yanlış kişiyi bu kadar sevdiysem doğru kişiyi kim bilir nasıl severim düşüncesi doğru mu?

1. Dogru degil tabii ki. Yanlis kisiyi o kadar sevmenin bir suru nedeni olabilir ki cogu zaman travmalarinizi tetikledigi icin de olabilir. Ornek vereyim ben kacingan baglanma stiline sahip serefsizlere kapildim gittim uzun sure. Bu konularda bilincsizdim. Belki saglik baglanabilecek duzgun insanlari yani dogru kisileri kacirdim, siradan buldum, uygun degiliz diye dusundum. 

2. doğru değil zaten o kişiyi yanlış olduğu için o kadar "sevdin". duygusal çalkantılar anksiyete kaybetme korkusu kıskançlık gibi negatif şeyler insanda trauma bond yaratıyor. onu da aşk zannediyoruz. doğru insana karşı hislerin daha stabil ve orantılı olacaktır. karşılaştırma yapılamaz aslında çünkü ikisi farklı kulvarda yarışır ama öyle toksik ilişkin gibi çarpıntılı büyük büyük şeyler hissetmeyebilirsin. 

3. malesef öyle olmuyor yani yanlış kişiye zaten gereğinden çok çok fazla bir emek veriyorsunuz ve bu sevmenin doğasından uzak bir savaş hali gibi oluyor orada verdiğiniz mücadele çoğunlukla bambaşka şeyleri tetiklediği için ekstra bir bağlanma haline giriliyor. sağlıklı sağlıksız doğru yanlış olayı değil bu ama ister istemez daha dramatik gelişen iletişimlerle örülüyor. aksi şekilde muhtemelen hayatımızda isteyeceğimiz doğru ve huzurlu hissettirecek kişiler bu dramatik bağları yaşatmıyor, dolayısıyla kısa vadelerde bu insanların ve ilişkilerin kıymeti diğer ilişki türleribe göre hemen anlaşılmıyor. kendi adıma dramatik ilişkilerin sevgiyi en az içeren, çok daha farklı duyguların ve tetiklenmelerin beslemesiyle büyüyen ilişkiler olduğunu düşğnüyorum, sevdim dediğimiz şey aslında saf bir sevgi olmuyor ne yazık ki. ama ilerleyen süreçte başkasıyla bu tarz bağları tekrar tekrar kurmak da genellikle anlamsız olduğu ve aynı yoğunluğu vermediği için o ilişkilerden arınıldığında gerçekten sevgi odaklı ilişkilere yer açılıyor. hayatınıza giren kişi muhtemelen sizi tetiklediği için değil de siz gerçekten sevdiğiniz için orda olduğunda bence onu daha da güzel seversiniz.

4. Doğru kişide o tutku hemen sönüp yerini huzura bırskır

5. doğru kişi öyle "aşkından alev alev yanıyorum ölüp bitiyorum" tadında sevilmiyor. evladını, anneni, babanı, kedini köpeğini severmişçesine doğallıkla, huzurla, derinden ve şefkatle seviliyor. ikisi farklı hisler 

6. Sevgi hakedilmez, en buyuk sorununuz bu. Iyi, kotu, basarili, basarisiz herkes sevilir. 

7. tabi ki değil.

türk aileleri çocukları o kadar koşullu seviyor ki insanların damarına işlemiş koşullu sevmek.

sevmek sevmektir. birini çok sevdiyseniz çok sevmişsinizdir. fazlası eksiği, yarıştırması falan saçma sapan bir durum.