sizce bir annenin çocuğa verebileceği en büyük psikolojik zararlar hangi davranışlar sonucu oluyor ?

1. Kendi mutsuzluguni cocuga yansitmak. Oyle buyuk aile travmalarindan bahsetmiyorum bu arada allaha sukur gayet iyi yasiyorduk, babam sesini bile yukseltmezdi kimseye. Ama annem mutsuzdi; her seyden sikayet ederdi asla tatmin olmazdi. Ben de oyle buyudum daha agresif ve huzursuz bir insan oldum ciktim. Twitterda gormustum bir cocugun en buyuk sansi hayattan keyif almayi bilen bir anneyle buyumek diye cok dogru. Erkek arkadasimla tanisinca anladim. Annesi hastanede yararken bile ben iyi olacagim, gucluyum her seyin ustesinden gelirim diyordu. Onun da bu kadar pozitif olmasina sasirmanak lazim boyle buyuyunce herhalde

2. Ne güzel yazmışsınız süslüm. Benim annem böyle değildir mesela şikayet etmez tam tersi her şeye şükreder ama benim de başka sorunlarım oldu işte. Söylediğiniz örnek çok iyi gerçekten mutlu anne mutlu çocuk demek umarım hepimiz çocuklarımızı mutlu birer insan olarak yetiştiririz :)

3. Çok güzel bir soru takipteyim

4. Benim annem problemsiz bir kadin, bu yuzden belki hafif kalacak yazilanlara gore ama; annem kendine yeterince deger vermedi. Her ise atladi, yardima kostu, cok nazik ve kibardi hic haketmeyen insanlara karsi dahi, hep kendinden koparip bizlere verirdi, kirildiginda bile mutlu gorunurdu huzursuzluk cikarmamak icin. Melek gibiydi ama melek degildi iste, insandi sonucta, kadindi. Yani cani yanardi, uzulurdu ama bunu bile belli etmedigi icin ben ancak buyuyunce farkedebildim ne kadar cani yandigini ve benlik algisinin ne kadar dusuk oldugunu. Bencil ve sirret biri olmasini ama hic uzulmmesini tercih ederdim. İki kiz kardesiz ve kardesim de annem gibi people pleaser biri oldu. Bense bunu farkedebildigim icin bencil ve agresif biri oldum. İnsan saglikli bir sekilde de bencil ve kendine deger veren biri olabilir. Ortasini bulamadik. Boyle yetisip dunyanin merkezini kendisi sanan, bencil ve kaba insanlarin arasina dusunce cok zorlandim. Hala da zorlaniyorum.

5. Benim annem genel olarak iyi bir kadın, hakkını ödeyemem, hep sağlıklı uzun ömürleri olsun inşallah. Ama şu var ki o da beni değil hep başkalarını över. Kuzenimi över. Onun bunun kızını över. Bir şey giyerim gösteririm güzel olmuş demez. Çok yakışmış demez. Hani var ya arkadaş gibi olan anne kızlar, yakındırlar her şeyi konuşur dertleşirler. Birlikte kahve içmeye her yere giderler. Biz hiç o kadar yakın olmadık. Sevgisini gösteremeyen, kızını duygusal olarak desteklemeyen bir anne, eşittir sevgisini göstermeyen bağlanmaktan korkan öz güvensiz bir kız. Ss seni çok iyi anlıyorum o yüzden.

6. Ebeveyn stillerini öğrendiğimizde en tehlikeli olanın tutarsız ebeveyn olduğunu öğrendik. Kendi öğrencilerime de bakıyorum (okul öncesi kademesi) en problemli ve yanlış davranışın değişmesine en dirençli olanlar böyleleri

7. En son evlenme sürecimde bana öylesine sohbet ederken x'in eşi daha iyi dedi Y çok şanslı x gibi bir eşi olduğu için dedi ve arkadaşımı övdü sorun arkadaşım için iyi şeyler söylemesi değil sorun onunki daha iyi deyip çocukluğumdan beri beni rekabete itmesiydi. O gün son oldu zaten de stresliydim ve öyle bir ağladım ki beni birazcık sevemez misin beni beğenemez misin bir şeylerimi eleştirmesen olmaz mı? Sen aslında kendini sevmiyorsun benim de kendimi sevmemi engelledin böyle davranarak bana kendimi beğenmememi aşıladın,başardın! Diye bağırmıştım ama dışarıdan bakan herkes annemin bana taptığını düşünür çünkü benim annem sevgiyi çok yanlış anlayan bir insandı. Güya ben iyi olayım diye ona 85 aldım diye sevinerek geldiğim an eee x kaç aldı diye sormuş beni gaza getirip ben 100 alacakmışım öyle diyor. Kıyas yapmayın sakın 30una da gelsen o içine öyle bir işlemiş oluyor ki sıçtığın boka kadar o günde üç kere sıçıyor ben bir diye sorguluyorsun  :(

8. Annem de babam da people pleaserdan öte kendi ailelerine karşı pleaserlardı. Annemin ananemden gelen bir travması var ananem annemin hiçbir başarısını takdir etmedi, en ufak yaptığı yemeğe bile güzel olmuş eline sağlık demedi. Bu yüzden annem bir gün takdir alırım umuduyla yıllardır didindi ama fıs yani kaç yaşına geldi hala takdir alabilmiş değil. Babamın da annesi aşırı dominant bir kadındı lafı üstüne laf edilmezdi o da annesini memnun etmek için her dediğini kabul etmiş bence annemle de o yüzden evlenmiş aka görücü usulü. 

