süslüler bu yaşadığım şeyin adı nedir kendimden bıktım artık?

1. yaptığınız plana senin kadar özen göstermemelerini sana yaptıkları bir saygısızlık ve seni önemsememeleri belirtisiymiş gibi düşünüp aşırı ciddiye alıp her olayı  şahsileştiriyorsun muhtemelen. insanların hareketlerinin neredeyse hiçbiri seninle değil, kendileriyle ilgili bunu kavrarsan rahatlarsın muhtemelen 

2. Her şeyi çok büyütüyorum. Yani öldüm bittim a böyle oldu demiyorum ama olan o basit sayılacak durumu içimde günlerce hatırlıyorum ve öfkemi hep diri tutuyorum. Genel olarak mutsuz bir insanım. Bence bu durumumda buna bir sebep. Ve bu huylarım yüzünden birçok kişiyle aramı bozdum yalnız sayılırım

3. Anon 1 evet saygısızlık olarak da algılıyorum kesinlikle. Ama ben bunu içimde aşamıyorum. Son zamanlarda verdiğim tepkileri artırmaya başladım. Düzeleceğine daha da kötü oluyor sanki 

4. kendini çok önemsiyorsun işte ss. bazı insanlar mağdur karakterinde oluyor her şeyi şahsi algılıyor. nolmuş arkadaşın yarım saat beklettiyse, evet hoş değil ama insanlık hali yani. kanka ağaç olduk aq bi daha yapma dersin gülüp geçersin o yarım saatte atom mu parçalayacaktın? sürekli yapıyorsa da görüşmeyi azaltırsın veya sen de buluşmalara geç gidersin olur biter :d 

5. kırılgan narsistsin. şule öncünün kitabı var, hepimiz narsistiz diye. oku. 

6. A4ün yazdığını yazmaya gelmiştim. Birebir böyle bir arkadaşım vardı ve çok yorucu biriydi gerçekten. İtici gelmeye başlamıştı bir süre sonra, görüşmüyorum ve suratını dahi görmek istemiyorum artık.

7. A5 arkadaşın neler yapıyordu lütfen bir dış göz olarak yazar mısın. Kendimi değiştirmek istiyorum ama bir döngüde gibi hissediyorum ne tam olarak yanlış anlamıyorum. Dıştan bakan bir göz yazarsa belki daha iyi anlarım lütfen

8.  yani adi ne ben de bilmiyorum ama sana cok yakin hissettim. bekletmek vs degil ama benim de hayatimda senin gibi dusundugum keskin cizgilerim var ve en yakin arkadasimla daha yeni gorusmeyi kestim bu yuzden. iki onceki gorusmemizde hayatindaki benim yanlis buldugum seyleri anlatti. mesela evli bir erkek arkadasini aslinda cocugun hic dahil olmamasi gereken bir konuya dahil ettikten sonra karisiyla karsilasmis tanismis ve kadin buna kotu davranmis surat asmis. arkadasima yaptiginin dogru olmadigini, karsi tarafta yanlis anlasilabilecegini soyledim bunun uzerine bence dogru o benim arkadasim vs dedi. ama kadinin acisindan bakarsak kocasinin tanimadigi baska bir kadin icin gecenin gec saatlerine kadar yaninda durmasi bence cok ayip bir sey. ayni gun konusmak hic istemedigi hic begenmedigi birini sirf eski sevgilisini unutmak ve sadece vakit gecirmek istedigi icin konusmaya devam ettigini soyledi. ben de bunun insan kullanmak oldugunu soyledim ama ben boyle rahatliyorum dedi. bu gorusmenin ardindan iki gun boyunca onun bir isi icin beni ordan oraya surukledi iki gun sonra ben sana kirildim ama yuz yuze konusalim dedi ve bende o an ipler koptu. konuyu tahmin ettigimi ama bu iki gun boyunca bunu konusmak yerine beni kendi sorunu icin kosturup simdi bunu soylemenin bana ters oldugunu soyleyip iletisime gectim. diger arkadaslari tum bu ve benzeri olaylara tepki vermeyip olabilir dediği icin muhtemelen ben aykiri oldum ama ben de senin gibi karsi taraf bana gore yanlis bir sey yaptiginda gormezden gelip amaan olabilir ya diyemiyorum. ben de senin gibi kafamda dusunuyorum surekli, su an mesela en yakin arkadasimla gorusmuyorum artik ama ben bu dusunduklerimi soylemeden de kendimi sanki dogru bildigim seyleri savunamayan ve bir durusu olmayan biri gibi hissediyorum. belki alttan alabilsem hayatimda daha cok kisi olurdu ama ben bunu kabul edemiyorum. 

9. Narsisizm + değersizlik hissi. Aslında içten içe kendinizi o kadar değersiz hissediyorsunuz ki biri yarım saat gecikince size değer vermediğini düşünüyorsunuz yani bir anlamda değersizliğinizi yüzünüze çarpıyor o yüzden tetiklenip çok öfkeleniyorsunuz

10. Anon6 evet tam olarak benim sergileyeceğim bir tavır sergilemişsin. Ama tüm bu sebeplerden insanlarla aramıza koyduğumuz mesafe bizi yalnızlaştırıyor ve dış gözden aslında geçimsiz görünüyoruz bence. Buna da üzülüyorum. Ben yanlış bir şey yapmıyorum ki. İnsanlar yanlış şeyler yapıyor ve ben tepki vermiş oluyorum. Onlar bana aynısını yapamaz çünkü ben onlar gibi hata yapmıyorum ki. Tamam insanlarla küsüyorum ama durduk yere mi oluyor bu. Hep kendimi açıklamaya çalışırken savunurken buluyorum kendimi ve çok yoruldum