sürekli eziklenerek büyüyüp mentalini toparlayan oldu mu?

1. süslü tabii ki oldu. ben örneğim al sana umut. onlar kim ki seni ezikliyor yahu. biri seni ezikler biri yerlere göklere koyamaz. yanlış yerdesindir yani en basit böyle anlattım zamanım yok şuan

2. Süslü dışarıdan görünen imajımı topladım, yani sorsanız alımlı, çalımlı, özgüvenli, şen şakrak kadın derler ama içimdeki "ben hiçbir şeye layık değilim" "beni neden sevsinler ki" "acaba iş yerinde benim neyimi takdir ediyorlar, kandırdım galiba herkesi" hislerinden kurtulamadım.

3. "Onun babası var, senin yok. Sen gidemezsin.

Onun annesi var, senin yok. Sen yapamazsın.

Sınırını bil, konumunu bil. Senin onlar gibi hakların yok."

Bu cümlelerin ağırlığı öyle bir noktaya geldi ki devlet destekli yurt dışına okumaya gitme hakkım yakıldı. Oysaki tek isteğim bu cümleleri duymamak için en iyisini yapıp koşarak kaçmaktı. Olmadı.

Süslücüm ben şu an o eski hâlime, kıyaslandığım kuzenlerime oranla bambaşka bir yerdeyim. 10 yıl geçti. Hâlâ aynı evdeyim ama bu defa çark tersine döndü. Öyle bir baskıydı ki bacak bacak üzerine bile atamazdım. Yapamazsın bu meslekte diyenlere rağmen kendi ofisimi açtım. Sıfırdan var ettim. Şimdi tek başıma veya arkadaşlarımla tatilime bile gidiyorum. Bana koyulan tüm sınırları aştım, bana hak görmedikleri ve yapamazsın diye küçümsedikleri ne varsa çatır çatır yaptım. Kimse bir şey diyemiyor. Demeye kalkanı yerin dibine gömdüm sakin sakin konuşarak. O günden beri kafam rahat.

zordu. Doğu zihniyetli ailede kimsesiz kız çocuğu olmanın dezavantajı nelerse hepsine isyan ettim. Varlığımı ispatladım. Bunu onlar için değil, kendim için yaptım.

Çok güzel insanların desteğini aldım. Hepsi var olsunlar, candan öte bir abim oldu üniversitede. İş hayatımda bana el uzatan, sağ olan öz babamdan öte bir meslek büyüğüm oldu. Bazen dış kapının dış mandalı diyebileceğimiz insanlar bize çok yardımcı oluyorlar. Umarım senin de yolun güzelleşecektir. Umudunu yitirme lütfen

4. Kısmen. Hala toparlamaya çalışıyorum. Evde itilip kakıldım yaşım ilerledikçe şiddet gördüm. Psikolojik şiddetinse alasını yaşadım öz babam bana lisedeyken sen hayatın boyunca arkadaş edinemezsin seni kimse sevmez istemez derdi. Tüm eğitim hayatım boyunca akran zorbalığına maruz kaldım dışlandım aşağılandım alay edildim. Halimle tavrımla veya kıyafetimle saçımla vb çok dalga geçtiler. Profesyonel destek alıyorum onun faydasını gördüm ama tam travmaları tam geçmedi.

5. süslü sen bu soruyu senelerdir her yıl 1 kere mutlaka soruyorsun, annen ve tüm kuzenlerin sarışınmış sen esmer olmuşsun o yüzden annen sana hep kötü hissettirirmiş bilmemne. hala mı aynı konu ya :( 

6. sarışınlığa aşırı takık birileri var hep aynı soruları soruyor. e sıktı artık bi sal be abla.

7. İlk defa bu konuyu açıyorum meselenin sarışınlıkla alakası yok sorunum geri kalanını okudunuz mu?

Bıktım artık soru cevapta boş boş yorumlar yapanlardan

8. Cevap veren süslülere teşekkür ederim. Be de bunları aşmaya çalışıyorum ama içten içe bunları haketmediğim düşüncesinden kurtulamıyorum.

9. nasıl sarışınlıkla alakası yok ya ailen sarışın sen esmersin diye ailede beğenilmediğini ve bu yüzden özgüvensiz büyüdüğünü söylemişsin işte. oha resmen kendi sorunlarınızın kaynağına bile yabancısınız ve bir de yorum beğenmiyorsunuz lol :d 

10. çok terbiyesizsiniz. çirkin ördek yavrusu masalı benzetmesi var orda asıl cahil sizsiniz üstüne bi de kötüsünüz piii size