1.
ben. ortada inanılmaz bir durum ve kendine zarar verme yoksa para tuzağı olarak bakıyorum. özellikle Türkiye'de. insanların hepsi hasta, sözde seni tedavi edecek kişiler de hasta. tek tek gezip kendine uygun olanını bulana kadar ohoo. o parayla kendime yatırım yapar bakış açımı kendim değiştiririm. bir de sonu yok bu işin. 20 sene gidip yerinde sayanlarla dolu ortalık.
2.
işinin ehli bir terapiste gitmediyseniz ve terapiye en az 6 ay zaman vermediyseniz terapinin abartıldığını düşünürsünüz. türkiye'deki kalitesiz eğitim ve meslek yasasının olmayışı maalesef bu duruma yol açıyor.
sizin iki seans gidip ya da belki de bu konuda yetkinliği bile olmayan insanlara denk gelip burada "terapi de abartılıyor ya" demeniz psikoterapinin etkinliğinden bir şey götürmez. ağzı olan konuşuyor.
3.
Ben sorunlarımın nelerden kaynaklandığını çok iyi biliyorum, sürekli okuyorum, üzerine düşünüyorum, duygularımı tanıyorum ama çoğu insan böyle değil bence.
4.
Terapinin saatinin çok az olduğunu düşünüyorum. Yarım saat 1 saat zaman hemen geçiyor. Süre geçmeden yalap şap anlatıyorsun ve doğallığı kalmıyor. En az iki saat olmalı ki hem sen anlatabil hem de psikolog düşüncesini söylesin birlikte bir bağ oluşsun. 1 saatte insan kendini anca tanıtıyor hissettikleri yarım kalıyor. Bu yüzden boşa anlatıyorum o kadar oluyor. Süre doldurmak odaklı oluyor.
5.
Evet gittim denedim oyle boş boş beni dinliyordu gibi bisey oldu. Cok pro uzman bi tipe gitmediginiz surece bi faydasi yok .
6.
Terapistlerin kendi sorunlarını çözmede bakış açılarını düzeltmede bizden çok daha ileri seviyede olması gerekiyorsa ben de abartıldığı düşüneceğim. Çünkü yakın sayılabilecek arkadaşım bir klinik psikolog. Kendini kariyer anlamında inanılmaz geliştiren, çift terapisi yapan birisi. Kocasi ile öyle basit saçma iletişim problemleri var ki. Oturduğuöuzda artık hayatında olmayan gram onlarla iletişim kurmayan kaynanasından ona olan öfkesinden başka bisey konuşamayan, 7 yıl önceki düğününden aksaklıkları bile aşamayan birisi. Yüzüne dedim yani senin kime ne faydan olabilir asla hiçbir sorunu aşamıyor. Çözümü olmayan, geçmişte kalmış yaşanmış bitmiş dertlerden besleniyor adeta
Bırak bir profesyoneli standart yetişkin bir bireyin bile bunları unutup yoluna bakma potansiyeli olur.
7.
Yani millet ciddi bir rahatsızlığı olmadan gitmeye başladı artık. Sevgilisinden ayrılıyo terapiste gidiyor. Bence herkes gitsin tabii bu arada ama yani ne beklediğini bilmesi gerekiyor insanların. Bir de doğru ekol doğru terapisti bulmak gerçekten çok zor. Eş, iş ve terapist cidden uzun vadede şans işi biraz.
8.
Terapiye gitmeden önce cidden ağır bir psikolojik rahatsızlık yoksa boş iş olarak görürdüm ama zor bir dönemimde ne kaybederim diye altı ay kadar gittim (bedavaydı öğrenci olduğum için). Zor dönemi atlatmama da yardımcı oldu ama sonrasında da kendimi tanımama yardımcı oldu. Okul yıllarca bedava gitmeye izin vermediğinden bırakmak zorunda kaldım. şu anda üç yıldır yeni birine gidiyorum, sanırım bir yıl kadar sonra seansları ayda bire düşürüp yarı bırakmış olacağım. Bir sıkıntı çıkmazsa sonra da iki üç ayda bire düşürebilirim. Hayatımda hala çok dert tasa var ama hem her şeyi dert etmiyorum hem de ettiğime daha yapıcı ve sakin yaklaşıyorum beni sıkıntıya sokmuyor. Genel olarak kendimi de daha iyi tanıdığım için hayatı daha istediğim gibi ve doya doya yaşıyorum
9.
Evet, hayvan fobisi icin gittim ve annemle aramdaki iliskiyle alakali sacma sapan cikarimlar yaptigi an biraktim. Ustelik aylarca gittim ve fobime de dogru duzgun faydasi olmadi.
10.
bu arada kötü terapistler de vardır ve her iyi terapist sizin için iyi olacak demek değildir. terapi çok kişisel bir şey, aranızdaki uyum da önemli. benim ilk gittiğimle iyi anlaşmıştık neyse ki, yoksa terapi hakkında böyle düşüncelerim olmayabilirdi :d sonraki terapistimi bulana kadar 5-6 terapist denedim 3-4 seans ortalama. artık umudu kesmek üzereydim.
