türk anneleri neden bir şeyleri hep başkasından bekliyor?

1. kocam hiç plan yapmıyor her şeyi benden bekliyor diye şikayetlenen soruları görmediniz sanırım hiç burada.

2. öyle yetiştirilmişler de ondan, hem de bir önceki kuşakta bireysel bir şeyler yapmak şimdiye oranla çok çok azdı.

3. Benim annem de öyle. Tek başına güvende hissetmiyor rahat hissetmiyor. 

4. Türk annelerinin yemeğiniz, temizliğiniz, düzeniniz için saçını süpürge ettiğinden arkadaş edinmeye vakti olmuyor. Ailesiyle dışarda zaman geçirmek istiyor onda da kızı gelip burada saçma sapan sorular açıyor. Üzücü ya.

5. Eskiden bu kadar değildi. Tek sahile çarşıya giderdi. Şimdi hiç bana spor yaptırmıyorsun hiç yürüyüşe çıkmıyoruz hava almaya çıkmıyoruz diye bekliyor öyle. Ben yürüyüşe başlayınca kendi de başlıyor. Ben bırakınca o da bırakıyor. Kendi hayatı yok. E git sahile denize tek dedi bizimkiler. Ben kimsesizmiyim benim kocam kızım yokmu dedi. 50 yaşına gelmiş ben de çalışsaydım bulaşık falan yıkayamazmıydım yıkardım diyor. Kendisi her türlü kıyafeti de diker aslında el becerisi mesleği var . Çalışabilirdi istese. Ama ben çalışcam maaşımı vercem gidecek turlara tatillere onu bekliyor. Çevresiyle iyi geçinir muhabbet kurar ama evde negatif enerji. Çarşıya bile çıkmıyor artık. Hep evde kendi çıkmıyor mutsuz mutsuz evde kös kös oturuyoruz diyor.

6. Babam vefat etti yıllar önce. Bir erkek kardeşim evlendi diğeri ayrı eve çıktı. Benim annem de sürekli yakınır beni gezdirmiyorlar diye. Bir yere gitmek istediğinde illa beraber gidelim der. Arabam yok, yolda giderken en az on kere hangi durakta incez, yanlış durakta indik bence, keşke şurdan gitseydik, yanlış metroya mı bindik diye kafa ütüler. İşine geldiğinde on ceo gücünde iş halleder ama nedense dışarı çıktığımızda beynini evde bırakıyor. Mecbur götürüyorum istediği yerlere ama beni gezdirmiyorlar dırdırından da yolda yaşattığı yoruculuğundan da bezdim. 

7. A5 alakası yok. Arkadaşları varken gidiyordu çarşıya. Onlarla gitmese de kendi gidiyordu. Havuza da gidiyorduk. Bir sürü zamanı var. Evde yatıyor. En ufak bir şeyi kendi yapmıyor artık çarşıya gitmiyor. Bir yerde çay içmiyor. Avmye giderdi gitmiyor. Negatif enerji veriyor evde sadece.

Sahile deniz kenarına gitmek için bizi bekliyor. Ben yürüyüş spor yaparsam başlıyor en ufak şeyleri de bekliyor yani. 70 yaşında falan da değil öyle tek gidemiyorum diyecek. Benim de kendi düzenim var.

8. Süslü neşeli anne şanstır ya gözün arkada kalmaz. Annem hemşire, teyzem öğretmen, çalışan kadınlar yani. Teyzem kendi sosyal hayatını kendine göre oluştururken, her şey olabilir, annem evde tıkılıyor. Benden bekliyor. Hadi çıkalım diyorum, çıkmıyor. Sonra da beni teyzemlere benimle bir şey yapmıyor diye şikayet ediyor. Genel neşesizlik, ben çileliyim durumu var bazı kadınlarda. Kendilerini önceliklendirdiklerini de görmüyorum. Kendini önceliklendiren evladı da mutlu, gözü arkada kalmıyor, kendi de mutlu. 

9. Bu arada aynı şehirde ayrı yaşıyorum. Annemin benim için saçını süpürge ettiği yok yani. Babam da yok. 

10. Belli yaştan sonra artık onlar beni rahat ettirsin diyerek kendilerini bırakıyorlar sanırım. Suslu acıkca konusun, anne ben ayın su gunlerinde haftanın su gunlerinde seninle sunları yapmaya vakit ayırabilirim, onun dısında kendi arkadaslarımla gorusecegim vs diye, en azından kafasında bir program olur. Bu arada ilginc bir sekilde yaş ilerledikçe anneyle daha fazla vakit gecirmek istiyor insan, en azından bende oyle oldu. Evlendikten sonra her haftasonumu tabi ona ayıramıyorum esimle de vakit gecirmem gerekiyor cok da severek yapıyorum ama sanki annemle yeterince vat gecirmiyorum ve endiseleniyorum. Keske aynı evde olsaydık da her aksam onu yuruyuse çıkarsaydım diyorum mesela.