çocuk isteyip de yapmaktan korkmak?

1. ya da obsesiflik mi yapıyorum, her şeyi bu kadar düşünmemeli miyim gerçekten merak ediyorum..

2. Ben varım. Bi diyorum bunlarla mı uğraşacak yazık çocuk bir de diyorum ki hayat tamamen böyle vakit geçmeden bir tane olsun. Öyle saçma sapan kararsızlıktayım.

3. Çocuk istiyorum ama başka bi yere taşınırsam ancak tc sınırlarına bir çocuk getirmek saçmalık. Tercihim olsa ben de doğmazdım.

4. Abartma suslu durumun uygun sen istiyorsun esin de isterse yapılmayacak birsey degil, bence tam tersi bilincli insanlar cocuk yapsa keske. Ben doğduğum için de yasadigim hayat için de cok mutluyum, turkiyede yaşıyorum ve tabi ki gidisat hosuma gitmiyor ama keşke dogmasaydim diye hiç düşünmedim sonucta, ayrica istersem gitme sansim var ileride çocuğumun da elbette olur duzgun bir eğitim aldıktan sonra. Eşin asla derken düşünmen gereken konu ülke değil yalnız, daha yakınında senin düşünmen gereken konu

5. abartmalik bir durum yok bence obsesif olduğunu düşünmüyorum kadikoyde pazarda öldürülen dünyalar tatlısı bir çocuk var onun fotoğraflarını gördükçe içim acıyor aglayasim geliyor, medyaya düşen yenidoğan çetesi skandalı bile çok yeni bir haber kendimin güvende olduğunu düşünmüyorum ki bir de çok çok seveceğim bir varlığı bu dünyaya getireceğim, bilemiyorum ya ben evli değilim ama bazen biraz daha ileride gerçekten birini severek evlenirsem bir çocuk yetiştirmek güzel olur gibime geliyor ama haberlere her baktığımda bu fikirden uzaklasiyorum insan hayatı öylesine ucuz ki.. hakkında hayırlısı kolaylıkla olsun

6. bence de abartmıyorsunuz. ülkeyi, çocukların gençlerin geleceksizliğiin geçtim o kadar masraflı bir şey ki çocuk. kreşlerin yıllık fiyatları 250-300k. sosyalleşsin, kurslar alsın istersin normal eğitiminin yanında o da ayrı bir para. yani ben böyle bir maddi güç göremiyorum mesela kendimde.

7. ben de seninle aynı durumdayım. tek fark bizim eşimle maaşlı bir işimiz yok ikimiz de freelance ve çoğunlukla evden çalışıyoruz muhtemelen bakıcıya gerek kalmayacak. ama okul vb gibi şeylerde maddiyat konusu beni de çok düşündürüyor. ben hayatım boyunca özel okulda kolejlerde okudum, bin çeşit kursa gittim. şimdi kendi çocuğum olsa kendi çocukluğumdaki imkanlarımı çocuğa muhtemelen sağlayamayacağım.... boktan boktan okullar sırf adı "özel" diye milyon lira olmuş. o paralara asla değeceğini düşünmüyorum verdikleri eğitimin. çocuk ilkokul çağına gelince istanbuldan ege kıyısındaki yazlığımıza temelli taşınıp çocuğu oradaki devlet ilkokuluna göndermeyi düşünüyorum. en azından öğlen vakti okuldan çıkar yüzer zeytinliklerde gezinir köpeğiyle falan oynar çok koleje gitmese de keyifli bir çocukluk geçirir. lisede de bir zahmet istanbuldaki iyi bir liseyi burslu kazansın :d şaka bir yana çocuk büyüyene kadar türkiyenin biraz toparlanmasını umut ediyorum. 

nüfus artış hızı düştü diye zırlayıp sezaryen doğumu bilmemneyi diline dolayan iktidar artıkları şu soruyu görüp kadınların neden çocuk yapmaktan korktuğunun sebeplerini doğru düzgün tahlil edebilseler keşke.