yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    6 yanıt
    • linki kopyala
    • şikayet et

    yaş aldıkça aslında küçülen var mı benim gibi?

    gilmore girls izlediniz mi bilmiyorum ama durumum aynen oradaki gibi. rory 15'inde her şeyi halledebilecek, doğru kararlar verebilen bir genç kızdı. yaş aldıkça saçmalamadı, izleyicinin inanamadığı bir karaktere dönüştü. şimdi aynen oradaki hissediyorum kendimi. 29 yaşındayım ve hayatta kaybolmuş durumdayım. 15 yaşındayken bu hayattan ne istediğimi ve ne yapacağımı daha iyi biliyordum. şimdi hiçbir şey bilmiyorum. hayat ve ülkenin durumu yüzüme yüzüme çarpıyor. buradan çıkıp nasıl tekrar yolumu bulacağım bilmiyorum. benimle aynı durumu yaşayan var mıdır diye yazmak istedim.

    1. gencliginde olgun olmaya dogru kararlar vermeye ailesini memnun etmeye cok dagilmamaya calisanlar genclik yasayamadigi icin erkenden yetiskin oluyorlar yetiskinlik yillari gelince de ulan ben daha gencligimi yasayamadim korkusuyla sapitiyorlar

    19 ağustos 14:30

    2. dışarıdan onay için bi tarafarını yırtan insanların klasik sonu.

    bende sizin gibiydim. ailemi memnun etmek için yaptığım şeyleri kendi hayat projeksiyonum sanıp yetişkin olduğumda her saçmaladığımda o yaşlarımı daha iyi snaıyordum.

    kendimi bulduğumda ise hepsinin birer saçmalık olduğuna aydım.

    sular bulanmadan durulmaz.

    19 ağustos 14:35

    3. problem de orada a1, sapıtmadım da. keşke sapıtsaydım. ama toplum normlarının dışında bir şey de yapmadım. sigara bile içmiyorum. sadece savruluyorum ama hiçbir yere de konamıyorum.

    19 ağustos 14:36


    4. Sigara bile içmiyorum mu

    19 ağustos 14:41

    5. küçükken daha fazla risk alabiliyoruz ve bu da özgüven + başarı getiriyor bence. o zamanlar zor işlere girip altından da kalkabiliyordum çünkü olur da yapamazsam başımın üstünde çatı, 3 öğün yemek vardı, bana ailem bakıyordu daha çocuk oldğum için. şimdi nasıl risk alayım? ayaklarımın yere sağlam basması lazım çünkü günün sonunda faturaları ödeyen benim, hasta olunca kendine bakan benim. yine ailem var tabii ki ama kendi yağında kavrulamamayı kendime yakıştıramıyorum.

    19 ağustos 15:12

    6. bence terapiste gidin, hayatinizi mahvetmeden de hayatinizi yasayabilirsiniz

    20 ağustos 14:10