Böyle baştan problemli ebeveynler sağolsun bizimle doğru düzgün ilgilenmediler. Her konumuzun üstünde onlar vardı yani ne eğitim hayatımıza kafa yordular ne bir hobi edinelim diye. Para konusunda rahatlık sağlıyoruz ya yeter kafasına girdiler. Bir de kendi aralarındaki anlaşmazlıklar olunca hem düşük özgüvenli hem de bir artısı olmayan dümdüz insanlar olduk. Bunun negatif etkisini üniversiteden beri hissediyorum. Bahane üretme sen yap diyenler olacak ama çocukluktan başlayan bir özgüvensizliği kırmak inanılmaz zor. Ya ben işten kovulmayı beklerken maaşıma zam alıp övgü dolu bir konuşma dinlemiştim. kendi çocuğum olursa gerçekten ne yapacağımı iyi biliyorum artık en büyük katkıları bu oldu. 

9. Anonim 4 ile annem çok benziyor.

Bana göre dünyanın en iyi insanı annem olabilir.

Altımızda sorunlu bir komşumuz oturuyor. Kadın deli. Neyse onu geçiyorum. Kadının bebeği oldu annem bebek ağlayınca tüm gece o kadına bile üzülüyor.

Sürekli herkesin yardımına koşan biri. Bizi asla toplum içinde kızmaz. Her zaman bir şey kırsak bunun normal olduğunu her şeyi böyle öğreneceğimizi söyler.

Markette trans biriyke kasiyer arasında bir şey olmuştu. Annem hemen savunmuştu. Bu kadın cahil yani trans lezbiyen gay öyle şey değildir ama herkese iyi yaklaşır. Asla ırk cinsiyet vs ayrımı yoktur.

Bunları gördükçe şok oluyorum. Aa bu kadar iyi olmak enayilik gibi geliyor.

Babam ise deccal biri.

Annemin sürekli babama ailesine katlanması bu kadar iyi insan olması ben de nefret hissi başlatı.

Aaa bu kadar iyi bir insan bizim yüzümüzden böyle zor bir hayat yaşadı his.

Aile hekimimiz ermeniymiş bir kere geldim evde bunu dedim. Annem hemen ee peki ne olmuş dedi. Hrant dink e o zaman çok üzüldüm dedi. Yab bi şey demedim ama şaşırmıştım sadece ama annem ayrımcı olduğunu düşünmüştü sanırım.

Sürekli iyi olalım diye büyüdük iyi olmak eziklikten başka bi şey değilmiş onu da anlıyorum.

Empati manyağı oldum annem yüzünden. Millete o kadar iyi davranıyorum ki bazen aaa salak kullanıyorlar seni işte. Annem durumuna düştüm bir nevi. Sürekli başkalarını kendine adayıp kendi mutsuzluğunda boğulmak.

Küçükken deccal babamı çok suçlardım. Şimdi bakınca annemede pay veriyorum. Şunu kabul ediyorum cidden annem iyi bir insan. Dedikodu yaptığına şahit olmam, babaannemi kendi evlatları köşeye attı, annem gidip ilgilendi ameliyatında o vardı yanında.

Ama hayat bu değil. Başkalarına süper iyi olmak değil. Kendine iyi olmak. Bunu öğrenemedik biz.

10. Fazla iyi olmak, çocuğuna fazla düşkün olmak. Annem o kadar iyi bir anne ki, bahsettiğiniz şeyleri hiç yaşamadım. Hep en yakın iki arkadaş gibiydik, tabi ufak tefek sürtüşmelerimiz oldu ergenlikte falan ama hep küçük şeyler.  Her zaman beni desteklerdi, başkalarından daha iyi daha güzel daha vs vs olduğumu düşünür hep de bunu söylerdi. Tatlı dilli evin neşe kaynağı bir kadın, her kararımda yanımdaydı, flörtlerimi bile bilirdi. Benim problemim ise malesef kendimle, onun bu iyiliğine layık olamadığımı düşünüp kendimi suçlamakla geçiyor ömrüm. Şu an bu satırları yazarken ağlıyorum. Umarım bir gün ben de kendimi yeterli görürüm