1.
Karşı tarafa aşırı verici olması ve dünyanın merkezi gibi davranması. Kendini önceliklememesi
2.
adamın, hep orada olduğunuzu bilmesi ( cepte olmak ). hayatındaki kişiyi kaybetme korkusu ( özgüven düşüklüğü ). kendini çok fazla eleştirmek ve hatayı hep kendinde aramak ( öz şefkat eksikliği ). affetmek ( insanlar yaptıkları şeyin farkındalar. bu yüzden onları affetme. insan aynı yerden iki kez düşerse, ikinci düşüş artık gönüllü atlayış olur ). hikayenin sonunu bilmesine rağmen yine de o ilişkiyi yaşamak istemesi ( içi boş umut, aşk ). manipüle edilmek ( manipüle edildiğinin farkındaysan manipüle edilmiş olmuyorsun ama yazdım işte farkındalık artırılmalı). erkeği sığınacak liman görmemek ( herkes herkese her zaman her şeyi yapabilir. bu hayatta yalnızsın). toksik ilişkinin içinde kalmaya devam etmek ( bir şey kalbindeki huzuru bozduğunda ondan vazgeç).
3.
İlişkiyi iki eşit taraf üzerinden okumamaları.
4.
Kendi dengi olmayan insanlara kiymet verip tepelerine cikarmak. Kendisini seven sayani ise sonuna kadar bezdirip usandirmak sonra da buna aglamak.
5.
annesiymiş gibi davranmak. fazla şefkatli, anaç olmak. ilk ilişkilerimde kendimden çok ödün veriyordum. yemek yapıyordum, evini temizliyordum, kıyafet kombinine kadar ayarlıyordum. hasta olduğunda bakıp sürekli öğle yemeğini yedin mi, üstünü iyi giyindin mi vs vs. diye soruyordum. zamanla cinselliğin de azaldığını, beni eskisi gibi arzulamadığını farkettim. bir de sürekli bunları yapıp alıştırdıkça benim görevimmiş gibi yapmamı bekliyordu. sevgilisi değil de annesi rolünü üstlenmişim. böyle davranmadıkça ilişkide daha fazla değer gördüğümü farkettim. karşı taraf verici değilse siz de öyle olmayın. mesela hediyeleşmeyi sevmiyorsa siz de sürekli hediyelere boğmayın.
ruhenemekli