sorum kaos icermiyor ama belki cevap gelir?

1. narsist anne empat kız sorunu gibi geldi bana. ben de benzer bir durumdayım sizi anlıyorum. genelde kavga eden susmayan biriyim ama değişen bir şey yok çünkü karşımızda narsist var.

kitap okuyorsanız birkaç kitap önerebilirim konu hakkında belki yardımı dokunur.

2. Hiç sasirmadim ajjsjs kaos yok diye ilginizi çekmedi çingene topluluğu olmus birasi, neyse ki chatgpt var ona sorarım. A1 teşekkür ederim cevap icin narsisizm olabilir hic düşünmemiştim

3. Ayrıca sen en doğrusunu yapıyorsun en azından icinde patlamiyor öfken disa vuruyorsun benimki icimde kalıyor ve stresten hasta oluyorum

4. rica ederim, yalnız olmadığını bilmek de iyi gelir bazen. yalnız değilsin... yaşın kaç vs bilmiyorum süslü ama o evden kurtulup o insanlardan uzaklaşabilecek durumun varsa en iyisi öyle yapmak. ben yapamıyorum ama sen yapabilirsen kaç kurtar kendini.

öfkeni yazarak atmayı deneyebilirsin, bir deftere veya telefonunun notlar kısmına. en azından içinde birikip sana zarar vermez.

(link: https://safaknakajima.com/narsisistik-bir-annenin-kizi-olmak/ bu yazıya) bir bak hemen hemen uyacaktır sana da. emin olduktan sonra bana iyi gelen birkaç kitap ismi de bunlar:

Narsist Annenin Kızı Olmak

Narsisistik Annelerin Yetişkin Kızları

5.  Psikolog bana şey demişti. Sadece bir ailenin çocuğuyken toplumda yer kazandığında birilerinin arkadaşı sevgilisi olduğunda ya da çalıştığında kendi değerini farkedersin. Kendi değerinizi anneniz üzerinden belirlemeyin lütfen. Bence umursamamak... değişeceğini düşünüyorsanız konuşun deneyin derim.

6. knk okumadım ama bence sende mağdur psikoloji var. boşluğa bakıp mağdur oluyorsun daha soruyu sormadan cevap gelmez çingeneler falan yazmışsın. not cool.

7. A1 çok zahmet oldu çok teşekkür ederim <3

"Kızının başına bir talihsizlik geldiğinde bile, onun için öncelikli mesele kızının ne hissettiği değil, yaşanan olaydan kendisinin nasıl etkilendiğidir" bu cümleyi hemen tanıdım, birkaç kere derdimi anlatma girisimim oldu, her seferinde kendini dusundu tabi bu durum sadece bana has, diğerlerini saatlerce dinler tavsiye verir vs. Beni üzme ben hastayım der hep, biri beni taciz etti dedim bir sey olmaz demişti mesela. Kiz kardeşim bana durup dururken hakaret etti, aradan birkaç gun gecti gelip bir sey sordum dümdüz bir soru ve bana saldırdı gözlerimi teğet geçti yoksa kör olacaktım. Neyse annem geldi ayırdı, ben o bana saldırdı dedim bilmiyorum görmedim dedi. Yani bana inancı yok zerre kadar. Geçenlerde ablama gittim o sevgilisi ve ben bir yerlere gittik vs, eve geldim annem dedi ki fotoğrafları aç bi bakayım sevgilisine ona falan. Açtım, benimkileri geldik him tm yeter dedi gitti, kızı ise gezdiği tozdugu her yerden fotoğraf atıyor ona. Cok bozuldu.. Bir sürü örnek verebilirim. Ben lisede 16 17 yaslarindayken, o hep bir yerlere giderdi ben evde yemek yapardım ya da misafir gelirdi misafir bakardık. Şimdi kızı üniversiteye gidiyor, ona hiçbir zaman is yaptırmadı. Kızı hanımefendi gibi takılıyor evde, pasaklinin teki. Ardını biz topluyoruz. Duş alir o giderde hep sac kalır bir toplayayım demez, iğrenç biri. Neyse gecen gun niye toplamiyor dedim saçlarını, bir kere olmus aceleden olmuştur dedi gidip kendi topladı. Lanet olsun ya, bir insan bu kadar kotu pislik olabilir mi. Ben uzun uzun yazdim, cunku salak biriyim yaşadıklarımı unutuyorum arada açıp okurum ne hissettiğimi hatırlarım. Başıma ne geldiyse, ne yaşadığımı unutmamdan geldi. Ve iyi davranmamdan geldi. Oysa ki iyiye iyi kötüye kotu davranmalisin. Bunu gec kavradim. Ömrümde hic boyle hem annem hem de bu bahsi gecen kardeşim kadar nankör insan tanımadım tanımam da. Bir dünya hediye almışımdır ama kimse bana bir iğne vermemistir. Ve şöyle de bir sey var, kotu bildigim insanlar bana bir iyi davransa sanki hic kötülük etmemiş gibi düşünürüm. Bir gulseler yüzüme sanki iyiymiş gibi algilarim. Benim sorunum ne? Algıda mi sorun var? Ben boyle ezik büzük sinik biri olmak istemedim hic ama oyle oldu. Hakkimi asla helal etmeyeceğim anneme.

8. A3 kendi değerimi o insan üzerinden belirlemiyorum ama onun yüzünden ezik büzük biri oldum. Şansıma hayatıma iyi biri de girmedi. Galiba dışarı hep ailrde sevilmemisligin enerjisini veriyorum. Eğer ki sevilen biri olsaydım o enerji yansirdi eminim. Cevabın icin teşekkür ederim <3

Cok gerginken açtım soruyu, dertleşmek istedim. Bu sorundan muzdarip bir ben degilim eminim, aile sorunları olan bir ben degilim o yüzden cevap gelsin istemiştim. Bahsi gecen kelimeyi de öfkeden dedim, düşünün oyle öfkeliyim ki duvarları yumrujluyorum yani :))