süslüler bir şeyin sahibi gibi hissetmemek hissi neden geçmez?

1. Öyle değil mi zaten senin değil, ortak gibisin ama asıl sahibi degilsin

2. yani bir yerde travma olabilir. küçüklüğünden beri sana ait odan olmamıştır, kıyafetlerin ablandan abinden kalmıştır, büyüyünce de yurtta kalmışsındır. hep bir şeyleri paylaşmışsındır. aidiyet duygusu, sahiplik duygusu bunları araştırabilirsin. chatgpt ye sor psikolojik açıdan altta yatan sebebi ne olabilir diye.

3. Bana sürekli yük gibi hissettiriyorlar, ailemin evinde içtiğim kahve bile gözlerine batardı düşünün. Ben böyle hissediyorum başka türlü hissetmem garip olurdu asıl

4. Gayet hukuki bir anlayış bana göre süslü. Ben evli değilim ama ailemden örnek vereyim. Tek çocuğum bunu da belirteyim. 

Benim ailemde para anlayışı çocuğun ihtiyaçlarını maximum karşılamak işe başladığında da beklentide de olmamak, yardım da etmemek şeklinde. Bu durumda sadece maaşım var bir de kendi çabalarımla aldığım arabam. E haliyle zengin değilim? 

Senin eşinle olan durumda da mal eşinden sana atanan bir şey. Beraber ev alıyorsanız, ikinizin evi. Araba onunsa onun arabası hukuki bir durumda bu böyle olur yani. Sadece kullanım hakkı sana ait. Gitsem bir yere çarpsan milyon tane vırvır çekersin ama o yüzden gerçekten istediğimi yapamadığım ev, araba benim evim, arabam değildir. Bugün aile evini, bana kalacak olan, satıyorum ben bu evi, yurtdışında yiyeceğim diyemiyorsan senin değildir yani. Bana bu çok daha normal geliyor. Babamdan şu kalacak dedemden şu kalacak onların hepsi benim diyen insanlar var ve zenginlik yanılgısıyla hareket ediyorlar. Bu bana low geliyor açıkçası. 

5. Diğer süslüler odam ayrıydı ya, öyle çok para harcamazdım ama istediğim de alınırdı yani tramvatik ne yaşadım onu bilemiyorum. Belki de son süslünün söylediği açıdan düşündüğüm için çünkü dediğiniz gibi araba da ev de babamın da olsa eşimin de olsa onların. Başına bir şey gelse olsun senin de malın demeyecekler sanki

6. Senin değil zaten. Elinden alabilecekleri herhangi bir şey senin değildir. Baban evi satar kocan seni boşar sana ne kalacaksa o senindir. Kendi malını mülkünü edinmeye uğraş. 

7. A4e genel olarak, son cümlesine tamamen katılıyorum. Benim eski nişanlım annemin babamın imkanları nasılsa senin diye konuşuyordu. Hem ablam var hem de benim niye olsun mq diyodum bana kalması için insanların ölmesi gerekiyor zira. Ama sonra kendisinin sülalenin kan emicisi olduğunu anlayınca zihniyeti normal gelmişti ahaha. Hoş zaten ölen babasından kalan tazminatı neredeyse tek başına batırıp abisine hakkını vermeyen biri. Valla bazen allah koruyor.

Ss soruna gelince bence böyle şeylere takılmanın pek bir anlamı yok. Zamanla paranı kazanınca düşüncelerin değişir.

8. süslüler sağ olun cevaplarınız için bunun konusu dün geçti komşumuz öyle düşünsen bile eşine belli etme demişti biraz ondan düşündüm. yalnız kaldığında kendini geçindirebilecek durumda ol ama her şey sadece eşininmiş fikrini ona hissetirme dedi. ben de çalışıyorum aslında maaş konusunda sorunlar yaşadığım için eski de olsa bir araba alacak kadar birikimi anca sağlıyorum bu yüzden biraz da negatif hissediyorum sanırım.

9. Ben evlenmeden önce de arabam vardı ve arabam sadece benim gibi hissederdim hala öyle. Onun dışında ayrılsam annemin evine giderim herhalde ama orası benim evim değil. Odam hala duruyor mesela ama hiç öyle hissetmedim.

10. Chatgptye sordum süslüler böyle yanıt verdi.

Mülkiyet algısı: İnsanlar, kendilerinin doğrudan satın almadığı, emek vermediği veya kullanma hakkını sürekli hissetmediği şeyleri “kendine aitmiş gibi” algılamakta zorlanır. Bu sadece araba için değil, ev, eşya veya hatta eşin maaşı gibi konularda da yaşanır.

• Bireysel sınırlar: Bazı kişiler, “eşiminki” ile “benimki” arasındaki sınırı daha net çizer. Bu, ilişkide sevgisizlik anlamına gelmez; sadece zihinsel bir ayrım yapma biçimidir.

• Kültürel etkiler: Bizim toplumda evlilik “ortaklık” gibi görülse de, bazı ailelerde “kişisel mülkiyet” anlayışı daha baskındır. Bu da “bu onun, bu benim” ayrımını güçlendirebilir.

• Kontrol & aidiyet duygusu: Bir şeyi kendi malın gibi hissetmek için üzerinde belli bir kontrolünün olması gerekir. Eğer arabayı sık kullanmıyorsanız, sigorta ya da bakım gibi süreçleri siz üstlenmiyorsanız, doğal olarak “sizinmiş gibi” hissettirmeyebilir.

Yani bu durum ilişkinin sevgi ya da bağlılık boyutuyla ilgili olmak zorunda değil. Daha çok mülkiyet, sorumluluk ve kullanım algısıyla ilgili.