oldukça büyüğüm ss 30 yasindayim. Seyahatler evdeki keyfi vermese de hayatı deneyimlemek olduğunu düşünüyorum. Örneğin yılda 2 kere seyahat planı koyuyorum kendime çok da zorlamadan. Hayatı tamamen 4 duvar arasında mi geçirmek istiyorsun diyorum hayat geçici gördüğün denediğini yanına kar diyorum. Ama dediğim gibi aşırı da zorlamiyorum kendimi.

5. bu benim ve anksiyetem var ondan kaynaklanıyor. bulunduğum şehirden çıkacağım zaman keyfim kaçıyor hemen. çünkü burada kendimi güvenli alanda hissediyorum. işin kötüsü bu durum mesela gittiğim tatilin yada aylar sonra yanına gittiğim ailemle olan zamanın keyfini çıkarmamı engellemeye başladı.

6. Ben de böyleyim ama bunu aşmanın tek yolu maalesef kendinizi konfor alanından dışarı atmak. Ben üniversiteyi aile yanında okuyan ve daha önce tek başına hiçbir seyahate çıkmamış biri olarak erasmus'a gitmiştim mesela. Korkmuş muydum? Tabi ki evet ama sonra kendi başıma nasıl yetebildiğimi görünce çok şaşırmıştım kendimin yeni bir yönüyle tanışmıştım resmen

7. Konfor alanından çıkmak zorunda kalmamak bir lükstür. Böyle bir lüksün varsa çıkma. Konfor alanından çıkıp, zorlukluklarla daha güçlü bir sen yaratmak, zorunda olanların mecburiyetidir.

8. Ben anonim6 ya katılıyorum, herkes de konfor alanından çıkmak zorunda değil niye dertlendiniz ki şimdi durduk yere 

9. Büyüyünce geçiyor canım mecbur kalınca merak etme 

10. Her sene bilmediği bi ülkeye gitmezse ölcek sanan ben bi de yanda ya djfkkg

Valla bu ciddi göt meselesi aslında bi arkadaşım demişti ben üni için aile evinden ayrıldım başka bi şehre gittim "hiç tanımadığın insanlarla aynı odada mı kalcan şimdi" demişti. O zamana kadar hiç öyle düşünmemiştim ama evet doğru da diyordu. Sonra başka bi şehre çalışmak için taşındım "ya çalışma ortamını sevmezsen, yaktın gemileri çıktın yola" dedi aynı arkadaşım. En son dayanamadım kıza dedim "yaşamaya çalışıyorum işte kendi yolumu buluyorum, beğenmezsem geri döndr başka bi yola giderim" hiç geri dönmedim beğenmesem de yürüdüm o yolu. Bizim evde geri dönmek çok desteklenmez.

Yola çıktığında mutsuz olabilirsin ama illa ki keyifli bir şeyler de gelecek başına. Bir de yurt dışında en kötü konsolosluğu falan ararım diye düşünüyorum açıkçası.

Ss bence bir iki kere daha önce oralara gitmiş biriyle gezin zehri alınca bırakamazsınız zaten